Niet langer

Het zijn niet langer je armen die me rust kunnen geven,
Of de woorden die mij sussen.
Het is niet je hand die boven mijn hoofd mij beschermd voor de wereld,
Of jou liefde die tot mijn hart reikt.
Je kijkt me aan in vreemde kleuren,
Ik beschrijf een wereld met andere geuren.
Die wij nooit hebben gekend samen of ooit nog zullen zien. Ik kan niet langer weg kijken.
Ik moet mijn ogen openen.

Het zijn niet langer je vuisten die de waarheid weg kunnen houden,
Of de dromen die ik heb.
Het is zijn niet langer je ogen waarin ik kan verdrinken,
Of mezelf kan zien.
Je praat naar mij in vreemde talen.
Ik beschrijf een wereld in andere klanken,
Die wij nooit hebben gekend of ooit nog zullen horen.

Ik kan niet langer zwijgen.
Ik moet mijn mond openen.

En ik schreeuw.
Ja ik schreeuw het uit van onmacht en pijn.
We weten beide beter dat dit hemel zou moeten zijn.
Maar ik kijk naar jou en jij naar mij.
Het is het begin van het einde
En einde van het begin.