We hebben een puppy.

Ze heet Lexie-Liz.

Het is één brok energie. Heerlijk. Soms een beetje een ongeleid projectiel.

Luisteren is nog wat moeilijk. Ze is blijkbaar doof en blind als je haar naam roept en teken doet dat ze moet komen. Maar een vallende kruimel hoort en ziet ze vanop een kilometer afstand, en dan is ze ‘in no time’ bij je.

Als je naar haar toeloopt, rent ze hard weg. En als je wegrent komt ze in een rotvaart achter je aan. En bijt ze vervolgens in je enkels. Ik heb intussen al een paar verstuikingen achter de rug. Omdat de jongedame mij voetjelapt. En daar lag ik dan, met gekneusde enkels.

Dat ze af en toe, en eigenlijk regelmatig, ook nog durft te pissen en kakken in huis, dat gaat hopelijk nog over. Vooral dat ze soms op ons bed haar behoeften gaat doen, daar moeten we echt aan gaan werken. Maar die late zindelijkheid is blijkbaar eigen aan het ras.

Voor de kat moeten we ook nog een oplossing zoeken. Die wilt voorlopig enkel maar bovenop de kasten zitten. Lexie jaagt ‘r het hele huis rond als ze een poot aan de grond durft te zetten. En we moeten ook nadenken hoe we best de kat eten geven, want Lexie vreet alles op waar ze aan kan.

Bezoek is voorlopig ook eventjes uitgesloten. Ze blaft de hele wijk bijeen als er volk komt. Of als er iemand voorbij fietst. Of wandelt. Of een vliegtuig overvliegt. Of vogels neerstrijken in de tuin. Of een wolk voorbijdrijft…

Maar voor de rest is het echt een superleuke pup. Heerlijk dat jong geweld in huis.

Categorieën: Overig

Namol

Ik schrijf me van verward en verloren, naar verwonderd en verbonden.

4 reacties

Suus · 21 mei 2019 op 17:05

Tip voor de kat: eten bovenop de kast. Tip voor de pup: “stil΅ zeggen en traktatie voor zijn neus houden. Hij kan niet blaffen en eten tegelijk. Eten wint altijd. Maar grappig en herkenbaar geschreven.

Namol · 21 mei 2019 op 17:57

in het echte leven hebben we het meer onder controle godzijdank… maar we hebben het wel allemaal gezien en meegemaakt. Heel consequent korte metten maken met die Cairn Terriërs, want anders nemen ze de boel over. Maar wel zo’n leuke hondjes. Kleine monsters zijn het. Haha

Geef een reactie

Avatar plaatshouder