Kerstmis is het verchristelijkte germaanse feest van het terugkerende licht. Wij zijn ons bewust van licht omdat er ook niet-licht bestaat, van goed door het niet-goed, ofwel kwaad, en van het leven door het niet-leven, genaamd de dood. Wij zijn samengeklonterde elementaire deeltjes materie gestuurd door en afhankelijk van universele krachten en frequenties. Evenwicht is maar schijn: alles in en om ons beweegt en zonder onbalans geen beweging. Als na donker licht komt, komt na dood dan leven? En waar huist eigenlijk ons bewustzijn? Overal en nergens! Het is niet te pakken! Bestaat ook niet-bewustzijn? Waar ligt de verklaring? Wat was de rol van die oerknal, die het alibi voor alles is? Was dat een begin of een eind? Of was het beide? Hoe kan het dat ons universum steeds verder uitdijt? Wat veroorzaakt die beweging? Alles lijkt te functioneren door de krachten van de tegenpolen, plus en min of yin en yang. Logischerwijs bestaan er minimaal twee universums, tegelijkertijd en op dezelfde plek. Al wat er is, is er. Alles is tegelijk in allebei, maar er is geen verbinding tussen de twee. Zit leven in plus, zit bewustzijn in min. Dood is alleen maar bewustzijn. Universum yin groeit terwijl universum yang krimpt en op het moment dat yang implodeert in yin gaat yang groeien en yin krimpen. Pas als deze tegendraadse bewegingen hun energie hebben verloren, ontstaat balans tussen licht en donker, goed en kwaad en leven en dood. Is dat geen hemelse kerstgedachte?

Robert
23 december 2011

www.robertbeernink.nl

Categorieën: Algemeen

2 reacties

Libelle · 26 december 2011 op 09:01

Alles wat je denkt met Kerstmis kun je wel een kerstgedachte noemen. Het is de onbalans, de beweging, die doorgaans tot hemelse gedachten leidt. Kerstknal; leuk!

Harrie · 27 december 2011 op 12:05

Volgens mij heb je iets te veel wierook gesnoven. In de war of de kluts kwijt? What’s in the name?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder