KunstenmakerS

Krauss en Bauer wie kent ze niet? Het illustere kunstenaarsduo dat komende zaterdag een protestmars tegen zwarte piet gaat organiseren. In het kader van de tentoonstelling “be(com)ing Dutch” in het Van Abbe Museum gaan de dames uit respectievelijk Duitsland en Zweden een discussie uitlokken. Over zwarte piet. Tis een mars met humor. De slogan “sinterklaasje kom maar binnen zonder knecht” belooft in ieder geval de nodige dijenkletsers.
En dan natuurlijk discussie. Ik hoop dat de vakbond voor zwarte pieten ook wordt uitgenodigd. Ik hoop dat zij iets kunnen betekenen. Daar moeten de initiatieven toch vandaan komen. Die vakbond moet zich eens sterk maken voor het toelaten van andersgekleurden. Kunnen ze niet wat witte, gele, bruine en blauwe pieten introduceren. En als we dan toch bezig zijn kan er dan misschien ook een lans worden gebroken voor de tweemeterpluspiet, de grotematenpiet, de rolstoelpiet, de beperkteverstandelijkevermogenspiet, de depressiepiet, en de kanariepiet. Zelf zou ik ook voorstander zijn van de herkenbare vrouwenpiet en de herkenbare mannenpiet. En natuurlijk een couturepiet. Voor de vrouwenpietenpakken met diep uitgesneden decolleté. Speciaal gemaakt voor de mannelijke fans en de vrouwen met andere of meerdere voorkeuren.
Voor de mannen met andere of meerdere voorkeuren moet de kekke couturepiet genoeg zijn lijkt me.
Zwarte piet en kunst. Mijn verwonderingspotje begint een beetje over te lopen.

Iedere kunstuiting is er natuurlijk één. En er is natuurlijk altijd wat kaf onder het koren. Maar mag de subsidiekraan een beetje verder dicht, meneer Plasterk ? Dat is beter voor de gezondheid. Voor mijn gezondheid maar ook voor de gezondheid van de gesubsidieerde kunstenaars.
Het gros van deze kunstenaars heeft namelijk last van nekklachten. Nekklachten door het langdurig met gedraaide nek en open mond onder de kraan hangen. Als je regelmatig langdurig je nek verdraait dan kan dat leiden tot verminderde bloedtoevoer naar de hersenen. Het lijkt me een plausibele verklaring voor de deerniswekkende verongelijktheid die de afgelopen week bij een groot aantal gesubsidieerden was waar te nemen toen bleek dat zij door de plannen van Plasterk subsidie zouden kwijtraken. Paniek, want zonder subsidie… wat moet je dan?
Dan ga je kunsten maken ! Doe ! Geef vorm aan je passie! Leef er voor! Wees onafhankelijk! Schud je door subsidie week geworden kop eens op ! Verman je, vervrouw je! Hup !
Gesubsidieerde verbeelding, allemachtig. Dat moet je als rechtgeaarde, gepassioneerde kunstenaar toch niet willen? Subsidie is een andere wereld. De doodsteek voor de kunst.
Dat denk ik tenminste.
Maar ik ben een romanticus.