Haar handen trillen. Vanmiddag had ze een zwangerschapstest gekocht, en nu moet ze hem tegen haar zin gaan gebruiken. Was ze maar verstandiger geweest, dan had ze zekerheid gehad dat ze niet zwanger was wanneer haar menstruatie uitbleef. Het begon allemaal een paar maanden geleden. Ze was stiekem naar een café gegaan, en had daar de jongen van haar dromen ontmoet. Jordy heette hij. Ze waren allebei heel anders. Zij was heel streng christelijk opgevoed, en hij mocht doen waar zij zelf zin in had. Ook bemoeiden Jordy’s ouders zich weinig met hem. Haar ouders waren woest wanneer ze slechte cijfers haalde. Ze durfde haar rapport niet aan haar ouders te laten zien, want hier uit zou blijken dat ze niet over zou gaan. Ze hoopte dat ze iemand zou vinden die een oplossing voor haar zou kunnen vinden.

Juist Jordy’s vrijheid trok haar aan, Met hem zou ze zich tegen haar ouders af kunnen zetten en lekker tegen de regels in kunnen gaan. Toen bleek dat Jordy ook interesse in haar toonde ging ze hier maar al te graag op in. Binnen de kortste keren wist ze zeker dat ze haar hele leven met hem wilde delen, en hij dus echt de ware was. Ook viel er niet te twisten met haar mening dat zij ook zijn ware was. Thuis vertelde ze wel dat ze een vriendje had, maar haar ouders vonden het niet echt leuk. Hun dochter van 15 een vriend! Dat kon nooit goed gaan. Ze waren bang dat ze seks zou hebben, want dat mag niet voor het huwelijk volgens de bijbel. Toen ze eens aan haar moeder vroeg of ze aan de pil mocht was haar moeder het hier totaal niet mee eens. Ze zei dat het juist stimuleerde tot het hebben van seks. Wat voor smoesjes ze ook verzon voor het gebruik van de pil, zoals regelmatige menstruatie en afname van buikpijn, haar moeder bleef tegen. Toen kwam het moment dat Jordy met haar naar bed wilde. Ze vond het moeilijk om te weigeren. Gelukkig deed ze het veilig. En ja, als je het een keer gedaan hebt moet je het ook wel vaker doen. Jordy wilde het graag een keer zonder voorbehoedsmiddel proberen. Zijn vriendin wilde dit niet, maar op lang aandringen deed ze het toch, zolang hij maar voor het zingen de kerk uit ging. Dat deed hij ook. Ze was wel een beetje bang, maar een week later dacht ze er niet meer aan. Totdat ze merkte dat ze al een week overtijd was. Toen ze het haar vriend vertelde zei hij dat ze een zwangerschapstest moest halen.

Nu zit ze op het toilet de test te doen. Ze moet een aantal minuten wachten tot er een streep of twee strepen zullen verschijnen. In de eerste instantie lijkt het alsof er een streep tevoorschijn komt, maar al snel komt er een tweede bij. Ze schrikt. Pakt zich aan de deurklink vast om niet in elkaar te zakken. Ze weet niet wat ze moet doen, en rent naar het huis van haar vriend, waar ze normaal niet ongemeld mag komen. Ze drukt op de bel. Hij doet niet open, toch brand er licht op zijn kamer. Uit wanhoop probeert ze de achterdeur maar. Deze is open. Snel rent ze naar zijn slaapkamer waar ze opnieuw schrikt. Jordy ligt in bed met een schaars gekleed meisje. Hij lijkt niet eens verbaasd. Hij zegt: “Sorry schat, maar je dacht toch niet dat je de enige voor me was?”

Wanhoop. Het gevoel dat niemand meer van haar houdt. Ze mag niets van haar ouders, en deze zwaaien haar alleen maar om het hoofd met allerlei kerkelijke regeltjes. En Jordy die haar zo behandelt. Het moeten vertellen tegen haar ouders van de cijfers en de zwangerschap. Wanneer ze alles opsomt ziet ze het niet meer zitten. Ze rent om haar agressie kwijt te kunnen. Ze wil het kind kwijt en slaat op haar buik. Helemaal verblind door tranen zakt ze door haar knieeën.
Ja, haar lijdensweg heeft te lang geduurd. Er is niemand die nog maar iets om haar geeft. Ze wordt vastgehouden en bedrogen. Ze weet dat de trein om 21.32 uur langskomt. Ze besluit een nieuw spoor in te gaan.

Deze column is gebaseerd op
[url=http://www.examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=1407]’Dood spoor'[/url], omdat ik in mijn omgeving merk dat mensen het niet begrijpen wanneer mensen zo’n daad als deze begaan. Ik hoop dat dit nu een beetje duidelijker is.


4 reacties

Shitonya · 29 maart 2004 op 18:20

Beetje slaapverwekkend, niet helemaal afgelezen.
Ik mis de actie, humor, sarcasme, ironie, de spanning en sensatie
Maarjah, dit is gewoon niet echt mijn smaak 😎

Wel alles goed geschreven, voor de rest niks op aan te merken

Mosje · 29 maart 2004 op 19:38

[quote]omdat ik in mijn omgeving merk dat mensen het niet begrijpen wanneer mensen zo’n daad als deze begaan. Ik hoop dat dit nu een beetje duidelijker is.[/quote]Een goede poging van je om het te verklaren, maar of het voldoende is? Ik twijfel. Heel veel mensen zitten diep in de shit en stappen toch niet uit het leven.

feyenoord4ever · 29 maart 2004 op 19:43

[quote]Beetje slaapverwekkend, niet helemaal afgelezen. Ik mis de actie, humor, sarcasme, ironie, de spanning en sensatie
Maarjah, dit is gewoon niet echt mijn smaak
[/quote]

kvin em totaal niet slaapverwekkend, actie, humor, sarcasme en ironie zijn ver te zoeken, maar die horen ook niet thuis in deze column.

Spanning en sensatie beleef ik juist wel bij het lezen van deze column

sen·sa·tie (de ~ (v.), ~s)
1 zintuiglijke gewaarwording
2 opschudding

span·ning (de ~ (v.), ~en, ~en, ~en, ~en)
toestand of omstandigheid dat iemands zenuwen, zijn aandacht, zijn verwachtingen gespannen zijn

bij het lezen van de column moest ik toch bijna een traantje wegpinken.

maar over smaak valt uiteindelijk niet te twisten. Ik vind ‘m in ieder geval top.

En bedankt Farfalla voor je reactie op m’n column, ik begrijp nu een stuk beter hoe mensen tot deze beslissing komen, al is dit natuurlijk maar 1 van de duizenden redenen die een mens kan verzinnen als ie het echt niet meer ziet zitten

pleuro · 29 maart 2004 op 20:25

[quote]Ja, haar lijdensweg heeft te lang geduurd. Er is niemand die nog maar iets om haar geeft. Ze wordt vastgehouden en bedrogen. Ze weet dat de trein om 21.32 uur langskomt. Ze besluit een nieuw spoor in te gaan.[/quote]

Veel zelfmoord pogingen (al dan niet geslaagd) onder tieners komt voort uit het feit dat ze op voorhand al menen te weten hoe hun ouders zullen reageren. Ze nemen niet eens meer de moeite om met hun ouders te praten, die vaak heel anders reageren dan ze misschien hadden verwacht. Tieners met hetzelfde probleem die hun ouders wel op de hoogte hebben gesteld van wat er aan de hand was, geven vaak naderhand toe dat de reactie van hun ouders toch heel anders was dan ze konden bedenken.

Wat een kind ook doet… welke fout een kind ook begaat (ondanks alle waarschuwingen van ouders) het is voor de ouders ondanks alles HUN KIND!

Leuk geschreven, maar ik bekijk het onderwerp vanuit een hele andere beleving

Geef een reactie

Avatar plaatshouder