“Ik vind dat leerlingen zelfstandig moeten kunnen studeren,” zei de grote baas op school. “Hoe kunnen we dat in vredesnaam aanpakken?” Een adviseur van de grote baas had een idee: “Als we nou vijf uur in de week leerlingen van de bovenbouw lessen en zelfstandig-werkuren laten intekenen, zijn we meteen van het tussenuren probleem af.” Dit vond de grote baas een goed idee, en hij noemde de uren binnen het systeem kw-uren, wat slaat op keuzewerk-uren. In de eerste week begint het gedonder al. Een kw-uur intekenen. Hoe moet dat. Een paar nerdjes lopen rood naar hun mentor en stamelen: “Memevrouw, hoe kukunnen wij kkw-uren intetekenen?” Waarop hun mentor antwoord: “Tsjah, ik zou het niet weten, misschien moet je naar je afdelingsleider gaan. De nerdjes halen wat stoere jongens en meiden uit de klas over om naar de afdelingsleider te gaan. Zelf durven ze dat niet. De afdelingsleider heeft teveel impact. De stoere jongens en meiden gaan dus naar de afdelingsleider. Ook deze weet niet hoe ze nou kw-uren in moeten tekenen. Hij raadt aan om naar de mediatheek te gaan. Hèhè, eindelijk de oplossing. De klassenvertegenwoordiger moet naar de mediatheek komen om de wachtwoorden voor het intekenen op te halen en deze in de klas uitdelen. Wanneer dit gedaan is, is het inmiddels vrijdag. De leerlingen gaan in hun pauze naar de mediatheek om in te tekenen, maar de computer geeft aan: “Sorry intekenen kan maar tot donderdagmiddag 13 uur.” Waarop de hele klas de volgende week 10 uur moet nablijven.
Nadat we het systeem een beetje onder de knie hebben gekregen zit ik bij een kw-uur zelfstandig werken. M’n derde al op die dag, want dat krijg als je drie tussenuren op een dag heb. Ik weet niet wat ik moet gaan doen. Ik zie dat mijn nagelak bijna van m’n nagels verdwenen is, en besluit het er maar helemaal af te halen. Hmm het lesuur duurt nog steeds 40 min. Ik probeer een brief te schrijven aan een vriendin in Hongarije, maar dat schiet ook niet echt op, omdat ik afgeleid wordt door een tekst op de muur. ‘Are you ok?’ Nou wat denk je. Je zit tijdens een kw-uur in een muf lokaal te wachten tot de bel gaat, en als je niet oppast er ook nog uitgestuurd wordt omdat je niks aan het doen bent. Ja hoor, verder gaat het prima. En met jou? Ik wilde graag er wat onder zetten maar de leraar ontdekte me. Hij zei dat als ik nu niet rustig ging werken ik er, zoals verwacht, uit mocht. Eigenlijk zou dat wel DE oplossing zijn. Dan was mijn kw-uur wel meteen afgelopen. Ik besluit dan maar heel opvallend m’n blaadje te verkreukelen tot een prop en deze weg te gooien in de prullenbak aan de andere kant van de klas, zonder ook maar een stap te zetten. De leraar kijkt me kwaad aan. Ik lach maar vrolijk terug. Hij zegt: “Nu is het genoeg geweest, ga er maar uit.” Elegant pak ik mijn tas in, begroet wat mensen en loop weg. Wanneer ik de deurklink vast pak om de deur open te doen zegt de leraar: “Hé, meldt je je ook nog even bij je afdelingsleider?” Mijn hele droom van vrijheid valt in duigen. Ik zag het al voor me. Twee hele middagen op school heel hard werken. Ik begin te stotteren: “Maar… meneer…” “Niets te maar-en,” zegt deze, natuurlijk heel standaard. Dan krijg ik een idee. Ik loop nonchalant naar de leraar toe en zeg: “Gisteren was de afdelingsleider niet zo over u te spreken, hij vond dat u er teveel mensen uit stuurde. De leraar liep rood aan. Langzaam probeert hij: “Nou, dan hoef je je voor deze ene keer niet naar de afdelingsleider.” Voordat hij zijn besluit kan veranderen ben ik al de klas uitgevlogen. Hmm, heerlijk een half uur langer genieten van het mooie weer buiten.
9 reacties
pepe · 7 april 2004 op 19:00
Maar veertig minuten les? Jeetje in onze tijd waren dat er nog zeker vijftig.
En eerlijk gezegd zou ik nu wel eens terug willen naar die schooltijden, om uiterlijk 16 uur klaar met werken. Een schoolweek duurde ook maar 30 uur.
Wat een prachttijd was dat, alleen jammer dat je dat te laat ontdekt!
Gelukkig zijn onze kinderen nu wat groter, maar toen ze klein waren draaide ik gerust 30 uur in twee dagen. De nachtdiensten inclusief!
Geniet van je schooltijd, of klink ik nu als je moeder? 😉
Ma3anne · 7 april 2004 op 19:52
We hebben de studiehuisperikelen hier gelukkig achter de rug sinds bijna een jaar. Hier zijn ze die fase nu voorbij. Wat een slechte organisatie was dat af en toe. Als ouderpanel-lid ben ik er dicht bij betrokken geweest om de gang van zaken te verbeteren, sinds vier jaar geleden het studiehuis hier zijn intrede deed.
Kinderachtige situatie, dat je je eruit moet laten sturen om niet zinloos rond te hangen daar. Als dit eigen verantwoordelijkheid aankweken is?!
Leuke column!
Eftee · 7 april 2004 op 21:13
Even dacht ik dat je het over je stroomverbruik ging hebben. De lesuren worden steeds korter, zie ik. In “mijn” tijd was een lesuur nog 50 minuten. Leuk om te lezen hoe het er nu toegaat op scholen.
viking · 8 april 2004 op 08:17
[quote]Kinderachtige situatie, dat je je eruit moet laten sturen om niet zinloos rond te hangen daar. Als dit eigen verantwoordelijkheid aankweken is?![/quote]
Kijk, dit is nu wat er mis is. Iemand doet iets (hangt rond en doet niks, in dit geval maar het had ook iets anders kunnen zijn) en moet de gevolgen daarvan dragen. Dat wordt dan vervolgens weer kinderachtig genoemd. Dát vind ik nou kinderachtig.
Het voorbeeldje is onschuldig en eigenlijk te kinderachtig voor woorden. Maar toch. Zo’n zelfde situatie doet zich bv ook op de werkvloer voor. Je wordt geacht zelfstandig je werk te doen maar bedenkt dat het je eigenlijk aan je reet zal roesten wat er moet gebeuren en dus besluit je maar een beetje te gaan rondhangen. Enig idee hoe gestressed het leven van een werkgever kan zijn? Waarschijnlijk niet.
Een school behoort je voor te bereiden op je latere leven. Daarbij behoort ook het bewust maken en verantwoordelijkheid nemen van alles wat je doet. Dit hoeft uiteraard niet volgens de nonnen-methode te gebeuren maar zoals alles hier in dit pokke landje schieten we weer door naar de andere kant. Zou gauw als van een puber iets verwacht wordt, komt er wel weer zo’n moderne opvoeder of agochelaar die vindt dat alles moet kunnen.
Sarakim · 8 april 2004 op 11:52
Oeh, studiehuis, zelf aan den lijve ondervonden, en pas sinds vorig jaar vanaf. Nu zou ik leuk een proefkonijntje zijn voor het universitaire BaMa systeem, en daarvoor was ik het nog van de Basisvorming.
Het ligt maar net aan wat voor school je treft qua lengte van de lesuren, ik had wel lesuren van 50 minuten.
En die verplichte studieuurtjes in de mediatheek, die weet ik ook nog wel ja. Geloof dat ze het een jaar hebben proberen vol te houden bij ons op school. Een column van een vriendin later besloten ze het toch af te schaffen. We waren weer vrij te gaan en staan waar we wilden tijdens ons tussenuurtje.
Op zich wel jammer, voor mij was het altijd een heerlijk uurtje cabaret kijken bij de aanwezige televisie. Mijn kluisje was mijn heiligdom: Hek, Vliegende Panters, Jekkers; wat kijken we vandaag?
deZwarteRidder · 8 april 2004 op 12:20
denk dat ik oud wordt…. neig er naar de mening van viking te onderschrijven..
Ma3anne · 8 april 2004 op 14:34
Viking, ik zie nu dat mijn tekst voor tweeërlei uitleg vatbaar is. Ik bedoelde niet dat ik het kinderachtig vind van de leerling. Het is een kinderachtige situatie dat mensen op deze manier onder de knoet worden gehouden binnen de doelstelling van het studiehuis. Dat is wat ik bedoel. Het studiehuis is o.a. bedoeld om mensen voor te bereiden op eigen verantwoordelijkheid nemen en dat bereik je op deze manier niet.
Farfalla · 8 april 2004 op 20:55
Lesuren zijn officieel 50 min, waarvan 5 min om van lokaal te wisselen. Tegen de tijd dat ik de nagelak van mn nagels af aan het halen ben duurt de les nog maar 40 min dus. 5 min de tijd nodig om een beetje lekker te gaan zitten. Ik keek net toevallig naar mn nieuwe rooster. Elke dag, ook vrijdags om 16.10 uit vanwege die k*t kw-uren. Ze moeten mij daar baas maken.
Mosje · 8 april 2004 op 22:07
> Mosje, als je nog één keer je mond open doet vlieg je er uit!!
> Meent u dat nou echt meneer?
> OK Mosje, je kunt gaan nu!
Kinderachtig? Jazeker, errug kinderachtig zelfs. Maar ja, ik was een kind……