‘Heb jij er zin in?’
‘Waar in?’
‘In vanavond. Dat feest van Truud en Bruut’
‘Hou daar nou eens mee op’
‘Waarmee?’
‘Met dat “gebruut!” Die man heet gewoon Ruud. En nog wat, je gaat vanavond toch weer niet de grapjas uithangen hè? Nog een keer kan ik niet verdragen!’ ‘Wat nou?? Moet ik dan maar de hele avond mee gaan zitten chagrijnen met die omhooggevallen yuppen daar?’
‘Je kunt op z’n minst je fatsoen houden uit respect voor mij!’
‘Oké, oké maar ik mag toch wel een geintje maken? ‘
‘Noem je dat dan een geintje, de vorige keer toen je in een volle kamer zei, nee rièp, dat je zeker wist dat minstens 80% van de aanwezigen in de kamer vreemdging? ‘
‘Ja.dat is waar, ik had eigenlijk 100% moeten zeggen. Misschien dat die chagrijnen er dan om hadden kunnen lachen’
‘NEE, jij moet helemaal niets zeggen. Misschien dat het dan nog gezellig wordt. O, nee hè, je doet toch niet die witte sokken aan?‘
‘Waarom niet? wat is er mis met witte sokken?’
‘Omdat het helemaal fout is. Dat is er mis mee . En doe alsjeblieft ook een ander shirt aan.Wat je nu aan hebt doe je aan als je in het riool moet werken’
‘Ik heb het anders vorige week pas gekocht hoor’
‘Ja dat is ook zoiets, niets kan ik aan jou overlaten. Ik moet nu zelfs je kleren al voor je uitzoeken. Zo kan ik mij niet vertonen aan mijn vrienden’
‘Ja, MIJN vrienden. Het zijn altijd JOUW vrienden, JOUW huis, JOUW auto!’
‘Hoe bedoel je?’
‘Zoals ik het zeg. Als we een auto kopen, heb JIJ een auto gekocht of heb JIJ een bankstel gekocht. IK kom in het hele verhaal niet meer voor.’
‘Onzin, je moet niet zo bijdehand doen. Laten we nu maar gaan, want anders ben ik te laat op het feestje. En nog een keer. Geen domme geintjes deze keer!’
“Proost jongens, ik heb een mededeling voor jullie. Manon en ik zijn volgende maand 20 jaar getrouwd. O ja, we geven geen feestje hoor want we gaan scheiden haha.
Wat kijken jullie nou? Het is maar een geintje hoor’.
‘Tja, jongens. Wat je een geintje noemt! Onze Henk hier is er vorige week ,na twintig jaar huwelijk, achtergekomen dat hij Homo is.Goddank staat het huis om MIJN naam. Lachen’
17 reacties
bert · 11 juni 2005 op 10:57
Gelukkig zie ik nu dat de echte columnisten ook typefouten maken.
Verder is het natuurlijk weer een schitterend stuk van Kees dat bij mij veel herinneringen naar boven haalt.
[quote]‘Ja, MIJN vrienden. Het zijn altijd JOUW vrienden, JOUW huis, JOUW auto!’[/quote]
Eddy Kielema · 11 juni 2005 op 11:40
Ik geloof dat het achterhaald is om te denken dat je op een feest ook lol kan maken! 🙂
Raindog · 11 juni 2005 op 11:53
Je stukjes zijn toch anders als je er zelf niet overduidelijk in voorkomt Kees…. Doe niet zo gemeen, vertel ons nou gewoon wat je gedaan of gezegd hebt na het schitterende ijsbrekertje van de gastvrouw.
Of is dit een aankondiging van je eventuele toekomstige homosexualiteit?
😀
Anders, maar niet minder leuk. Dan liever op witte sokken de boel voormekaar hebben nietwaar?
WritersBlocq · 11 juni 2005 op 12:42
Wéér zo gelachen om de enigste (néé, dit is geen typfoutje) echte Kees!
En Eddy, geef zelf eens een feestje, dan komen wij allemaal, wedden dat het gezellig wordt?
Groetje, Pauline.
KawaSutra · 11 juni 2005 op 14:17
Heel goede dialoog met een prachtige uitsmijter. Hoe zet je iemand op zijn plaats zodat hij daar ook blijft zitten.
Ik heb geen typefouten kunnen ontdekken behoudens wat slordig geplaatste punten en komma’s.
Deze was weer heel goed te verteren, Kees. 😀
bert · 11 juni 2005 op 14:18
[quote]‘Noem je dat dan een geintje, de vorige keer toen je in een volle kamer zei, nee rièp, dat je zeker wist dat minstens 80% van de aanwezigen in de kamer vreemdging? ‘[/quote]
Kees, neem me mijn opmerking niet kwalijk.
Na wat uitleg van een van een andere schrijver op deze site heb ik bovenstaande zin nu geheel begrepen en staat er achteraf gezien geen fout in.
Ik legde de klemtoon verkeerd op de woorden ‘nee riep’, kon daardoor de zin niet begrijpen, en ging er dus van uit dat er iets anders had moeten staan.
Ik leer elke dag en zeker van elke column die ik lees.
Mosje · 11 juni 2005 op 15:03
Is dit een autobiologisch verhaal Keez?
😛
Eddy Kielema · 11 juni 2005 op 15:22
[quote]En Eddy, geef zelf eens een feestje, dan komen wij allemaal, wedden dat het gezellig wordt? [/quote]
Oké, het duurt nog even voordat ik jarig ben en een huwelijksfeest zit er al helemaal niet in op korte termijn, maar ik zal aan jullie denken als ik een feestje geef! 😉
Troy · 11 juni 2005 op 15:48
Een erg amusante column 🙂
Grt Troy
Louise · 11 juni 2005 op 16:04
😀
Tja, wie de bal kaatst…
Ben ook erg benieuwd naar het antwoord van Henk!
Kees Schilder · 11 juni 2005 op 16:05
Ja, Mosje.Dit was autobiografisch behalve de één na laatste zin 😀
En Bertmesman ,de typefout zit in de laatste zin.Dacht je dat bedoelde 😀
bert · 11 juni 2005 op 21:58
Ja Kees, die had ik ook wel gezien maar dat is een echte typefout en daar wilde ik bij jou niet over vallen. 🙂
champagne · 11 juni 2005 op 22:29
Hoe zal het zijn na dertig jaar huwelijk? 😕
Ik heb het persoonlijk nooit twintig jaar uitgehouden met iemand (of men niet met mij, dat kan natuurlijk ook) Maar ik schrik er wel van dat je na twintig jaar nóg strijd kunt hebben over witte sokken 😛
Leuke column Kees!
sally · 12 juni 2005 op 00:01
Echt lachen!
Ik heb pas een groot feest gehad van een stel die vierden dat ze twintig jaar gescheiden waren.
Die dag zijn ze opnieuw getrouwd.
Is het niet hartverwarmend? (Echt waar!)
Mooie column Kees.
liefs
Sylvia
pepe · 12 juni 2005 op 12:14
Weer een echte schuddebuik-column van jou Kees!
Geweldig gelachen.
En wat leuk dat nu eindelijk je column in trouw staat!! Gefeliciteerd!
melady · 12 juni 2005 op 23:38
[quote]Goddank staat het huis om MIJN naam.[/quote]
Helemaal geen typfout…waarom kan een huis niet om je naam staan, klinkt veel liever.
Loodzwaar om een huis op je naam te hebben.
Een column die staat als een huis 😀
Shitonya · 15 juni 2005 op 13:51
Als ik hier zo naar kijk, snap ik wel waarom zoveel mannen van hun vrouw scheiden. Jezus, wat een zeikerds