Lichaamdelen

Je lichaam delen is geen kunst, dat doe je dagelijks. Nee, niet gelijk zó denken, ik hou het simpel. Je geeft iemand die hulp nodig heeft bij het oversteken een arm (en pakt niet haar handtas af) en deelt zo je lichaam. Of je biedt troost door iemand die verdriet heeft in je armen te sluiten. Er bestaan allerlei manieren en vormen om te lichaamdelen, ja, ook zó. Wat gaat er nou eigenlijk om in onze lichaamsdelen? Welk verschil maakt dat ene “s”je? Ik heb de laatste tijd ernstig last van zuigende nieren, een krakende lever en haal adem voor gevorderden met een peuk. Mijn inwendige mens schreeuwt om drank en mijn wijnrek brult met rauwe stem mee. “Ik heb een alcoholprobleem!” zei ik laatst op kantoor. “Mijn wijnrek is leeg, ik moet dus op tijd weg om langs de slijterij te rijden”, grapte ik tegenover collega’s.

Een krakende lever en zuigende nieren dus. Oorzaak? Geluk! Ik drink niet uit misère, dan vreet ik stront. Zo je doet zo je ontmoet, dus ben ik omringd door een vriendenkring die ook dankbaar proost op het moois dat volgt na een zware tijd. Tijdens de shit plaatsen we een Hollandse vlag in de stront waardoor hij beter verteerbaar wordt. Een positieve kijk, humor en zelfspot winnen het altijd van zelfmedelijden.

Het lijkt oppervlakkig, maar het gaat diep. Mensen die veel hebben meegemaakt, koesteren volgens mij de mooie dingen des te meer.
De positieveling die vrijdag kwam eten staat toch aan het begin van een burnout.
Een ander heeft het soms moeilijk met de ups en downs van een startende relatie.
Die staat weer voor een lastige keuze omtrent de vervolgopleiding van haar zoon.
Bij mij heeft iemand uit het verleden een deurtje geopend en ik ben bereid hem binnen te laten. De tijd zal leren of wij meer zullen delen dan alleen ons lichaam.

Al met al gebeurt er veel. Mooie dingen, onzekere dingen. Niets gebeurt voor niets, het lot beschikt. “Het Lot” zou een mooie naam zijn voor een Zuid-Afrikaanse wijn waarvan je geen kater krijgt. Mijn vrienden en ik gaan uit van het goede dat ons gebracht wordt. Drank is het beste middel om na een rottijd de lelijke hoop stront met besmeurde vlag weg te spoelen en te toasten op de lessen die wij onderweg geleerd hebben.

Ik ben hen dankbaar die hun lichaam sussend, vasthoudend, volhardend en de weg wijzend met mij hebben gedeeld en hoop dat er vele proostmomenten komen en minder troostmomenten nodig zullen zijn.

[i]Deze audio-column werd mede mogelijk gemaakt door ReadMe[/i]