Je fascineert me!

Ze heeft een navel piercing. Ik wist het niet totdat ik het zag, een doorschijnend hemdje. “Ik wist niet dat jij metaal door je lichaam had”, zei ik zo naïef mogelijk.
“Ik heb nog meer metaaldoor mij lichaam”, reageerde ze.
“Oh, waar dan?”
“Jahaa…?!” Daar had ik natuurlijk niets aan. Ik dacht, ik wil dat wel zien. Ik ging denken aan de plaatsen waar het zich zou kunnen bevinden. Het eerst dat in mij opkwam, doordat ze het niet wilde vertellen, was haar geslacht. Dit komt doordat ik eens in bed heb gelegen met een vrouw die dat had.
Ik heb dit altijd verzwegen, want toen had ik nog met mijn toenmalige relatie. Technisch gezien was het geen vreemdgaan, want er is niets gebeurd. Over de al dan niet aanwezige spanning zullen we het maar niet hebben, en of ik goed kan liegen ook niet. Geslapen hebben we dus allebei. ’s Ochtends raakte we aan de praat, over mij wenkbrauwpiercing en af zij ook piercing had. Toen vertelde ze mij ongegeneerd dat er metaal door haar clitoris zat. En ook toen dacht ik dat ik dat wel wilde zien. Ik heb dat namelijk nog nooit gezien, alleen van horen zeggen. Het schijnt namelijk dat er niets door clitorissen gaat. De piercing gaat door het ‘hoedje’, het stukje huid erboven. Alles heb ik me laten vertellen, maar nooit heb ik het mogen zien. Ik durfde het niet te vragen.
En ook nu moest ik blijven gissen. Ik heb het maar links laten liggen, omdat er nog een zestal andere mensen bij was en zij daardoor, naar mijn vermoeden, niet de behoefte had dit nader te benadrukken. Later in het gesprek kwam de tepelpiercing even door het gesprek. En de suggestie werd gewekt dat zij díé niet wilde laten zien. En toen dacht ik, ‘Oh Ja, een tepelpiercing, dat kan natuurlijk ook nog. Ook heel intiem’.
Wat ben ik ook een naïeve sukkel, of zo geobsedeerd door dusdanige piercings.
Ik weet nu alleen niet meer zo goed of het nu de piercing is die mij zo fascineert, of dat het gewoon de persoon is waardoor het metaal zich bevindt.

[i]Cor Jan van Zwol[/i]