Dus niet als een peuter en ook niet als een puber, gewoon als een mammie en ik heb er een poepluier an. Dan maar even niet zoals in de pedagogisch verantwoorde boekkie’s vermeld staat. J/M jullie kennen het potje op. Opvoedkundige Nanny: Ik vind het wel mooi! Kruip lekker zelf door je knokkelige knieën om het dwerg gespuis in die baldadige oogjes te koekeloeren. Wat mot je nou eigenlijk met je Do’s en Don’ts, je strafstoeltje en je lijst vol huisgedragsregels zwart onderstreept op de ijskast geplakt. Knetter! Zo af en toe van die half uitgelekte bekers vruchtensap in de schooltassen. Gestoord! Van iedere keer die hagelslag door de hele woonkamer. Gek! Telkens weer met je blote voeten in een verdwaald stuk lego stappen. Maf! Van 20 paar schoenen, 10 stuks jassen in het veels te smalle gangetje. Gestoord! Op de meest vreemde plekken speelgoed aan te treffen. Idioot! Het moeten zoeken naar een paar gelijke sokken, fietssleutels, batterijen of dopjes van stiften. Moe! Van ieder nacht zo een mini mannetje boven op en in je bed aan te treffen. Om maar te zwijgen van de verdwaalde verkreukelde verfomfaaide bedelbriefjes van school, die ik negen van de tien keer pas in de jaszakkies aantref wanneer het deegvlechten alweer voltooid verleden tijd is.

Zo af en toe ben ik ut wel eens spuugzakjes en snotdoeken zat om constant rekening te moeten houden met die perikelen van peuters en pubers. Wat nou: de klok is een uur vooruit gezet of juist weer terug. Hoezo de vakantie is net voorbij, of gaat bijna beginnen. Kan mij het bommen dat ze veels te laat naar bed zijn gegaan, of juist net even te vroeg. Nou en, dat ze niet genoeg geprikkeld worden of juist net teveel steekjes toegediend krijgen. Hoezo te weinig vitamine vandaag, of ongemerkt toch teveel suiker.

Een moeder is ook maar een mens. Eentje met haar ups en down’s . Met goeie en slechte eigenschappen. Met ochtendhumeur, en soms te weinig geduld. Wen er maar aan, je zult het er mee moeten doen. Net als later, als je groot bent. En met je, nu nog veels te kleine beentjes, de kei harde wereld moet gaan betreden. En 1 ding is daar zeker: rekening houden met jou gevoelens! In je dromen misschien. Grow Up.

Maar niet te snel, neem je tijd.

De mammiepuberteit duurt nooit langer dan 10 minuten. Kom kruip lekker op mijn schoot. Krijg je een knuffel. Ja tuurlijk lees ik je de honderdste keer voor uit je lievelings boekje. Is namelijk ook mijn favoriet …

~~Grote Haas, ik hou van jou, ik hou van jou, helemaal tot aan de sterren
Hazeltje…ik hou ook van jou, helemaal tot aan de sterren en…..weer terug~~

Categorieën: Algemeen

8 reacties

DreamOn · 15 augustus 2006 op 18:18

Wat een leuke debuutcolumn! En welkom hier. Ook zeer herkenbaar, je verhaal. Ik heb ook vaak geroepen: ‘Ik kan het woord ‘mam’ niet meer horen! Ik ben nu gewoon even Trudy, over een kwartier ben ik weer mam!’
Dus: leuke column op een paar kleine slordigheidsfoutjes na: cijfers (10 jassen, 20 paar schoenen, enz.) zou ik gewoon schrijven, dat staat mooier in een column. De regel is: of consequent getallen gebruiken, of alle getallen schrijven. Voor het laatste zou ik dus kiezen.

Mosje · 15 augustus 2006 op 18:30

Er zitten inderdaad wel wat slordigheidjes in dit stukje, maar desalniettemin erg leuk. Met plezier gelezen.

en Trudy, de – overigens ongeschreven- regel luidt: in woorden schrijven: de getallen tot twintig, de tientallen tot honderd, de honderdtallen tot duizend, etc.
dus zeventien, 26, veertig, 112, vierhonderd, 556.
Ahum, dus van Trudy en mam ook maar weer gauw juf worden.
😀

DreamOn · 15 augustus 2006 op 18:34

@Mosje: 🙄 Ja pa. 🙄

Maandag mag ik weer aan de bak. In groep drie. Dus hoef ik dit jaar maar tot twintig te leren tellen. 😀

KawaSutra · 15 augustus 2006 op 19:26

Leuke invalshoek, wel wat chaotisch maar dat hoort bij het onderwerp. Lef genoeg in ieder geval om iets vernieuwends neer te zetten. En af en toe mag je het best in praktijk brengen hoor!

fren · 15 augustus 2006 op 23:54

Oei…Hij staat er echt op nu

Bedankt voor jullie reactie’s !

Ik ben al enige tijd anoniem aanwezig op deze enorm leuke site. Met heel veel plezier lees ik altijd de ingezonden columns. Een eerste stukje inzenden is best spannend. Vandaar dat ik ook erg blij ben met tips en commentaar. Ik neem ze zeker ten harte en wie weet….word het ooit nog eens wat met mij! 🙂

Vriendelijke groetjes, fren

Ma3anne · 16 augustus 2006 op 08:23

O heerlijk, die herkenbare opstandigheid van een mama.
Leuk debuut! Het begin is er. Gewoon lekker door blijven schrijven en allerlei tips die je op deze site tegekomt in je achterhoofd houden. Dan gaat het helemaal goedkomen! 😉

wendy77 · 16 augustus 2006 op 08:47

Ook voor mij een heerlijk herkenbaar stukje. Leuk gebracht ook.
Welkom bij CX!

Dees · 16 augustus 2006 op 20:30

Haha, niet herkenbaar en gelukkig niet. Maar leuk vind ik het wel 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder