Het is me wederom volstrekt duidelijk. Geen twijfel mogelijk. 100% zeker ben ik géén herfstmens! Doffe ellende, die herfst, met zijn vieze grijze luchten, huisspinnen en blaadjes op straat waarover je uitglijdt.

Pijnlijk vind ik het, dat ik met de beelden van de voorbije zomer nog vers in mijn geheugen, nu een avondwandeling maak in schemer en motregen. En dan dat vooruitzicht! Laten we wel wezen, in de winter is het óók koud, maar met de lente in het voren lachen we daarom. Bij de eerste zonnestralen in februari zwaaien de krokusjes je alweer vrolijk tegemoet, waardoor je direct vergeet dat het winter is. In de herfst echter heb je enkel het vooruitzicht op nóg meer kou.

Toegegeven, ook mij vallen de auberginekleurige bomen in de straat op. Maar als ik mag kiezen, verkies ik rode dendrons boven rode bomen. De kleurrijke blaadjes vallen er uiteindelijk toch uit, evenals ander leed als bijvoorbeeld eikels. De monsters belanden standaard op je schedeldak en dat is klote! Eikels en schedels moeten zo ver mogelijk bij elkaar uit de buurt blijven. Het enige leuke aan eikels zijn hun dopjes. Daar valt nog wel eens leuk op te fluiten, al is me dat helaas al lang niet meer gelukt.

Wat mensen ook leuk vinden in de herfst, is een boswandeling maken. Omdat dit voor velen tijdelijk hun favoriete zondagmiddaguitje is, puilt het bos deze dagen uit van naar de grond starende gezinnen. Wat ik niet begrijp, want zoppend door een nat bos op zoek naar takjes, paddenstoelen en kastanjes is wat mij betreft reuze onbevredigend. Zowel op creatief vlak als in de keuken kan ik er werkelijk geen kant mee op en de energie om me te verdiepen in “leuke zelfmaakideetjes” of lekkere recepten ontbreekt me in de herfst, wanneer de wereld me toehuilt…

Nee, ik draag gewoon liever sandaaltjes dan Uggs, eet liever salades dan stamppotten en prefereer een tuinbbq boven een filmavondje op de bank. Ik mis het zomerfruit, t-shirtjes met vrolijke printjes en ben de spruiten met satésaus nu al beu. Ik pleit er dan ook voor dat we de herfst gaan vervangen door een nieuw jaargetijde. De eerste ideeën hierover staan al op papier. Totdat het zover is, trek ik me met een pak speculaasbrokken en een kop warme chocolademelk terug in mijn warmgestookte woonkamer. Sex And The City zal me opnieuw door deze moeilijke tijd heen moeten slepen.

 

Categorieën: Algemeen

Kim U.

Hallo :) Iets over mezelf.. Al van kleins af aan schrijf ik. Dat begon al op de basisschool met gedichtjes en schoenendozen vol verhaaltjes. In mijn puberjaren was daar mijn dagboek waar ik al mijn gedachten en gevoelens lekker in kon ventileren en tegenwoordig schrijf ik zo nu en dan een column. Ik vind het leuk om humor in mijn columns te brengen maar vooral ook om herkenning op te roepen bij mensen. Neem mijn columns alsjeblieft niet altijd allemaal heel letterlijk. Ik schrijf namelijk het liefst en het best wanneer het allemaal even tegenzit en ik heb dan soms zin om een beetje tegen de dingen aan te schoppen. Een column is dus geregeld (niet altijd) een momentopname. Ik vind het erg leuk om de stukken van anderen te lezen (en erop te reageren) en hoop daarnaast uiteraard dat ik hier nog wat kan opsteken v.w.b. het verbeteren van mijn columns. Alle feedback is dan ook altijd meer dan welkom.

6 reacties

Meralixe · 23 oktober 2015 op 10:24

Goed, je bent dus nog op zoek naar wat je het allerliefste wil. De herfstperiode is het dus duidelijk niet. Persoonlijke mening; elk seizoen heeft zijn (haar) charmes.

Het is me wederom volstrekt duidelijk. Geen twijfel mogelijk. 100% zeker ben ik géén herfstmens! Doffe ellende, die herfst, met zijn vieze grijze luchten, huisspinnen en blaadjes op straat waarover je uitglijdt.

Het is me andermaal volkomen duidelijk! Geen twijfel mogelijk, 100% zeker, ik ben GEEN herfstmens! Bah herfst, die doffe ellende, die vieze grijze luchten, huisspinnen, spekgladde bladeren op ’t straat…bag!

De beste stuurlui staan aan wal!

troubadour · 23 oktober 2015 op 10:33

Dat stukje over die eikels, die zover mogelijk van schedels vandaan moeten blijven, zit daar nu een beetje stoutigheid in of niet?
Het zal mijn perversiteit weer wel wezen!
Lief werkje!

pally · 23 oktober 2015 op 11:54

Het is best een leuk (anti) herfststukje.
Wat mij wel een beetje stoorde was drie keer het woordje ‘leuk’ achter elkaar, ergens in het midden.

Esther Suzanna · 23 oktober 2015 op 17:08

Je categorie is erg grappig: Herfst Ellende *grijns* ik wist niet dat die categorie bestond. Of is het een tag?

Prettig geschreven. De herfst is in mijn visie de mooiste…de lente ook trouwens.

Kim U. · 25 oktober 2015 op 17:08

Bedankt voor jullie leuke reacties en opbouwende feedback! Altijd leuk om te lezen!

Rob van Meer · 26 oktober 2015 op 21:59

Kim, dankzij een reactie van Marcia op jouw column (via FB) ben ik ook hier beland. Bedankt daarvoor dus 🙂

Je bent net begonnen met schrijven. Ik ook. Om die reden kan ik je niet echt veel tips geven. Toch een paar:

– Lees de tips van Luuk Koelmans: https://www.columnx.nl/luuk-koelmans-columntips-hoe-begin-je-een-column/
– Schrijven is schrappen: alle overbodige woorden (ruis) uit je tekst schrappen, totdat je een compacte zin hebt, die alles vertelt;
– Maak de lezer nieuwsgierig naar meer: aandacht vasthouden;
– Een column op het web vraagt om korte, krachtige zinnen. Hou een max van ongeveer 15 woorden per zin. Dit is overigens geen geschreven regel natuurlijk;
– Schrijf actief (“Volgende maand start het project”) i.p.v. passief (“Volgende maand wordt er begonnen met het project”);
– Grijp de lezer door onderwerpen aan te dikken: ‘drama’;
– Kijk eens naar dit model voor controle van je tekst: http://www.leren.nl/cursus/professionele-vaardigheden/schrijven/afwerking.html

Maar wat maakt een tekst nou goed? Toch ook wel een kwestie van smaak natuurlijk. Ik zal als voorbeeld een zin van jou herschrijven, waarvan ik vind dat die spannender kan.
Ik kies de zin ‘Pijnlijk vind ik het, dat ik met de beelden van de voorbije zomer nog vers in mijn geheugen, nu een avondwandeling maak in schemer en motregen.’
Ik zou die zo schrijven: ‘De beelden van de voorbije zomer staan nog vers in mijn geheugen. En nu? Nu maak ik een avondwandeling in schemer en motregen. Bah! Zó pijnlijk!’

Veel schrijfplezier. Oefenen, oefenen. Ik ben benieuwd naar je volgende columns!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder