Making the World save for Democracy

Twee weken geleden zat ik samen met een college te praten over hoe onveilig Europa tegenwoordig lijkt te zijn geworden. Een gesprek zoals waarschijnlijk veel mensen wel eens hebben gehouden. Terrorisme, extra vliegtuigcontroles, code rood en een groeiend onbegrip tegenover moslims. Goed of slecht, het hoort er inmiddels allemaal bij. Op een gegeven moment maakte de bewuste collega de opmerking dat de wereld er, sinds Bush, echt niet veiliger op geworden is.

Was het eerst louter een conflict tussen extremistische moslims en Amerika, ondertussen is bijna de halve wereld betrokken geraakt bij deze ruzie en zijn er sindsdien al verschillende aanslagen in Europa geweest. Is er eigenlijk nog wel een plek in Europa waar iemand zich compleet veilig kan voelen, zijn er nog vluchten die iemand kan maken, zonder aan een evt. aanslag te denken. Waar is de onbezorgdheid gebleven, het vertrouwen, de rust?

Persoonlijk heb ik nooit geloofd dat je ‘the World save for democracy’ kan maken door middel van geweld, maar dat terzijde. Maar mijn collega heeft wel een punt. De koers die Bush is gaan volgen, en Europa dat er als een mak schaap achteraan hobbelt, heeft de situatie alleen maar geëscaleerd. En wanneer ik Bush de afgelopen week dan weer een hele tirade over Iran hoor maken, lijkt het even of ik zijn woorden van 2001/2002 weer terug hoor en bekruipt mij het gevoel dat hij toch ook wel wat kenmerken heeft van een tiran, iemand die wil dat alles gaat zoals hij of zij wil. Slappe excuses en veel geschreeuw over potentiële dreigingen van landen zoals Irak en Iran, moeten dan de legitimiteit van al deze acties ondersteunen. Begrijp me niet verkeerd, iemand als Saddam of wat voor dictator dan ook, zouden nooit aan de macht mogen komen, maar Bush heeft de wereld gewoon voorgelogen en min of meer voor een dilemma gezet, zodat hij zijn persoonlijke wraak op Saddam kon nemen. Hij geeft geen fuck om de Koerden, of de Irakese burgers, bij hem gaat het om een persoonlijke vete die hij nog steeds bij zich draagt na de mislukte moordaanslag op zijn vader. Dat en natuurlijk olie, laten we vooral het economisch belang niet vergeten.

Enig bewijs dat Irak inderdaad bezig was met het ontwikkelen van nucleaire wapens is nooit gevonden, wat de oorlog per direct onrechtmatig maakt. Iraks nucleaire programma was namelijk de reden om het land binnen te vallen en Saddam van zijn ‘troon’ te stoten. Miljarden dollars en vele levens later, is Irak nog steeds onstabiel, vinden er elke dag nog geweldadige incidenten plaats en lijkt de wereld alleen nog maar ingewikkelder, complexer en onveiliger te zijn geworden. ‘Making the World save for Democracy’ is inmiddels een utopie geworden en elk optreden van Bush lijkt zo langzamerhand meer op een karikatuur dan op een toespraak van een wereldleider die onze aandacht verdient.

Wat mij betreft zou het fijn zijn als de huidige Amerikaanse regering zich bezig zou gaan houden met hun eigen interne shit, denk aan orkaan Katrina, het enorme begrotingstekort en de werkloosheid die continu lijkt te stijgen. Nu ruim een jaar geleden wonen de slachtoffers van ‘Katrina’ nog steeds in caravans en is er niets of nauwelijks iets gedaan aan de heropbouw van het getroffen gebied. Amerikanen leven in puinhopen en de overheid doet er niets aan. Het gebied lijkt op dit moment meer op een derde wereld land of oorlogszone. Hoe wrang moet het voor deze mensen zijn om miljarden dollars te zien verdwijnen in een oorlog waar steeds minder Amerikanen in geloven, in plaats van hulp te ontvangen waar al maanden zo wanhopig op wordt gewacht. Verder is het begrotingstekort schrikbarend hoog en nog steeds stijgend en zorgt de slechte interne economie voor meer en meer werkloosheid onder de Amerikaanse bevolking. Hypocrisie ten top, als je het mij vraagt.

Hoogste tijd dat Bush zijn hoofd een keer uit de wolken haalt en kijkt wat er nu echt om hem heen gebeurd.

Laten we hopen dat de boel niet verder escaleert en dat onze eigen regering ook eens gaan nadenken in plaats van volgzaam Amerika te volgen. Waarom wordt de Amerikaanse regering niet eens publiekelijk aan de tand gevolgd ten aanzien van het vol in onze bek liegen over het wel of niet verhoren en vasthouden van gevangenen buiten de U.S.? Waarom wordt Bush niet aangesproken op het geven en voorhouden van verkeerde informatie met betrekking tot het nucleaire programma van Irak? En zo kan ik nog wel een dozijn vragen verzinnen. Dus laten we vooral onze eigen politici niet vergeten. Het is natuurlijk heel gemakkelijk om Amerika overal de schuld van te geven, maar zonder support van de rest van de wereld zou de situatie toch heel anders zijn geweest, dus het is zeker tijd om de hand in eigen boezem te steken.

‘Making te World save for Democracy?’ Laat me niet lachen…

Carpe Diem

© Tasz – 23 september 2006