Mijn vader, de rots…. een brok graniet zonder emotie. Kon alles het beste, en dat denk ik nu nog steeds… hij kon het ook. Reed veel auto, maakte geen fout… en maakte hij er een dan was het een stoere (met 180 de vangrail in omdat hij de stoplichten te laat zag) ook dan maakte hij geen fout want hij stuurde zijn 280e dan net zo feilloos tussen de wachtende auto’s door zodat hij alleen schade had. Gaaf vond ik dat. Hij was wel heel streng, zonder emotie kon hij mij na het zien van mijn meer dan belabberde rapport, een maand negeren….dat was mijn vader ook. later hebben we zakelijk en prive de banden goed aangehaald en werden maatjes (tot op zekere hoogte natuurlijk wel maar zo hoort dat ook weer) Ben in mijn rumoerige leven dik verwend, niet eerlijk ten op zichte van de rest , maar wel waar. Ik heb dat nooit zo gezien, maar voor de rest (2 zussen en een broer) is dat blijkbaar niet onopgemerkt gebleven. Jammer, heel jammer want alles ligt uit elkaar nu, en heeft deels te maken met vroeger. Achteraf begrijp ik wel dat ik daar zelf weinig aan kon doen, maar daar is het nu te laat voor.Wellicht een keer een familie diner laten organiseren, maar grote kans dat ik die hele tafel alleen leeg moet eten, wat misschien ook weer geen probleem hoeft te zijn, maar toch…Pa beseft het allemaal niet meer (alzheimer) en is in de fase beland dat hij het soms wel en soms niet meer weet. Sinds twee maanden zit hij in een verzorgingstehuis en vreemd genoeg knapt hij op terwijl hij aftakelt. Sinds de overstap (het wegdoen zoals mijn moeder het zag)naar de verzorging praat hij weer hele zinnen, mist weer iemand op zijn tijd en praat weer met anderen….het lijkt hier wel een cafe zei hij met pretogen toen mijn moeder hem binnenreed. Prachtig! Hij geniet weer van het leven (wat er nog van over is voor hem) en is weer blij als hij me ziet binnenkomen.Zonder dat ze het zelf toe wil geven knapt mijn moeder ook op, maar laat ze daar maar rustig aan wennen. Wij laten haar wel voelen dat ze een prestatie heeft geleverd , de afgelopen jaren, en dat weet ze eigenlijk ook wel. Wat heb je toch lieve kinderen zei mijn vader laatst en ik liep even naar de wc om maar niet te hoeven laten zien dat ik mijn tranen niet kon bedwingen. Halverwege liep ik terug en keek hem aan in zijn staalblauwe ogen…je huilt zei hij met geschrokken blik. Ja Pa geeft niet….ik pakte zijn trillende hand en zei “ik hou van jou”…dat was de eerste keer dat ik dat tegen hem gezegd heb..hij wist het wel, maar toch…Ik merk soms dat ik ook wel eens zo hard zou willen zijn als dat hij was, maar zou het niet eens kunnen…zijn hardheid heeft mij gevoelig gemaakt, en daar ben ik hem dankbaar voor. Ik huil om hem , om mijn moeder om mijn kinderen…allemaal op zijn tijd maar wel heel bevrijdend. Laat me maar hoor Pa, enne bedankt nog…..

Categorieën: Maatschappij

5 reacties

Li · 31 augustus 2007 op 20:15

Mooie ode aan de vader.
Alleen die drie … zijn nergens voor nodig. Het zijn er veel te veel. Persoonlijk ben ik niet weg van tekst die tussen haakjes staat. Eén of twee alinea’s invoegen leest rustiger en maakt het verhaal nog sterker.

Li

FatTree · 31 augustus 2007 op 20:26

Het is een mooi onderwerp, waarin je duidelijk een gevoel in hebt gelegd. Soms willen we iets zo graag vertellen dat we de vorm van een column een beetje uit het oog verliezen. Inderdaad iets minder haakjes en puntjes, en meer alinea’s zou het nog beter maken.

Houdt die pen scherp!

Edit: Overigens een zeer pakkende titel!

lagarto · 31 augustus 2007 op 23:52

Ja jhonny, ik vind hem gewoonweg mooi. duimpie!
“Adios” Lagarto

SIMBA · 1 september 2007 op 09:15

Ik vond de haakjes en puntjes dermate storend dat ik de tekst niet in me opgenomen heb, jammer denk ik.

JohnnyB · 1 september 2007 op 14:35

Lieve mensen, hartelijk dank voor jullie reakties.
Uiteraard beschouw ik alles als opbouwende kritiek, temeer omdat dit de eerste verhalen zijn die ik in mijn leven heb geschreven.
Ik vind het heel fijn om mijn gedachtengangen op papier/PC te zetten. Bedankt dus voor de tips, en zal er zeker iets mee doen.
Groetjes, Johnny B

Geef een reactie

Avatar plaatshouder