Voor ons onderzoeksbureau hebben wij nog een nieuwe medewerker nodig. De eerste sollicitant komt mijn kantoor binnen en stelt zich voor.
‘Mijn naam is meneer Froc. Met een c!’
Meneer!
‘Fijn , meneer Froc. Even een paar vragen om wat inzicht te krijgen. Wat is uw voornaam?’
‘Fric! Daarom wil ik dat u mij meneer Froc noemt. ‘Geestige ouders hebt u. Was u blij met hun keuze? ‘
‘Nee.’
‘U bent getrouwd?’
‘Nee.’
‘Kinderen?’
‘Ja.’
‘Leuk. Hoeveel?’
‘Eén.’
‘Zoon of dochter?’
‘Dochter.’
‘Nou, ik hoef zeker niet te vragen of uw dochter al kinderen heeft hè?’
‘Dat hoeft u niet te vragen, nee. Maar als u het wel zou vragen zou mijn antwoord, vier zijn.’

Ik kijk hem verbijsterd aan. Vier?? U heeft vier kleinkinderen?’
‘Correct.’
‘Hoe eh..oud bent u eigenlijk, meneer Froc?’
‘Vierendertig.. Ik was zestien toen ik mijn dochter kreeg.. En zij was zestien toen ze hààr eerste kind kreeg.’
‘Maar u bent niet getrouwd?’
‘Is dat relevant?’
‘Voor mij wel,ja.’
‘Nee, ik ben niet getrouwd maar over twee maanden ga ik wèl trouwen.’
‘O maar in onze advertentie stond dat wij de voorkeur geven aan een vrijgezel.’
‘Klopt. Dat ben ik ook.’
‘Maar eh..u gaat toch trouwen??’
‘Gaat, ja! U zegt het juist. Maar op dit moment ben ik nog vrijgezel.’
‘Hoe oud bent ù trouwens, meneer Painter?’
‘Is dat relevant?’
‘Voor mij wel, ja. Als u tegen de zestig loopt is de kans, procentueel gezien, groot dat u sneller het loodje legt. En dat verkleint mijn carrièrekansen. Ziet u hier de relevantie?’
‘Juist gezien mijn leeftijd zoek ik een medewerker, meneer Froc. Ziet ù hier de relevantie?’

Zijn mobieltje gaat over en hij neemt op: ‘O. Ik kom er meteen aan.’
Hij staat op. ’Ik denk over uw aanbod na, meneer Painter. Ik moet u nu gaan verlaten. Even op bezoek bij mijn vijfde kleinkind.’
‘Vijfde?? U zei net dat u vier kleinkinderen had??’
‘Had, ja! Dat is correct geformuleerd. Maar mijn dochter belde net dat haar vijfde is geboren.
Ik houd van feiten, meneer Panter. Ik had er vier en nu heb ik er vijf. Feiten, meneer Painter. Belangrijk in ons vak.’
Ons vak.

Na zijn afscheid bel ik mijn compagnon , de vrijeradicaal Ab.
‘Hoe was het sollicitatiegesprek,’ vraagt hij.
‘Dat wil je niet weten,’ antwoord ik. ‘Ik dacht dat WIJ gek waren, Ab.’
‘Jij, Paco. Niet ik. Ik neem dus aan dat je hem niet aanneemt?’
‘Tuurlijk wel. Ik neem hem wel aan, Ab. Ik ben gek op gekken.’

Categorieën: VC-Kees Schilder

13 reacties

Prlwytskovsky · 1 maart 2009 op 10:27

Tegen de tijd dat hij is ingewerkt komt zijn zesde kleinkind eraan.
Maar even wat anders: hoe betrouwbaar is zo’n gast die midden in een sollicitatiegesprek het hazepad kiest? 😉

arta · 1 maart 2009 op 11:40

Haha, ik ben benieuwd wat voor verhalen mijnheer Froc weer op gaat leveren!:-)
Leuk!

LouisP · 1 maart 2009 op 12:40

op zich wel grappig,
wellicht gaat het over iets of iemand die je moet kennen om het hilarisch te vinden.
Of gaat het vervolg hierop het antwoord geven?
L

Mien · 1 maart 2009 op 19:20

Ben benieuwd wat Fric Froc met aanhang precies gaat onderzoeken.
Vast iets interns. :hammer:

Mien

Dees · 1 maart 2009 op 22:02

Smullen Kees!

[quote]Ik ben gek op gekken.[/quote]

Ik ook, als ik ze door jouw ogen bekijk 😉

Zuurtje33 · 1 maart 2009 op 22:08

Hardop gelachen!
Super.
:hammer:

Syl · 1 maart 2009 op 22:56

Het kan mij niet gek genoeg zijn, maar dat moet voor zijn dochter een heftige bevalling zijn geweest :stom: een vierling…ff rust en snel door naar nummertje…5 😀

maurick · 2 maart 2009 op 01:07

Een aardig stukje met een knipoog, maar niet meer dan dat. Komt misschien doordat ik een dialoog niet zo’n pakkende structuur vind.

lisa-marie · 2 maart 2009 op 09:41

Wederom gelachen en genoten, ben benieuwd wat deze meneer froc aan het bureau gaat toevoegen. 😀

phoebe · 2 maart 2009 op 18:51

Smullen dit!!!

Hoop meneer Froc niet tegen te komen want ik denk dat hij het bloed onder mijn nagels vandaan haalt, maar als jij over hem vertelt vind ik het geweldig!!

:hammer: :hammer: :hammer:

DriekOplopers · 3 maart 2009 op 07:29

Spitsvondig geschreven topcolumn in de bekende Kees Schilder-kwaliteit.

Met plezier gelezen dus.

Ma3anne · 3 maart 2009 op 09:45

Ogottogottogot. Dat houdt Ab nooit vol, zo’n feitenneuker naast zich als collega. Heb je daar wel aan gedacht, Kees? 😀

Shitonya · 13 maart 2009 op 18:16

Het heeft vast wel ‘iets’ pakkends, maar mijn aandacht krijgt dit stuk helaas niet te pakken. Ik kreeg geen glimlach te pakken of iets van originaliteit dit keer en dat is best jammer, want je kunt veel beter dan dit Keesje. Hou het op deze lengte, maar stouw er volgende keer wat peper in zou ik willen adviseren.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder