Moe-landers

15 Februari

Moe-landers. Je moet er toch maar op komen. Samen met het islamitisch stemvee, de hangallochtonen en de uitgeprocedeerde kindernegertjes zijn we toch maar een mooi, poetisch mengelmoes landje aan het worden. Vroeger was het toch een stuk spannender, die Polen. Alles was nog zo ver weg. Stiekem aan jezelf frunnikkend naar 18-jarige Poolse snollen kijken op zo`n postorderbruid-site, er vervolgens eentje uitkiezen om je leven mee te delen en er vervolgens bij het afhalen op Schiphol achterkomen dat Patroesjka er toch heel anders uitziet in het echt. Haar gave jonge gezichtje heeft meer weg van een gebruikt kraslot, de parmantige cup C is al lang en breed wat zuidelijker afgedwaald en de laatste keer dat ze haar benen heeft geschoren stond er nog een muur bij onze Oosterburen.

Zelf was je uiteraard ook niet helemaal eerlijk geweest. Oke, je was dan wel een directeur, maar dan toch wel van je eigen eenmansbedrijf die in spalken voorziet voor geknakte eendenpootjes. En dat atletische lichaam zit er heus nog wel, als je voorbij de vijftien intensieve jaren MacDonads-infusie kijkt. Maar wat kon het je schelen? Zij was hier en jij was hier, en jij trok gauw je kapuchon over je hoofd en zette het op een lopen.

Al die romantiek is verloren gegaan met de open grenzen. Boris en Agnieszka lopen hier nu vrij rond en hebben de banen voor het uitzoeken. Boris vindt het namelijk geen probleem om voor een minimumloon met zijn blote handen radio-actief afval te verwerken en Agnieszka geeft je de Girlfriend-experience plus anaal voor een habbekrats. En wij maar klagen.

Klagen kunnen wij erg goed in Nederland. Het weer is altijd kut, alles is te duur, je vrouw is te dik en het voetbal niet om aan te gluren. Buitenlanders zijn lui. En pikken onze banen. Toch een aparte combinatie. Alsof je iemand impotent noemt terwijl hij elke avond je vrouw een beurt geeft.

Gelukkig hoef je tegenwoordig niet meer de confrontatie aan, wanneer je wat te zeuren hebt. Daar zijn sites voor. Lekker anoniem je zegje doen, enter, en klaar is Kees. Dat moet gewoon kunnen, we leven tenslotte in een vrij land. Dat Oost-Europeanen ontzettende zuipschuiten zijn, die zich elke avond te goed doen aan zelfgestookte spititus, waarna ze de kat van de buren molesteren was toch al bij een ieder bekend. Maar het is lekker als je dat effe kwijt kan op zo`n zeiksite. Ja, het is fijn dat die drie potige Bulgaren je muurtje gemetseld hebben voor een fooitje, maar om dan tot midden in de nacht de Paidushko op straat te dansen? Dat moet je gewoon even melden.

De oppositie is uiteraard fel tegen deze site, de SP voorop. Logisch ook dat bij onze eigen maoisten het communistisch hart gaat bloeden bij het zien van deze site. Vrijheid van meningsuiting is nooit het sterkste punt geweest bij de roden. En nee zeggen tegen alles is gewoon heel erg lekker. Dat ze vijf jaar geleden de eerste waren met een meldpunt Pooltje-pesten waren ze blijkbaar even vergeten. Al ging dat volgens hun puur om verdringing op de arbeidsmarkt door onze Oost-Europese comrades. Dat ze zich luidkeels kapot zuipen en complete etages vernielen vinden ze blijkbaar niet zo interessant. Want dat is xenofobie, volgens de SP. Fijne mensen, die roden. Je moet hier van onze banen afblijven als Roemeen, maar of je je doodzuipt met zijn dertigen in een twee-kamer appartement zal ze een rotzorg zijn.

Dertigduizend klachten zijn er inmiddels binnen gestroomd. Of die nou tercht zijn of niet, het lijkt er op dat wij steeds dezelfde fout blijven maken. Goedkope arbeidskrachten binnen hengelen, oogluikend toezien hoe ze zich hier uitbreiden en vooral niet aanpassen, en uiteindelijk hysterisch de barricades opgaan als we hier de rekening voor krijgen. We deden het in de jaren `70 en we hebben het opnieuw gedaan.

Misschien is het tijd om dit allemaal te ontvluchten. Ik meld me aan op een postorderbruidegom-site waar rijke Russinnen mij kunnen bekijken en bestellen. Wat zullen die schrikken op Moskou-airport wanneer niet de beloofde veertiger met bierbuik en o-benen van de passagiersbrug komt, maar een goddelijk gebouwde atleet in de kracht van zijn leven. Dat zal ze leren, die Moe-landers.