Klere(n)muziek!

“Goeie muziek, he?!” Schreeuw ik naar mijn vriendin…terwijl ik naast haar sta…in het pashokje. “Wat zeg je?!” schreeuwt ze nog harder terug. “Laat maar!!”. Ik klim in mijn aanstaande broek en loop het hokje uit.“GAVE BROEK!” Hoor ik de 15-jarige verkoper schreeuwen. JA? JA MAN! De muziek staat zó hard dat ik de draad even kwijt ben en een drankje probeer te bestellen. Mijn vriendin wil een plaatje aanvragen en een andere dame vraagt of ik hier vaker kom. We weten het allemaal gewoon even niet meer.

Ik ga mijn hok weer in en hoor zowaar de muziek zachter gaan. Wauw, hij heeft door dat de muziek te hard staat. Als ik de paskamer uit loop zie ik hem druk bezig aan de telefoon. Hij lijkt een probleemklant aan de telefoon te hebben. “Dan hoef je hier ook niet meer te komen, hoer!” Aha, een ontevreden prostituee. Tja, zij kopen immers ook gewoon kleding, zij het iets minusculere. “Dan maak ik het toch uit!” Een prostituee als klant én vriendin. Waar ben je aan begonnen, jongen?! Natuurlijk heeft dit prioriteit dus laat ik hem rustig even uit praten met de ex-klant. Geduld is een schone zaak en in een schone zaak wordt niet gerookt, daarom staat de 19-jarige bedrijfsleider een ‘peukie’ te doen bij de buitendeur. Ik wacht, ik wacht netjes 15 minuten en neem nog een biertje.

Daar sta ik dan met mijn ‘casual’ broek te wachten. Om me heen zie ik mensen met een beduidend andere kledingstijl. Het is voornamelijk zwart wat ik zie, qua kleding bedoel ik. Vluchtig kijk ik om me heen, zoekend naar de kist. Ik kijk nog eens goed en zie iets op de zwarte T-shirts staan: Green Day. “Hmmm…Groene Dag?” Zo lekker groen komen ze op mij in ieder geval niet over.

Het lijkt eerder alsof er een practical joke met ze is uitgehaald met een verrekijker en schoensmeer. Make-up is dus niet per definitie een vrouwending, blijkt. “Ik ben tenminste geen meeloper!” hoor ik een opgewekte pessimist zeggen, terwijl ze stoer naast een lotgenoot loopt die dezelfde vreselijk(e) strakke zwarte broek aan heeft. Zo één die echt overal strak zit!

Een andere opvallende groep komt binnen gehuld in sportschoenen en trainingspakken. Sportieve lui, al doen die lichamen mij niet denken aan jongens die 10 minuten geleden nog hebben gesport. Als ál die sieraden af moeten bij het sporten, dan zijn het vast heel lange potjes basketball.

De ‘stoere’ groep kijkt naar de ‘sombere’ groep. Ze kunnen maar niet begrijpen dat de alternatievelingen zich zó kleden. Ik houd maar weer eens verstandig mijn mond. Mijn saaie broek heb ik nog vast en vrolijk waag ik nog een dansje tijdens het wachten…..