Waar men voorheen altijd in het duister tastte over de redenen voor een vertraging – en zodoende vaak en veel te raden had; prettige bezigheid om de extra reistijd te verdrijven – heeft de NS-top nu blijkbaar verordonneerd dat de argeloze reizigers op de hoogte gehouden dienen te worden van de ontwikkelingen in het geval van vertragingen. Zo wordt treinreizigers bijvoorbeeld meegedeeld wat de oorzaak is, of wat de verwachtingen zijn aangaande het verdere verloop van de reis. Ook vertellen machinisten en conducteurs wat er speelt in de andere treinen op het traject en hoe alles zich tot elkaar verhoudt. En dit meerdere malen achter elkaar. De behoefte om te behagen is zo groot, dat passagiers tot vijf of zes keer toe opschrikken tijdens hun treinreis van een twintig minuten om ook nog te vernemen dat er met een vertraging gereden wordt en de trein daardoor niet verder rijdt dan het eerstvolgende station, welke trein als eerste binnen zal komen op welk perron, dat de trein vóór ons eerst mag maar dat de conducteur ons ‘het laat weten als wij aan de beurt zijn’ en ga zo maar door.

Een lovenswaardige ontwikkeling enerzijds. Het is prettig dat de NS meedenkt over het ongemak van de reiziger, die meestal in het ongewisse gelaten wordt. Haar bedoelingen zijn ongetwijfeld goed. Anderzijds, een ergerniswekkend doekje voor het bloeden.
Is deze overdreven kennisdeling noodzakelijk? Voelt de NS zich wellicht onbegrepen? Is ze het beu om altijd onder vuur te liggen en vraagt ze om het begrip van de (betalende) reiziger? Want veel passagiers vinden prijs en kwaliteit bij de NS niet in verhouding staan tot elkaar.

Voelt de treinreiziger die weer eens vaststaat op een station omdat de trein waarmee hij gekomen is niet verder zal rijden, de behoefte aan uitgebreide, opgedrongen kennis van het waarom? Of wil hij een oplossing; waar voor zijn geld? Een vooruitzicht op een openbaar vervoerssysteem waarbij vertragingen zo zeldzaam zijn, dat er geen gedragslijn uitgezet en nageleefd hoeft te worden om vertragingen te communiceren naar de reiziger? Waarbij de communicatie erop gericht is te informeren, niet om (ogenschijnlijk) eventuele morrende geluiden in de kiem te smoren.

Categorieën: Verkeer

4 reacties

Prlwytskovsky · 19 september 2008 op 19:17

[quote]vertellen machinisten en conducteurs wat er speelt in de andere treinen [/quote]

Ja, en dat kan mij nou net niks schelen. Juist wat er zich afspeelt in de trein waarin ik zit, dat wil ik weten. 😉

En dan die waaroms? Een mens zou meer moeten vertrouwen op het lot. Dat schept een band met de elementen maar vooral creëert het rust.

axelle · 19 september 2008 op 20:22

Bij zo’n colums vraag ik me altijd af of dat onderwerpen zijn die mensen écht interesseren. Moet wel, anders zou je er wsl niet over schrijven.

Persoonlijk mis ik speciale schrijfstijl, maar dat is dan ook mijn mening. :p
Axelle

Neuskleuter · 19 september 2008 op 23:07

Welkom op CX! Je hebt een prettig taalgebruik en het leest lekker weg. Het onderwerp vind ik ook wel leuk, zowel vanuit het oogpunt als treinreiziger, als communicatiedeskundige in opleiding.

Hoewel het een prima betoog is, of beschouwing misschien zelfs, wil ik ook graag een column van je zien. Je stelt hier nu allemaal vragen. In een column heb je de ruimte om zelf te fantaseren over een antwoord, wat kan leiden tot een meer uitgesproken mening in je stuk. Laat je eens gaan! 😀

Ik ben benieuwd naar je volgende inzending.

Mup · 21 september 2008 op 16:39

Ik ga voor waar voor mijn geld, dus ik fiets of kan de auto nemen, welkom,

Groet Mup.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder