Je bent pas opgelicht als je het door hebt

Stationair in het beeld is een jongen te zien. Op een mountainbike is hij ergens naar onderweg. Geen uitgestrekte heuvellandschappen om van te genieten of grazende koeien. Hij kijkt vooruit, om obstakels te kunnen omzeilen. Links en rechts wordt het beeld gekaderd door de gevels van oude pakhuizen, afgewisseld met moderne kantoorpanden en Franse balkonnetjes van studio-appartementen die af en toe te koop staan. Voetgangers zijn figuranten die de trottoirs moeten vullen. Het zou een film kunnen zijn dat in het filmhuis gedraaid wordt tijdens het internationaal filmfestival. Is de jongen zich bewust van het geluk dat hij uitstraalt? Stel nu dat die jongen het niet door zou hebben, is hij dan niet gelukkig?
De momenten dat ik mij gelukkig voel, ben ik mij ervan bewust. Het is dus een momentopname na een orgasme of dansend op een houseparty concludeer dat het dansen beter is dan seks. Desnoods als ik knettertje stoned tijdens de lachkick vergeten ben waarmee het begon. In de tussentijd lijkt het geluksgevoel onder de drempel van mijn bewustzijn te blijven.
Maar is dat een probleem?

Het mooie is dat voor problemen hetzelfde principe lijkt te gelden. Zolang je het niet door hebt, is er geen probleem. Totdat je er niet omheen kan. Het nadeel van een besnijdenis op volwassen leeftijd is dat het de bedoeling is dat de plaatselijke verdoving op den duur uitwerkt. Elke stap die je zet is een beetje bewustwording. De ochtenderectie was mijn openbaring; ik heb dus godverdomme wèl een groot libido. En zo werkt het meestal met bewustwording, als zaken niet meer gaan zoals ze gingen. De meeste mannen worden dan ook besneden als hun verkering uit gaat, als ik Huub van der Lubbe moet geloven. Andere mannen hebben een kredietcrisis.

Beseffen we ons dat er een probleem is, dan moeten we die oplossen. En ook daar komt het bewustzijn goed van pas. Het geeft ons de mogelijkheid te redeneren. Echter kan het ook averechts werken. Depressiviteit zou een opsomming van bewuste momenten dat je ongelukkig bent genoemd kunnen worden. Volgens de kengetallen bevindt de economie zich nog in een recessie, maar feitelijk is het hetzelfde. Het wantrouwen is een constant bewustzijn van de problemen en creëert een negatieve spiraal.

Zou het dan misschien beter zijn geen bewustzijn te hebben? Een dier te zijn. Ik vraag mij echter af of wij onszelf weldegelijk een status aparte mogen geven ten opzichte van het dier. Als het gaat om overleving zijn we op gelijke wijze afhankelijk van de dood. En in de tussentijd zijn we de hele dag bezig met het vinden van voedsel, inkomen. Of we paaien partners om ermee te paren. Tevens zijn wij niet de enige die ons eigen spiegelbeeld herkent. Wat mij betreft een teken van bewustzijn.

Het fijne is gelukkig wel dat het bewustzijn ook een positieve spiraal in werking zetten kan. Het duurt namelijk niet lang voordat ik mijzelf herken als de jongen op de fiets. Nu ik doorheb dat ik het geluk uitstraal, zie ik het livestream toenemen in mijn spiegelbeeld in de achterruit van het schildersbusje dat voor mij rijdt. Ik besluit nog even achter dit spiraaltje te blijven fietsen, ook al gaat deze mijn afslag voorbij. Als de handenarbeiders een richting kiezen die ik onmogelijk gebruiken kan, ga ik staan op de pedalen. Ik moet voor 12.00 uur in het filmhuis zijn om de laatste kaartjes voor het filmfestival af te halen.

[i]Cor Jan van Zwol[/i]