Lezers verteren ?

Geachte heer/mevrouw,
In de vorige eeuw was ik een trouw lezer van Reader´s Digest.
Nu wilde ik vanaf dit jaar deze goede gewoonte weer opnemen. Mijn verwachting was groot toen ik het boekje in de bus kreeg. De ondertitel “het beste voor België” deed er nog een schepje bovenop. Het boekje was wel de helft dunner dan voorheen, viel mij meteen op. Maar dat kon de pret niet drukken. Ach, ja met het internet en al zijn blogs zal het niet gemakkelijk om nog kwalitatieve copij te vinden.
Ongeduldig scheurde ik het plastic open en haalde het kleurrijke boekje er voorzichtig uit.
“ Full color, dat belooft” dacht ik hardop. Blij als een kleuter met zijn nieuwe bromtol begon ik te lezen. Die blijdschap sloeg al snel om in irritatie toen ik, alleen bij de inleiding al, een tiental tikfouten tegenkwam. Niet erg, misschien had de spellingscontrole een vrije dag. Of misschien een vuiltje in het oog. Maar nee, op de tweede bladzijde ging het vrolijk verder. Ik begon een beetje gefrustreerd te raken toen ik “ het beste voor Beligë” zag staan.
Nu ben ik geen criticus, en ook niet iemand die gaat zeuren over een paar tikfouten. Sterker nog, ik heb ze ook regelamtig. Bij iets wat zich “het beste“ pleegt te noemen zou je toch inhoud van enige kwaliteit verwachten. En als er dan ook “voor België” bij staat, ook iets dat met België te maken heeft. Maar nee, wat blijkt, als men de artikelen aandachtig leest, er staat geen enkel origineel Frans- of Nederlandstalig stuk in.

Ik doe een greep uit het aanbod van januari:
Hoeren zonder subsidie: over landbouwers in Nieuw Zeeland
Medische planner 2008: geschreven door totaal onbekende huisartsen uit New York.
Chaos en Helden: over de avondspits. Hmm, bekend onderwerp zou men zeggen. Lekker dicht bij huis. Welnee, het gaat over de avondspits in Mineapolis!!
En zo kan ik nog even doorgaan.

Stuk voor stuk Engelstalige schrijfsels die dan ook nog eens bar slecht, en soms letterlijk, vertaald zijn. Het hele boekje lijkt wel door Juffrouw Jansse van kassa 4 te zijn vertaald, tijdens haar koffiepauze. Of moet ik zeggen Miss Jones, Isle four? Vreemde taalconstructies, grammaticale blunders, een onsamenhangend verhaal over Santa Claus. Schijnbaar wist Miss Jones niet dat die man hier Sinterklaas genoemd wordt. Ook de zogenaamde mopjes waren totaal uit hun verband gerukt door Engelstalige woordspelingen letterlijk in het Nederlands op het papier te kwakken. Tegenwoordig komt het “ beste voor België” blijkbaar overal vandaan, behalve uit België zelf. Als lezer kan ik dit niet te verteren.

Daarom heb ik besloten mijn kortstondige abonnement maar per direct op te zeggen. Dat is “het beste voor ondergetekende”. Ik heb niet eens de moeite genomen om de twee laatste boekjes die U mij opdringt uit de verpakking te halen. Ik stuur ze met deze brief mee. Misschien kunnen Amerikanen die hier wonen er wel van genieten. Wellicht vinden ze iemand die het hen vertaaldt in het Engels. Vraag het eens aan Juffrouw Jansse van kassa 4.

Met vriendelijke groet,