MOMMen, VDH en lijnen

MOMMen, VDH en lijnen, ho maar

Laat ik er nu toch vet genoeg van hebben? Altijd maar dat aan de lijn doen, van de ene methode naar de andere hoppen, hollen maar dan wel weer stilstaan en bijkomen.
Alles, werkelijk alles heb ik geprobeerd om van die vette buik af te komen. Het lukt niet. Hij is eigenwijs en blijft zitten waar hij zit, hij verroert zich niet.

Jaren geleden was Montignac in de mode, jawel, eetprogramma’s zijn modeartikelen. We trappen er allemaal in met de hoop dat we een prachtfiguur krijgen, weer net zo mooi te zijn als toen we achttien waren. Me hoela. Vergeet het maar. Ongewenste vetophopingen zitten toch uitgerekend daar waar ik ze niet wil.
Ooit was het sherrydieet in zwang. Ha, dacht ik, dat is iets voor mij. De hele dag tipsy door het huis zwieren, want achter het stuur kruipen zou levensgevaarlijk zijn geweest. Het hielp echt niet om af te vallen, in tegendeel. Al die alcohol in mijn lijf zorgde voor extra calorieën en die wilde ik juist niet. Bovendien werd ik kotsmisselijk van dat glaasje ’s ochtends om elf uur, gatverdamme.
Dan maar ’n ideetje gestolen van de Goudse afslankclub. Veel rauwkost, alles mocht ik er indoen als de basis maar bestond uit witte kool en peen. Dat heb ik geweten. Nog nooit in mijn leven zijn mijn ingewanden meer van streek geweest als toen. Jemig, wat had ik daar last van. Maar afvallen? Ho maar.

De dure shakes. Je moet er maar van houden. Het werkt even en daarna niet meer. Een mens wil toch ook wel eens iets anders dan enkel de keuze uit drie smaken vloeibaar voedsel? Ik wel in ieder geval. Weg ermee, ik wil een bruine boterham en ga het volgend idee proberen.
Dat werd mijn eigen VDH methode. Dat ging goed. Maar, ik liep de hele dag te zweven van de honger. Logisch dat je dan even afvalt. Maar het ergste was dat, toen ik weer voldoende ging eten, de kilo’s er aanvlogen. Jojo dus.
Nog vers in mijn geheugen ligt het Bakkeren. Met strikte regels die redelijk waren vol te houden. Maar zodra ik even ‘buiten het boekje’ ging was het weer prijs: extra kilo’s erbij. Uiteindelijk geeft het onvoldoende aan bouwstoffen, koolhydraten en vitamines.
Het mayonaise-dieet. Heerlijk, spek voor mijn bekkie. Overal een kwak mayo door, over en bij, de hele dag door totdat ik straalmisselijk van werd en alweer kilo’s zwaarder.
Daarna ben ik gaan MOMM-en. Montignac op mijn manier. Van alles wat en met mate. Nou, geef mij maar wat anders dan dat gescheiden voedsel. Het lijkt wel op afval scheiden: groenten hier, eiwitten daar en weinig koolhydraten. Het was niet vol te houden op den duur.

Nu heb ik alles aan de kant gegooid en begin er nooit meer aan, want niets helpt bij die vette buik. Geef mij maar een patatje mét in het dorp, een bakkie koffie met een gebakje, overal een vette lik mayo doorheen en een glaasje sherry om alles door te slikken.
Eet smakelijk en geniet intens. Dat geeft meer voldoening en minder stress. Die buik blijft toch wel zitten waar hij zit.

© Suma.