( ingezonden stuk )
Soms vind ik zaken zo onbegrijpelijk dat ik ze publiekelijk moet ventileren. Alleen al om mijn woede te kanaliseren. Maar ook om medestanders te vinden voor mijn verontwaardiging. Het volgende gebeurde vorige week in mijn naaste omgeving.
Een vriendin die al jaren vlakbij mij woont is in heel korte tijd zo goed als blind geworden. Dat is dramatisch.
Ze kan opeens hele gewone dingen niet meer zelfstandig doen. Vechter als ze is en daarbij ook nog eens erg inventief, probeert ze zich zo goed mogelijk alleen te redden. Zielig gevonden worden haat ze.
Ik zie haar dagelijks voorbij ons huis lopen en dat gaat opmerkelijk snel, haar situatie in aanmerking genomen. De blindenstok beweegt ze rollend heen en weer om te verkennen waar obstakels zijn.
Soms neemt ze de buurtbus, die stopt aan de rand van ons kleine dorp. Ze luistert of ze zijn geluid herkent en zwaait dan met haar stok. Dat gaat meestal goed. Boodschappen halen bij de supermarkt in een naburig stadje, doet ze meestal met iemand anders. Maar soms wil ze het gewoon alleen proberen.
Zo belandde ze onlangs bij Albert Heijn voor een paar vergeten boodschappen. Ze vond moeizaam het pad tussen de schappen en sprak iemand aan die daar waarschijnlijk vakken aan het vullen was en die ze tastend met haar stok tegen kwam.
‘Werkt u hier?’,vroeg ze. ‘Ja? ‘Mag ik u dan vragen een paar boodschappen voor mij te pakken?, ik ben bijna blind’.
‘Ja, hoor, natuurlijk, zegt u maar wat u nodig hebt.’ Hij klonk piepjong en aardig.
Dan opeens klonk een andere, wat rauwe stem: ’Daar kunnen wij niet meer aan beginnen, mevrouw, ik heb u hier al vaker gezien, maar dit gaat ons echt veel te veel tijd kosten’.
Zò winst maken, meneer Heijn? Bah!
P. v. d. Collum ( ex-klant)
17 reacties
trawant · 15 oktober 2014 op 12:19
Een walgelijke reactie. Dit is de tijd van winstmaximalisatie.
Zie jij er iets van komen die door de overheid voorgeschreven mantelzorg?
Ik maak hetzelfde in mijn directe omgeving iets vergelijkbaars mee. Macula degeneratie dat is een ramp.
Meralixe · 15 oktober 2014 op 12:25
Mooi Pally maar het kon nog erger hoor. Het is hier ECHT gebeurd dat er een dergelijk iemand steeds met producten naar huis gestuurd werd waar andere klanten al lang niet meer moesten van hebben. Voorbeeld, overrijpe bananen of half rotte druiven… 🙁
pally · 15 oktober 2014 op 12:28
Schandalig, inderdaad, Meralixe!
pally · 15 oktober 2014 op 12:26
Ja, ze heeft inderdaad maculadegeneratie, Trawant, aan beide ogen in zeer ernstige vorm, ze ziet zo goed als niks meer. Een andere vriendin is wel mee teruggegaan en de chef heeft excuus aangeboden. Ik hoorde het later van haar. Maar het bleef maar in mijn hoofd hangen …
Meralixe · 15 oktober 2014 op 12:34
Oei, nu zit ik hier tussen Trawant en Pally door te palaveren.
Hm … Pally, ik denk dat je dat kunt voorkomen door onder Trawant ‘beantwoorden’ aan te klikken. Dan komt (waarschijnlijk) uw reactie netjes en met een klein insprongetje op links onder de persoon die je bedoelde. 🙂
pally · 15 oktober 2014 op 19:49
inderdaad, sorry, Meralixe!
Dees · 15 oktober 2014 op 12:37
Wat een idioot! Daar kunnen geen excuses meer tegenop. In dit geval zou ik wel dorp en / of vestiging noemen trouwens, dit is geen AH beleid, meer een verkeerd sujet op de verkeerde plaats.
pally · 15 oktober 2014 op 12:40
Heb je gelijk in, Dees, ook van die idioot. Wellicht zouden ze iets aan de opleiding kunnen doen … Het was in Leerdam.
evil-ine · 15 oktober 2014 op 14:09
Oei, wat naar! Zelf zag/zie ik soms ‘slecht’ maar mijn zelfstandigheid is daardoor niet minder. Arme vrouw.
Goed geschreven, helder en pakkend. :yes:
Mien · 15 oktober 2014 op 17:44
Het gebeuren ‘an sich’ is natuurlijk verschrikkelijk en ergerlijk. Goed om dit kenbaar te maken. Alleen vind ik de uitwerking binnen de schrijfopdracht niet zo geslaagd. Je bent eigenlijk woedend en dat zie ik niet terug in het stukje. Eerder lees ik verslagenheid. Ik zou het stukje buiten de schrijfopdracht om aanscherpen en doorsturen naar het rayonhoofd van het rayon waarbinnen het desbetreffende AH filiaal gevestigd is. Uiteraard een cc: naar Harry Piekema. Als AH-PR-anker binnen het concern AH mag dat gerust.
pally · 15 oktober 2014 op 18:06
Je hebt denk ik gedeeltelijk een punt, Mien. Dit stuk komt misschien niet woedend over, maar soms kan kwaadheid ook rustig gebracht worden, juist als je heel kwaad bent en scherp veroordeelt.
Maar, inderdaad dat moet dan wel overkomen en dat doet het, in elk geval bij jou niet in dit stuk.
Zelf vond ik het ook aan de rand van het thema, maar toch een uitdaging om het absolute tegenovergestelde van het eerste stuk te proberen.
Bedankt voor je uitgebreide reactie
Mien · 16 oktober 2014 op 09:06
De kwaadheid heb ik wel gelezen maar nogmaals, het blijft mij iets te veel hangen in verslagenheid. Goed dat de filiaalhouder wel zijn excuses heeft aangeboden. Opdat ie er damned van leert …
embee · 15 oktober 2014 op 18:39
Wat een rottige reactie van die chef!!! Geen enkele vorm van inlevingsvermogen!!! Boos worden heeft geen enkele zin natuurlijk. Zulke figuren leren het nooit!!! Dom in het veelvoud!!!
:highfive: embee
pally · 15 oktober 2014 op 19:51
Inderdaad, Embee. Terug op honk?
Nachtzuster · 16 oktober 2014 op 00:34
Misschien niet een woede, maar wel degelijk een onderhuidse verontwaardiging is terug te lezen in jouw column. En terecht. Was de bedrijfsleider even niet op het ‘juiste’ moment, dan was er geen aanleiding geweest voor dit stukje. Een geluk bij een ongeluk? Voor jou dan, niet voor de gedupeerde. :yes:
g.van stipdonk · 16 oktober 2014 op 21:52
Ben bang dat het alleen maar erger wordt. Zo’n supermarktoorlog gaat je niet in de koude kleren zitten en waar gehakt wordt vallen spaanders.
Ferrara · 17 oktober 2014 op 17:20
Ik mag toch hopen dat het aardige vakkenvullertje de volgende keer gewoon weer hulp biedt en zich van die hork van een baas niets aantrekt. Die man zou voor straf eens met een blinddoek voor in zijn eigen winkel boodschappen moeten doen. Ik word hier al lezend nog kwaad.