Jezus en de hemel

Hemelvaartsdag en zo zijn wij met het hele gezin ten hemelen gevaren. Tenminste als ik mijn oudste zoon moet geloven. Onze plaats van bestemming… Disneyland Parijs.voor een 8-jarige staat dat gelijk aan wat de hemel moet voorstellen.

Dus zoals ik al zei, zo stapte Jozef, Maria en kleine Jezus in de auto om ten hemelen te rijden, uh ik bedoel natuurlijk varen, maar dan in de metaforische zin van het woord.
Na verschillende grensovergangen te zijn gepasseerd kwamen we dan uiteindelijk in de buurt van Parijs, de lichtstad dus het kon niet anders zijn dan dat de hemel nabij moest zijn. Jezus was even in slaap gevallen, maar zijn zesde zintuig was dat blijkbaar niet want nog voor we daadwerkelijk op de ringweg van Parijs zaten kwam er al weer een alert stemmetje van de achterbank dat ons er op wees dat ‘de hemel’ nu wel heel erg dichtbij moest zijn. Af en toe een bord met Disneyland Resort Parijs ondersteunde die helderziende blik. Mijn oudste zoon kon waarlijk wonderen verrichten…

En zo kwamen we aan bij onze eindbestemming, de hemelpoort met als opschrift Disneyland schreeuwde ons al tegemoet in grote koeienletters. Ik moet zeggen het was prachtig en schitterend. Vrolijke muziek, engelen verkleed als Mickey Mouse en Kapitein Haak en een zon die scheen alsof er niets anders bestond dan warmte en fantasie. Het was geweldig, super en fantastisch.
Wat me wel opviel dat ook in de hemel de commercie flink hoogtij viert. Kostte het al een vermogen om een toegangsbewijs voor een tijdelijk verblijf te bemachtigen, nee de laatste aardse euro’s moesten ook nog uit onze wereldlijke zakken worden geklopt om te bewijzen dat wij de hemel werkelijk waardig waren. Poppen van de al eerder gesignaleerde ‘engelen’, kopjes met de afbeeldingen van dezelfde ‘engelen’, veel te duur snoepgoed, sprookjesbijbels met alle levensverhalen van al die hemelse bewoners en nog veel meer snuisterijen die er om leken te vragen te worden meegenomen. Het was een waar hof van Eden met de winkels als verleidelijke appel. Even hoorde ik een sissend geluid, maar toen ik achterom keek zag ik niets anders dan Ka, de slang uit het Jungleboek achtervolgt door het wasbeertje uit Pocahontas, niets aan de hand dus, mijn uitzetting uit ‘de hemel’ was nog niet aan de orde. Het vallen voor de aangeboden verleidingen werd hier juist aangemoedigd.

En zo gingen vier dagen voorbij en langzamerhand werd het tijd om weer terug te keren naar de aarde. Kleine Jezus was moe maar voldaan en uitgeput stapten we weer in de auto nadat we hem met de hand op het hart hadden beloofd weer snel terug te keren. Zuchtend gaven we toe, ook wij hadden genoten en even waren Jozef en Maria weer kind in een wereld die overkwam als een hemel op aarde, want zeg nu zelf…It’s a small world after all…

© Tasz