,,Mij’’, klinkt het van het hoofd van de tafel. De vinger van de kleine jongen wijst prangend naar de fles mayonaise. ,,Mij, ook’’, klinkt het dwingend. Hij duldt geen tegenspraak en knikt zijn hoofdje. Wat wij eten moet en zal ook bij hem op zijn bord komen. ,,Maar dat lust je niet’’, probeert zijn moeder nog. Maar dat maakt geen indruk. ,,Wel’’, roept de kleine man. We kijken elkaar aan en spuiten de mayonaise op zijn bord. Wel een weinig en een beetje aan de zijkant. Zijn vingertje beweegt voorzichtig door de gele smurrie. Die beweging gaat een kleine minuut door. Langzaam gaat daarna de vinger naar zijn mond. Het volgende geluid klinkt elke ouder bekend. Hij sputtert zijn mond leeg. Speekseldruppels vliegen rond. ,,Nee’’, klinkt het hard. Maar dat wisten wij al. Klein maar eigenwijs. Van wie, vraag ik me af.
Op zich heb ik best zin in een rijsttafel. En dan gaat natuurlijk ook de pot sambal op tafel. Heb er nu al zin in.
Categorieën: Algemeen
5 reacties
Charlotte · 20 november 2004 op 13:21
Arm jochie 😀
Ma3anne · 20 november 2004 op 14:05
Hoef je toch niet een hele rijsttafel voor te maken? Gewoon het potje voor zijn neus zetten en lekker mee laten knoeien. Is leuk, maar wel zielig, herinner ik me nog uit een ver verleden, toen mijn zoon die leeftijd had en zijn vader dit grapje uithaalde. 😀
Mup · 20 november 2004 op 20:25
‘Bah’ riep de kleine eens hier, wijzend op een klodder mayo.
‘Smeer maar in je haar’, riep pa, die een poos uithuizig was geweest, en dacht dat de kleine zo klein was gebleven als bij vertrek.
De mayo eindigde dus in het haar.
[quote]Klein maar eigenwijs. Van wie, vraag ik me af.[/quote]
Hier hebben ze het van pa, uiteraard…. 😛
Groet Mup.
sally · 21 november 2004 op 01:39
kort, maar wel lief!
sally
Mar · 22 november 2004 op 12:57
hihi
Chocoladepudding is al het leukst!
Mar