Mensen die ’toet toet’ roepen zijn losers

Stel, je loopt op het fietspad. Je weet dat je fout bent, maar om de één of andere reden staat het voetpad je niet aan. Dus je loopt en je loopt. No problemo. Het is rustig, dus niemand heeft er last van. ‘Toet toet’ klinkt het opeens. Verschrikt kijk je op. Een auto op het fietspad? Maar nee, niks blijkt minder waar. Het is een fietser met een mislukt gevoel voor humor. Zo eentje die denkt: “Ik roep ‘toet toet’ als ik er langs wil. Dan ben ik grappig en stoer tegelijkertijd. Twee vliegen in een klap!”

Nou niet dus. Je bent een loser als je ‘toet toet’ roept. Dat spoort niet helemaal. Je verwacht, terwijl je, je geërgerd omdraait, een jochie van een jaar of 10 te zien. Maar nee, een volwassen kerel op een opgepimpte fiets. Heb je zo’n super-de-luxe fiets nodig om iets anders te compenseren soms? Belachelijk gewoon. Supersonische trappers, extra rotatie-stuuraandrijving en nog meer van dat soort snufjes. Hij dacht vanochtend waarschijnlijk: “Ik ga vandaag mensen eens heel erg irriteren. Ik ga ‘toet toet’ roepen als ik er langs wil. Ik haal mijn fietsbel er alvast af.” Wat een idioot. “Meneer de fietsenmaker, kunt u mijn fietsbel alstublieft verwijderen? Ik wil zo graag ‘toet toet’ roepen op het fietspad.” “Uitzonderlijke wens, meneer. Maar de klant is koning.” En weg was de fietsbel.

Welke gek haalt er nu zijn fietsbel van zijn fiets? Dan ben je toch geestelijk niet helemaal in orde. Zal zo iemand ook getrouwd zijn? Dat hij, als hij thuis langs zijn vrouw loopt, even ‘toet toet’ in haar kont knijpt? Zou hij zijn kinderen ook wegbrengen op zijn fiets, door hem persoonlijk omgedoopt tot toet-mobiel?

Nou stoere vent, hoor. ‘Toet toet’. Heel grappig. Je kunt je geen patserbak veroorloven om jonge meiden mee lastig te vallen, dus dan maar een fiets exclusief fietsbel. Nou je zoekt het maar uit. Je kunt er makkelijk langs, dus ik ga niet aan de kant. Ik vertik het. ‘Toet toet’ maar in je ****.