Afgelopen tijd gebeurde er iets wat mij tot een onderzoek aanspoorde.
Een student vertelde tijdens de cursus praktische filosofie, dat ze opzoek was naar een ander natuurlijk geneesmiddel voor haar kwaaltjes.
Verbaasd vroegen we haar wat ze precies bedoelde.
‘De tuin’, sprak ze , ’de tuin is mijn geneesmiddel, als ik met mijn zintuigen naar buiten bezig ben voel ik geen pijntjes en heb ik geen tijd om aandacht te schenken aan die immer aanwezige stroom van gedachten. Het geneesmiddel schenkt me voldoening, geeft de natuurlijke maat aan en brengt me in een gelukkige staat.
‘Maar’, sprak ze, ‘de tuin is winterklaar en de kwaaltjes schieten meteen weer als paddestoelen uit de grond en gedachten beheersen weer mijn geest.
Het is tijd voor een nieuw medicijn, ‘ ik ga het najaar schilderen’!

Tegenwoordig worden we met allerlei reguliere medicijnen om de kop geslagen.
Niet om de oorzaak op te lossen, maar om de symptomen te bestrijden. ‘Verkoudheidje, hoofdpijn of buikpijn gebruik; Ibroprufen.
‘Zere spieren of ander neurologische kwalen’, gebruik; Diclofinac.
Neem ze tezamen in en je bent verzekerd van een prachtige maagzweer.
‘Depressies’, ‘oh u zegt het maar, we hebben een behoorlijk aantal hippe anti depressiva in de handel, bij normaal gebruik zombiesymptomen en bij een overdosis een zachte dood.
Nu loop ik al een tijdje rond met wat scheidingsperikelen, gevoelens die me niet tot een vrolijk blijmoedig mens maken, maar ik besef dat ik een keus heb, of dan wel depri onder de dekens of sta op en doe wat nodig is.
Maar wie wil er nu leven in een schijnwereld als er de wereld bestaat van het natuurlijke geneesmiddel!

Getooid met camera en de hond Zwelgje op weg naar de weilanden.
Dagen achteréén heeft de camera van alles vastgelegd, prachtige zonsondergangen, wolken gebroken door het zonlicht, alle pastel kleuren aan de horizon heb ik aan me voorbij zien gaan, donderwolken, bliksem en regenbogen Geen moment last van depressie, volledige aandacht voor de cadeautjes hoog in de lucht.
Niet veel later sta ik in de file met een kop vol hersenspinsels, als wolken versluieren ze mijn gelukzalig gevoel.
Heel even heb ik de herinnering, ‘gebruik je natuurlijk geneesmiddel, gebruik het moment van Nu’.
Ik ga zitten, pak de camera en breng de foto`s over op de computer.
Een glimlach verschijnt terug op mijn gezicht, dwars door de wolken heen.

Categorieën: Maatschappij

4 reacties

Troy · 11 december 2005 op 15:08

Mooi geschreven en helemaal waar.

Trukie · 11 december 2005 op 22:57

Mooi Vrouwtje… Heel herkenbaar.

Dees · 12 december 2005 op 08:27

Mooie overweging..

Mup · 12 december 2005 op 16:30

Een column met een boodschap,

Groet Mup.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder