Je hebt ze in alle soorten en maten. Vriendinnen moet ik eigenlijk zeggen. Tenzij je Madonna betracht als manwijf. Dan mag maatje ook. Hoewel maatje, dat klinkt dan weer verwijfd. Laten we het dan maar beter over de soort hebben.

Een heilige is de eerste soort die bij me opkomt. Soort, soort? Dat klinkt ook niet echt vriendelijk. En toch, de meeste heiligen zijn dat wel. Supervriendelijk zelfs. Tenminste dat verteld de overlevering. Zelf heb ik er nog nooit eentje in levende lijve ontmoet. De meeste Madonna’s vind je in een kerk. Vooral in de grote. Met name in Spanje en Italië. Duitsland en Frankrijk volgen dan al snel. België kan er ook wat van. In Nederland lijden de kerken nog steeds onder beeldenstorm. Ik niet.

Ik zie de naamborden en plaatjes zo voor me. Madonna van de heilige Sint Siforius, Madonna Groen van Pinksteren, Madonna Toedeledoki di Mombassa, Madonna Maria Magdalene di Minuola die Maremma di Milano Mediterrano. Madonna Cipolata con Gelato. Gewoon te veel om op te noemen.

En dan hebben we de grootste nog niet gehad, de superheiligen Madonna Louise Veronica Ciccone, Lourdes Maria Ciccone Leon, Stella en Estere. Ze zijn zo heilig en beroemd dat ze altijd vervoerd vervoerd worden in megagrote bolides met geblindeerde ramen. Megagroot, omdat ze er anders niet inpassen, geblindeerde ramen, omdat ze de buitenwereld eigenlijk liever niet zien binnenkomen. Want oe … wat is die lelijk, naast hun eigen verschijning.

Wat me dan weer hoogst verbaasd is dat er nauwelijks Madonna’s staan in Madamme Tussaud. Wassen beelden lenen zich daar toch bij uitstek voor. En hoe makkelijk is het om een lontje boven op het hoofd te verwijderen? Kwestie van een beetje boter smelten, toch? Koningen en keizers die staan er wel, tussen kunstenaars, popartiesten en voetbalsterren.

Dat brengt me van Madonna naar Maradonna. Mia merdre. Van groots naar klein naar kleinst, maar net zo heilig. Lokaal heilig. Loop maar eens door Napels. Nee, je hoeft daarna niet te sterven. Besterven is dan weer een ander verhaal. Humor hebben ze in Italia. Zonder meer. Besterf de lach. Ja, waarom lachen die Madonna’s allemaal. Op zijn minst glimlachen ze. Of zijn het vrome rimpels, gecraqueleerd?

Nee, ik moet het duidelijk niet hebben van Madonna’s, en al helemaal niet in een bontjas. Madonna’s in een bontjas zijn gemeen. Nee, veel liever ga ik voor een Venus. Van Milo in shocking blue. Gewoon botticelli rechtop in een schelp. Mmmm. Meer moet dat niet zijn.

Categorieën: Overig

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

4 reacties

Nummer 22 · 22 juli 2019 op 17:20

Mien, je vergat MadonnerWetter uit Bielefeld maar ook uit Unterscheissheim ( in de buurt van München). Heilig Boontje uit Vlagtwedde! Ma ma ma don don donna uit Gilles f&%k de la g&%”$#@¥₩₩e Tourette ‘ we zijn er bijna!’ NEE, ik vertrek! Wat nu ik vertrek, we hebben een B&B weet je Eikelprocessierups wijwaterslurper. Madonna Grand Vin Rouge is..niet te zuipen..

Mien · 23 juli 2019 op 07:19

Ja de lijst is onuitputtelijk. De zwarte Madonna, de Madonna de Galibier en Val Thorens.
Van mij krijg je een lekker witchocolade Madonneke cadeau voor de aanvullingen. Wat is je adres? Stuur ik het volgende week na de hittegolf toe. O ja, de Madonna met witte voetjes ook nog vergeten en de beruchte Rotweil Madonna (zonder tanden). Niet vergeten een kaarsje op te steken voor Madonna Fireworks in Flame en Fire. Emmertje water klaarzetten. Madonna Latte Macciato.

G.van Stipdonk · 23 juli 2019 op 13:19

Deze miste ik nog:
https://www.youtube.com/watch?v=uLRiGX3L-kw

Geef een reactie

Avatar plaatshouder