Een gedachte staat vaak niet los van gevoel en dus leiden meer gedachtes naar meer gevoelens. Een gedachte overdosis en/of gevoel overdosis. Een combinatie welke tot een dodelijke afloop kunnen leiden als je ziet hoeveel mensen zichzelf van het leven beroven. Hoe langer je over iets nadenkt, des te vaker je iets herhaald en uitloopt in iets wat zwarter dan zwart is. En zwart is weer een associatie naar depressie en dus kun je erop wachten totdat de depressie bij je op de stoep staat. Dat krijg je ervan, als je teveel of te lang nadenkt. Niet dat je daar ook enige invloed op hebt, want of je bent een denker of je bent het niet. En de meeste mensen zijn het niet.

En het is vanzelfsprekend dat de grootste denkers over de meest grootste problemen na gaan denken, omdat die zoveel complexer en interessanter zijn dan de kleine, onnozele probleempjes of simpele, voor de hand liggende dingen. Wanneer je dergelijke dingen gaat herhalen, vanuit meerdere perspectieven gaat bekijken en gaat analyseren, kom je er al snel achter dat alle problemen met elkaar in verband staan of via andere dingen weer met elkaar te maken hebben. Het ene probleem leid naar het volgende en wat later zie je een reeks van problemen en zie je de onuitputtelijke bron van ellende die zo kenbaar is voor het leven die leid tot een haast ondragelijke last.

Teveel mensen gaan er nog altijd onderdoor en laten vele mensen in onbegrip en groot verdriet achter. Ze kunnen het maar niet bevatten waarom iemand valt en niet meer op staat. Waarom sommige zoveel moeite hebben met wandelen. Terwijl het zo logisch als een lekke fietsband is. Één gat in iemands leven ( depressie, overlijden, verkrachting, incest, miskraam etc ) kan ervoor zorgen dat de hele band leegloopt en uiteindelijk in de aarde wegrot. En nu komen we even met een kangoeroe sprong weer uit op dat gevoel. Denken, voelen, actie, gevolg.

Het enige wat je kunt doen om jezelf te beschermen tegen negatieve gevoelens is om jezelf aan te leren meer met je verstand te denken en je gevoel te onderdrukken of in ieder geval meer te beheersen. En nu zou ik wel tig therapieen kunnen opzoeken of opnoemen, maar daar bestaan al teveel langdradig en tevens slaapverwekkende boeken over. Dit keer belicht ik een andere theorie. De wereld bevind zich in een neerwaartse spiraal. Mensen worden egoistischer, meer op geld belust, crimineler, geestdodelijker, onbetrouwbaarder en gevaarlijker. Je zou kunnen zeggen “gelijken monikken, gelijke kappen” of iets in die trant en hen met dezelfde pijnlijke prijs terugbetalen, maar is het dit alles waard om jezelf zo te verlagen naar hun betreurenswaardige niveau?

De wereld gaat harder in elk opzicht. Niets is meer verbazingwekkend te noemen en er is geen sprake meer van woorden als “normaal”, “gemiddelde” of “doorsnee”. Uitzonderingen, met name lage figuren die niet noemenswaardig zijn, verspreiden zich steeds meer en zonder enige vorm van arrogantie of terughoudendheid red je het tegenwoordig niet meer. Dingen als onzekerheid, minderwaardigheidscomplex of verlegenheid zijn zwaktes waar je makkelijk op gepakt kunt worden. Dergelijke dingen verdringen je ware persoonlijkheid en zorgen voor een negatief zelfbeeld wat kan leiden tot zelfhaat en zorgt voor een negatieve gemoedstoestand.

Zelfverzekerd, arrogant en intelligentie zorgen voor een betrouwbare bescherming. Om een lang verhaal af te maken: ontwikkel je hard en je zult minder hard geraakt worden. In een muur zijn moeilijk gaten aan te brengen, maar een fragiel glas kan zo in schreven worden gebroken. Bouw een redelijk hoge muur, zodat je eerst kunt observeren, analyseren en andere soorten vormen van denken, voordat je iemand toelaat. Zorg er eerst voor dat je degene in een redelijke mate kan vertrouwen, voordat degene jouw aandacht, tijd en moeite waard is. Zo voorkom je mogelijk een hele hoop ellende door te snel getrokken conlusies of beslissingen.

Mensen behoren ook tot het dierenrijk en evenals andere beestjes geld ook voor ons: “enkel de sterkste soort overleeft”. Kijk eens naar pasgeboren musjes die wat dagen later het nest uit moeten vliegen. De sterksten vliegen de wereld in en de zwaksten worden opgevreten door een paar katten. Wat ik nu allemaal wil zeggen? Dat je moet leren vliegen en een muur om je nest moet bouwen? Welnee. Begin maar met genoeg eten ( denken, kennis vergaren, intellectueel aansterken ) en drinken ( je positieve eigenschappen ontplooien tot bescherming en je negatieve eigenschappen fijnstampen. ) en probeer dan maar eens je vleugels uit te slaan en de wijde wereld in te vliegen. En wie weet vang je enkele zonnestralen op met een beetje geluk.

Tot Shit

Categorieën: Maatschappij

5 reacties

arta · 4 maart 2007 op 13:38

Een column om even over na te denken…
Met sommige dingen ben ik het eens[quote] De wereld bevind zich in een neerwaartse spiraal. Mensen worden egoistischer, meer op geld belust, crimineler, geestdodelijker, onbetrouwbaarder en gevaarlijker. Je zou kunnen zeggen “gelijken monikken, gelijke kappen” of iets in die trant en hen met dezelfde pijnlijke prijs terugbetalen, maar is het dit alles waard om jezelf zo te verlagen naar hun betreurenswaardige niveau?[/quote]
Met andere stukjes niet:[quote]Bouw een redelijk hoge muur, zodat je eerst kunt observeren, analyseren en andere soorten vormen van denken, voordat je iemand toelaat. [/quote]
Naar mijn idee is het veel handiger om, hoofd omhoog, kom maar op, zonder muur te leven. Op het moment dat jij tevredenheid met jezelf en zelfverzekerdheid uitstraalt wordt je al een veel minder interessant onderwerp om te ‘raken’.

pally · 4 maart 2007 op 13:56

Je zegt veel verstandige dingen in dit deel 2 ,Shit.In grote lijnen ben ik het met je eens.
Je idee om eerst die muur te bouwen om je niet onbeschermd te weten in de wereld is één manier.
Een andere manier is om het gewoon te laten gebeuren en steeds vaker op tijd een goed antwoord te weten. En daar ook op durven vertrouwen.
Ieder zal zijn eigen weg daar in moeten vinden.
Je leert alleen van je eigen ervaring hoe je met jezelf en de wereld het handigst om kan gaan.
En helemaal goed leer je het nooit, denk ik.
Geeft ook niet.
En ja, als je veel nadenkt, zoals jij, zullen de dalen dieper zijn, maar ook de toppen hoger.

Hele goeie column!

groet van Pally

Arne · 4 maart 2007 op 14:44

Zoals ik al eerder zei in mijn reactie op Musje 1 vind ik het nog steeds een beetje langdradig en in details.

Maar je hebt er wel erg goed over nagedacht..;-)

🙂

Arne

DreamOn · 5 maart 2007 op 18:43

Ik dacht dat je in de laatste alinea de theorie rond de behoeftepiramide van Maslow ging beschrijven..aan welke basisbehoeftes er voldaan moet worden om tot zelf-ontplooiing te kunnen komen..maar je bleef steken bij eten en drinken!! :eh: dat is wel heel simpel gedacht!
Basisvoorwaarden zijn ook: liefde, veiligheid, lichamelijke aandacht, sociale contacten enz.
Dat heeft ieder mens nodig! 😉

Toch een dooie mus wat mij betreft…

Shitonya · 6 maart 2007 op 09:58

Maslow? Waarom zou ik andermans werk kopieren of weerleggen? Alles wat ik schrijf is geheel uit eigen hand. Ik maak nooit gebruik van ideeen, theorieen of gedachtes van anderen. Het ging me niet om de basisbehoeftes, maar het ging me om het beschermen van jezelf, zodat je de wereld beter aankan. Zonder de nodige bescherming wordt je zo omver geblazen bij de geringste problemen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder