Leuker kunnen we het niet maken

Nee, leuker konden ze het niet maken voor Hiddink, laat staan gemakkelijker. De coach met de knapzak heeft tien maanden celstraf aan zijn broek hangen wegens vermeende belastingfraude, en wordt nu als waarschuwing, ten overstaan van bibberende burgers, de lucht in getild. De Belastingdienst heeft een broertje dood aan landgenoten die onbekommerd over de aardbol huppelen, en geeft met zijn dagvaarding een krachtig signaal af: hier met die poet. De ware toedracht blijft schimmig. Guus verklaarde in A te hebben gewoond terwijl een dienstdoende ambtenaar de doerak in B naar bed heeft zien gaan. Ook het Openbaar Ministerie is stellig, Hiddink woonde in 2002 en 2003 niet in België, maar in Nederland. Dat hij op zijn belastingformulier toch België invulde, wordt hem zwaar aangerekend. Dat de man jaarlijks van pool tot pool vliegt is kennelijk minder interessant.

Wie ooit een belastingformulier heeft ingevuld, kan alleen maar sympathiseren met de onfortuinlijke bondscoach. Als de kleine burgerman zich al het schompes zoekt naar zijn sofinummer, dan moet de aangifte voor een man die zich in wons en roebels laat uitbetalen helemaal een beproeving zijn. Gelukkig is Guus zelfredzaam, steeds heeft hij zijn eigen financiële boontjes kunnen doppen. Tot het gewraakte voorjaar van 2003.
Met een bakje koffie in de hand had hij had zich goed geluimd in zijn zolderkamertje teruggetrokken. Eindelijk was de Zuid-Koreaanse jaaropgave gearriveerd, en hoewel in het document nergens werd gerept over arbeidskorting, stond niets een gedegen aangifte in de weg.

Maar waar vroeger zijn potlood steeds dieper in de weerbarstige materie zonk, knipoogde nu olijk een cursor. Ja, Guus was met zijn tijd meegegaan, en met hulp van zijn vrouw was hij er warempel in geslaagd een mapje ’belastingen 2002’ aan te maken. Ook het invullen van zijn persoonlijke gegevens ging voortvarend: Guus Hiddink, geboortedatum 8 november 1946, woonplaats Achen.

Hier aarzelde de doorgaans besluitvaardige coach. Weliswaar had hij net een stulpje in het gematigde belastingklimaat van België laten optrekken, de afvoerproblemen waren nog bij lange na niet opgelost. Het advies van zijn accountant er ondanks de haperende waterhuishouding regelmatig te bivakkeren had hij in de wind geslagen. De man had gemakkelijk praten, die hoefde s’ morgens na het eerste bakje koffie met sigaretje niet op een verstopt toilet te zitten. Maar goed, de Belastingdienst zou wel belangrijker dingen aan het hoofd hebben dan lekkende kraanleertjes, en vol overgave slingerde Hiddink zich van de ene inkomensbox naar de andere.

Het resultaat was om door een ringetje te halen: door u te ontvangen €1,4 miljoen euro. Met de vinger op het scherm controleerde hij nog éénmaal zijn rekeningnummer – een typefoutje is immers snel gemaakt nietwaar? – dirigeerde zijn muisaanwijzer vervolgens naar de verzendknop en haalde de trekker over. Langzaam werd zijn spekdikke aangifte door de kabel gezogen en samen met de getallen verdwenen ook zijn zorgen.

Maar de Belastingdienst was allerminst onder de indruk van de digitale tovenaar. Jarenlang waren Guus’ centen verjubeld aan hondentoiletten en peperdure wildoversteekplaatsen, en het kon toch niet zo zijn dat de kip met de gouden eieren hen nu plotseling geld ging kosten? Sindsdien lopen hun wegen parallel. Hiddink zoekt bovengronds naar kampioensschalen, terwijl ondergronds de beerputtenbrigade op jacht gaat naar foutief geplaatste vinkjes. Dieptepunt van deze heksenjacht was wel de inval in het zolderkamertje van Guus, nota bene hetzelfde kamertje waar hij zijn eerste digitale vuurproef had doorstaan. Het heeft hem zeer geraakt; een hartslag van 160 is veel voor een man die nog geen enkele kniebuiging heeft gemaakt.

Op veel begrip kan de Belastingdienst niet rekenen, daarvoor is het lot van Guus te veel verweven met ons eigen ‘zwarte klusjes’, ons marginale geknabbel aan WOZ-waarden, en ons te hoog opgevoerde aftrekposten. Voor wie nog geen aangifte heeft gedaan is het zeker raadzaam volgende week de uitspraak af te wachten. Voor wie in Wartena woont is Warichem een optie, en voor de geboren en getogen Anjumer staat Achem helemaal zo gek nog niet.