Het is over. Over en uit. Soms loopt het niet zoals je verwacht, hoe moeilijk het ook is om dat te accepteren. De pijn verscheurt mijn hart en als hij mijn hart al niet helemaal gebroken had, dan is dat nu wel gebeurd. Snikkend lig ik in bed, terwijl mijn beste vriendin mij bonbons voert. Maar na een paar dagen Bridget Jones in de dvd-speler en het luisteren naar liefdesliedjes uit ‘die goede oude tijd’, gaat het kriebelen. Mijn hart is gebroken. En wat gaan vrouwen doen als ze verdrietig zijn? Juist, shoppen! Onder de mom van: ‘Ik ben een zelfstandige, onafhankelijke vrouw die goed voor zichzelf zorgt’ slaan wij dames allerlei crèmes, haarprullen en doucheschuim in. En natuurlijk chocolade, wat met stip op nummer 1 staat als het gaat om troostvoer. Shoppen helpt. Hoe meer geld je uitgeeft, hoe beter je, je voelt. Ik snap ook niet waarom winkels hier nooit beter op hebben ingespeeld. Een speciale afdeling bij de Etos met prulletjes voor gedumpte vrouwen of een ‘hopeloze hoek’ bij de Kruitvat.
“Deze kleding doet me aan hem denken” en dus moet er een nieuwe garderobe komen. De shop-periode is nu helemaal losgebarsten. In deze periode mag de ongelukkige vrouw zoveel winkels als zij wil, naar haar keuze compleet leegkopen. Hierbij worden accessoires als riemen, kettingen en oorbellen natuurlijk niet vergeten. En wat te denken van make-up. De nieuwste, mooiste (en duurste) spullen worden ingeslagen.
En natuurlijk wordt er gevierd(?) dat je weer vrijgezel bent. Dit betekent dat je vriendinnen je mee uit nemen, je zoveel mag drinken als je wil en vervolgens straalbezopen op de bar mag gaan dansen. En niemand die er wat van zegt. Dit mag verschillende keren achter elkaar, tot het verdrietige gevoel wegzakt.
Eigenlijk zijn vrouwen met een gebroken hart heel goed voor de economie. Na een tijdelijke periode van hongerstaking (‘ik krijg nu echt hélémaal niks door mijn keel’) volgt de chocolade-periode. Daarna wordt er flink gefeest om de zorgen te vergeten en worden er enorm veel producten ingeslagen, die anders nooit gekocht zouden worden. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat een verdrietige vrouw op een gemiddelde dag 3x zoveel uitgeeft als de happy single of gelukkig getrouwde. Om nog maar te zwijgen over wat zij uitgeeft als zij doelbewust gaat shoppen, want ‘tien verschillende bruine rokjes is toch helemaal niet zo veel?’. En hoeveel mensen storten zich niet op hun werk, als zij verdrietig zijn? Zonder verdrietige vrouwen zou Nederland al helemaal in een recessie verkeren!
Ik wil nu natuurlijk geen fanatieke economen inspireren tot het massaal dumpen van hun vriendin, maar denk er eens over na. Hoe goed zal het wel niet zijn voor de Nederlandse economie! Het is het overwegen waard, toch?
17 reacties
DriekOplopers · 23 januari 2006 op 20:54
Perfecte column, die een vette grijns op mijn kop veroorzaakte. Goed gedaan dus! De eerste de beste keer dat ik een mevrouw stomdronken op de bar zie dansen, zal ik heel lief zeggen “mag ik u troosten?” 😀
De biologie van de man werkt anders: ik shop er vrolijk op los, en vreet bijna aan één stuk door. Dus volgens de regelen der kunst moet ik een gebroken, zelfs verwoest hart hebben. Maar nee hoor: ik ben uiterst gelukkig in de liefde.
Hulde aan Chantal!
Driek
WritersBlocq · 23 januari 2006 op 21:41
Zoosdat ennieanders Chantal, het levert de leukste schrijvelarijen op 🙂 zowel de verliefdheid, als de dump erna zijn i.e.g. ergens goed voor!
Raindog · 23 januari 2006 op 21:57
Ik vond je vorige leuker Chantal. Misschien kwam het ook wel door het zinnetje:
[quote]…slaan wij dames …[/quote]
Want op zo’n moment voel ik meteen uitgesloten. Genetisch of zo denk ik. Of aanleg. Whatever.
Toch begin ik zo langzamerhand een beetje fan van je te worden.
Als ik econoom was….!
Chantal · 23 januari 2006 op 22:28
@ Driek:
[quote]Perfecte column, die een vette grijns op mijn kop veroorzaakte. [/quote] :oops::oops:
[quote]De biologie van de man werkt anders: ik shop er vrolijk op los, en vreet bijna aan één stuk door.[/quote]
Tja.. bij mannen moet het altijd weer net een beetje andersom werken 😛 .
@ WB: Inderdaad… is het allemaal toch nog ergens goed voor! En je hebt gelijk weer een volle kledingkast! 😉
@ Raindog
[quote]Als ik econoom was….![/quote] Oooh jee, ik wou je juist niet op ideeën brengen! Als je een relatie hebt, alvast mijn excuses 😛 .
Bedankt voor jullie reacties! :kiss:
DriekOplopers · 23 januari 2006 op 22:32
Chantal schreef: “Tja.. bij mannen moet het altijd weer net een beetje andersom werken.”
Ach ja, Chantal, weet je, vrouwen komen van Venus, en mannen eten een Mars 😀 .
Lieve groet,
Driek
Mosje · 23 januari 2006 op 22:44
Liefdesverdriet maakt koopziek ja, maar andere dingen ook. Vrouwen grijpen elke gelegenheid aan om te kopen. En omdat er nogal veel gelegenheden zijn……
😛
Mup · 23 januari 2006 op 23:40
[quote]Liefdesverdriet maakt koopziek ja, maar andere dingen ook. Vrouwen grijpen elke gelegenheid aan om te kopen. En omdat er nogal veel gelegenheden zijn……[/quote]
En veel kassa’s:-)
Groet Mup.
Kees Schilder · 24 januari 2006 op 07:14
Heerlijke column waaruit weer blijkt hoe vreemd vrouwen in elkaar zitten.Mannen ook trouwens, maar dat terzijde 😀
wendy77 · 24 januari 2006 op 08:48
Alles is al gezegd denk ik, dus sluit ik me maar aan bij de rest.
Leuke column 😛
Outsider · 24 januari 2006 op 09:41
Het is een leuke column, daar niet van en ik moet het ook niet te serieus nemen, maar wie echt verdriet heeft die blijft thuis.
Denk maar aan het bekende lied van Rita Hovink:
Laat me alleen
Alleen met al mijn verdriet
Het is beter dat ik nu geen mensen zie…
fjag2003 · 24 januari 2006 op 11:48
Erg leuke column!
Maar ik moet eerlijk toegeven dat mannen hier ook last van kunnen hebben. Ik, althans. Als ik me klote voel loop ik gewoon elke platenzaak af en koop alle albums en DVD’s die ik ooit had willen kopen.
Mijn platencollectie is redelijk gegroeid het afgelopen jaar.
Gaat zo verder, Chantal!
Troy · 24 januari 2006 op 12:28
Gelukkig heb ik geen liefdesverdriet nodig om me te buiten te gaan aan het kopen van dingen:-D
Leuke sex and the city achtige column.
Raindog · 24 januari 2006 op 16:53
Geen excuses Chantal! Mijn vriendin is vandaag een trouwjurk kopen heb ik begrepen. Ook koopziek dus maar niet van verdriet. Daarom nogmaals: als ik econoom was….
😉
Carlien · 24 januari 2006 op 16:59
Tijdens het lezen van deze leuke column, herkende ik de manier van schrijven een beetje. Ik heb gister de hele tijd zitten denken, maar kon er niet op komen…Maar, toen Troy schreef: “Leuke Sex And The City achtige column” wist ik het weer; natúurlijk, Sex and the city 😀 ! Het lijkt mij een eer om daar mee vergelijkt te worden 😛 …
DirkJan2 · 24 januari 2006 op 18:44
Hoe het bij mij werkt?
De deining van vers vrouwenvlees doet menig liefdesverdriet wegebben in een oceaan van vergetenheid.
(of zoiets).
Li · 24 januari 2006 op 21:23
Onder het genot van een flinke reep chocolade ,uit een doos van 20, gesmuld van deze heerlijke column!
Li
Chantal · 24 januari 2006 op 21:34
Allemaal heel erg bedankt voor de lieve reacties! Ze zijn goud waard, zeker nu ik al mijn geld heb opgeshopt 😛 .
Liefs, Chantal :kiss: