Het avontuur begint.
datmensinengeland wordt binnenkort datmensinafrika.
Hoe komt dat? Ja, ik weet het: al jaren zit ik op C-X te zeiken over mijn status als iemand met HIV, maar ik moet het nu weer ter sprake brengen, simpelweg omdat het relevant is. Elf jaar geleden kwam ik erachter (dat ik seropositief ben) en tijdens de paar jaren daarna kwam ik in contact met mensen uit Afrika. Natuurlijk, want de twee grootste groepen met HIV toen waren de gays en de Afrikanen. Nog steeds, denk ik. Nou, ik heb niet veel samen met gays, maar de Afrikanen vond ik fascinerend. Vooral de vrouwen. Al gauw had ik een zwarte vriendin en begon ik me te verdiepen in alles wat te maken heeft met Afrika. De relatie liep op niks uit, maar toen heb ik Carole leren kennen. Zij komt uit Oeganda. Wij waren een “item” voor minstens vijf minuten en daarna al tien jaar lang dikke vrienden. Bijna elke dag zei ze: “Je moet naar Afrika. Ik ken je goed genoeg, je zal het daar heerlijk vinden.” En na een jaar of zeven was het eindelijk zover. Een vakantie in Oeganda en ik werd onmiddellijk verliefd – niet op een vrouw, maar op Moeder Afrika. Het Victoria Meer, Kampala, de mensen, de kleurrijkheid, de drukte, de gekte, het gevaar, de hitte, alles.
Drie jaar later, na nog een bezoek aan Oeganda, één aan Lagos en twee aan Kenia, ben ik van plan om daarheen te verhuizen. Ik heb genoeg van noord Europa, de kou, de grijze wolken, grijze mensen, grijs leven.
Mijn laatste bezoek aan Afrika was toen ik naar Mombasa ging. Mom, zoals het in de volksmond heet, kan je zien als een soort Ibiza. In vergelijking met de rest van het land is het erg relaxt en vol coole mensen. Net zo heet als bijvoorbeeld Nairobi, maar als het te veel wordt maak je gewoon een wandeling langs het strand om lekker af te koelen. Daar verbleef ik tien dagen bij Josephine, een jonge vrouw die ik via het internet leerde kennen. Zij had me uitgenodigd nadat de relatie met mijn Keniaanse vriendin strandde en al gauw werden we dikke vrienden. Zij heeft me de stad laten zien en door haar heb ik de “echte” mensen leren kennen en niet alleen andere toeristen.
Jo heeft me ook laten zien dat het heel goed mogelijk zou zijn om vroeg met pensioen te gaan en daar relatief goedkoop te wonen. Eenmaal terug in mijn grijze thuisland, begon ik te sparen voor mijn toekomst op de Evenaar. Nu, na zes maanden plannen maken, ben ik bijna klaar voor vertrek. Met mijn kleine pensioen en een paar duizend pond in mijn zak zal ik eind dit jaar de grijsheid achter me laten.
Jo is druk bezig om een huisje te huren voor ons beiden terwijl ik ook het nodige doe om een visum te regelen en al mijn spullen daarheen te versturen. Mijn bazen en collega’s heb ik al op de hoogte gebracht. Het was voor hen geen verrassing. Ik zeur ze allang aan de kop over mijn droom.
Graag wil ik jullie af en toe een nieuwsbericht sturen over mijn avontuur. Ik denk dat dat een “blog” heet tegenwoordig. Maar dan alleen als er belangstelling voor is. Het allerlaatste wat ik wil is jullie vervelen, dus laat me even weten of jullie mij willen volgen de komende maanden en jaren. Zonder enige twijfel komen er heel veel ups en downs. Dat is hoe mijn leven is gegaan in het verleden en er is geen reden waarom dat niet zou doorgaan. Watch this space…
6 reacties
SIMBA · 31 augustus 2010 op 14:30
Ik vind jouw verhalen altijd erg leuk dus regelmatig een verhaaltje van datmensinafrika zie ik wel zitten.
Ik wens je veel geluk daar!
LouisP · 31 augustus 2010 op 22:00
mens toch,
‘k ken u niet maar ‘k ben onder de indruk. Van het HIV, je grote plannen, je negerin en ook van het stukje…en ja ‘k wil af en toe weten hoe het verder gaat aflopen..
In ieder geval heel veel geluk..
gr.
Louis
Ma3anne · 31 augustus 2010 op 22:46
Goh joh, wat een avontuur! Uiteraard ben ik benieuwd naar je verhalen over je nieuwe leven. Is toch weer heel iets anders dan op een zolder in Almere met een aardige oudere dame de nacht doorbrengen. :hammer: 😆
Goed geschreven stuk overigens.
arta · 2 september 2010 op 20:48
Laat maar komen, die volgende Mombasa dagboekdelen! Ik hoop echt dat je het enorm fijn gaat krijgen in Afrika en dat wij daarvan, al lezend, mogen meegenieten. (Jo moet dus niet alleen een huis, maar ook internet regelen!:-D)
Dees · 5 september 2010 op 11:14
Haha, wat is dat nou voor een stelling, ons vervelen. Kom maar door met die verhalen, ben echt erg benieuwd. Veel succes en plezier en have pity on us, degenen die door blijven ploeteren onder de grijssluier.
datmensinkenia · 10 september 2010 op 10:31
Allen bedankt voor de leuke reacties. Ma3: hahahaha! Watch this space, mensen….