Jongeren VS de ouderen

Vandaag, tijdens het schilderen van mijn nieuwe huisje, besloot ik om even mijn, vol met goede raad zittende, ouders te ontlopen en even een rondje te gaan lopen in mijn nieuwe buurt. Ik wist al dat de gemiddelde leeftijd in Betondorp rond de 60 lag, maar nu pas viel het me echt op. Overal waar ik keek zag ik rolators en hoorde ik wandelstokken tikken tegen de tegels.

Overal zaten mensen achter de ramen te kijken wat er op straat gebeurd, en wie er allemaal langs hun huisje liep. Mensen die je passeren zeggen vriendelijk gedag, iets dat in mijn oude woonplaats niet het geval is. Als je daar iemand gedag zegt, grijpen ze snel hun handtas dichtbij en bellen nog net niet de politie. Maar dit alles gaf mij een zeer veilig gevoel. Immers, aan het waakzame oog van de buurt zal niet snel iets ontsnappen.

Na een korte wandeling zag ik twee oude vrouwen, beiden met rolator, druk slepen aan een zak tuinaarde. Het was een gestuntel van hier tot Egypte, dus ik besloot om aan te bieden om te helpen. Ze waren totaal verbaasd dat iemand, laat staan van mijn leeftijd, ze aanbood om te helpen. Een engel noemde ze me. Iets dat ik dus niet helemaal begreep, omdat het voor mij de normaalste zaak van de wereld is. Nadat ik de tuinaarde, dat achteraf 12 zakken bleken te zijn, in hun achtertuin had gezet, begon ze te vertellen over de jeugd in Amsterdam. Dat er niet meer wordt opgestaan voor ouderen, dat ze ouderen uitschelden op straat, en zelfs regelmatig ouderen in elkaar worden geslagen en tassen gestolen.

Ze vertelde ook, dat dat het beeld is dat ouderen hebben van de jeugd. Dat ze in de bus niet meer durven te vragen “Zou ik hier mogen zitten?” omdat ze bang zijn om in elkaar geslagen te worden. Ik vind het erg jammer dat de ouderen van Nederland het zo ervaren. En ik vind dat zij met het respect behandeld moeten worden dat zij verdienen. Maar denk nu niet dat ik een engel ben, want de echte engel in dit verhaal is natuulijk mijn moeder. Zij heeft mij geleerd om respect te hebben voor ouderen, en ik hoop dat iedereen die dit leest ook zijn of haar respect gaat uiten naar de ouderen. Want vergeet niet… ooit zijn wij oud, en dan zou het leuk zijn om niet te hoeven vrezen voor de jeugd.