Deze avond (donderdag 10 maart) begint bij zonsondergang Nyepi, het Balinees Nieuwjaar 1927, en dit wordt in stilte gevierd : geen licht maken, geen lawaai, geen TV, geen radio, niks geen muziek, niet koken, ramen verduisteren met karton, kortom, algehele stilte en thuis blijven. Niemand mag zijn huis uit en dat gaat duren tot morgen vrijdag 11 maart om 18 uur. Toeristen mogen hun hotel niet uit en de ramen van hun kamer worden verduisterd.

Zelfs de luchthaven wordt gesloten, dus geen vliegtuigen mogen landen op Bali, de zeehavens worden gesloten, dus geen ferry boten mogen aanleggen in een Balinese haven, kortom, Bali wordt totaal afgesloten van de wereld.

Wanneer de avond valt moet ik verduisteren omdat mijn computerscherm natuurlijk oplicht en dat mag niet. Geen straaltje licht mag naar buiten schijnen of de patrouille komt langs en legt een boete op van 1 miljoen Rupiah (80 Euro) en/of ze gooien de ruiten in met stenen.
Die patrouille is door de Hindoe hogepriesters onzichtbaar gemaakt voor de kwade geesten die tijdens de periode van stilte het eiland bezoeken…
Als nu die kwade geesten geen licht zien, geen kooklucht ruiken en geen mens op straat zien denken zij dat Bali onbewoond is en gaan weer weg.

Dit jaar hebben de islamieten geprotesteerd dat zij morgen vrijdag thuis moeten blijven en dus niet naar de moskee kunnen. De Hindoe priesters van Bali, die veel toleranter zijn dan de moslims (of misschien uit angst voor moslim bommen zoals in het jaar 2002) hebben de moslims toelating gegeven om te voet naar de dichtstbijzijnde moskee te gaan en hun sterk aangeraden om vooral niet luidop te bidden en na het gebed stilzwijgend zo vlug mogelijk weer naar huis te gaan en daar te blijven. Indien die moslims die instructies niet opvolgen zouden er wel eens vervelende dingen kunnen gebeuren met hun…dat was de onderliggende waarschuwing van de Balinezen.

Vanaf deze avond en de hele volgende dag tot 18 uur zal er dus een heerlijke stilte heersen in Bali. Geen mens op straat, geen auto’s, zelfs geen fiets en geen pollutie van autogassen. Enkel de vogeltjes die fluiten en een enkele blaffende hond.
Heerlijk !

Categorieën: Reisverhalen

10 reacties

Mup · 16 maart 2005 op 19:29

[quote]Enkel de vogeltjes die fluiten en een enkele blaffende hond.[/quote]

Wat een luxe!

Groet Mup.

Kees Schilder · 16 maart 2005 op 19:37

Op zich lijkt dat heerlijk maar het feit dat het van “boven” wordt opgelegd c.q. weer eens om de idiote fratsen van een religieuze aangelegenheid gaat, stuit mij tegen de borst.Daar kan ik niets mee, sorry.
Overigens een keigoeie column

Mosje · 16 maart 2005 op 20:04

Inderdaad. Heerlijk. Ik zou wensen dat er hier in Nederland dingen gebeuren waarbij stilte in acht wordt genomen.

Ma3anne · 16 maart 2005 op 20:17

Ons gebruik om vuurwerk af te steken hangt van oorsrpong ook samen met het wegjagen van kwade geesten al weten we dat amper meer. De tactiek van het vele lawaai en vuurgespetter.

Ik vind het wel boeiend die verstoptechniek van de Balinezen, alsof ze er niet zijn. Wist ik niet. Weer iets interessants over Bali geleerd, dus genoten van je column.

Dees · 16 maart 2005 op 20:22

Mooi beschreven. Ook de evolutie in een traditie, waarbij geschipperd wordt tussen het ‘oude’ en het toch tegemoetkomen van het ‘nieuwe’.

KingArthur · 17 maart 2005 op 02:20

Wayan, bij deze heb je mijn aandacht getrokken. Wat je hier beschrijft klink als mijn jaarwisselingen. Alleen, in alle rust. En het prettige is dat ik dat ook fijn vind. Een moment van bezinning, de rust en de viering van iets nieuws.

Ik zou bijna zeggen dat ik volgend jaar 10 maart eens op Bali moet gaan kijken. Mooi geschreven.

pepe · 17 maart 2005 op 08:01

[quote]Enkel de vogeltjes die fluiten en een enkele blaffende hond. Heerlijk.[/quote]

Dat vind ik nu zo heerlijk van midden in de nacht wakker zijn en naar buiten lopen. De stilte is zo mooi.

Hele mooie column weer over het leven waar ik tot nog toe geen weet van had, maar door deze schrijfsels steeds meer van leer.

Wright · 17 maart 2005 op 08:27

Grappig al die culturele verschillen.
In Thailand wordt het nieuwe jaar (songkran) half april gevierd.
Op straat worden willekeurige voorbijgangers met emmers water nat gegooid, en wordt er kwisig met een soort talkpoeder gestrooid.
Deze gewoonte stamt af van een regenceremonie. Volgens de legenden brachten de Naga’s (mythologische slangen) regen door water uit zee te spugen. Hoe meer water ze spuwden, des te kans op regen dus een goede oogst.
[img]http://www.traveljunkies.nl/wereldreis/thailand/serie91/DSC05299.JPG[/img]

Louise · 17 maart 2005 op 15:55

[quote]Geen mens op straat, geen auto’s, zelfs geen fiets en geen pollutie van autogassen. Enkel de vogeltjes die fluiten en een enkele blaffende hond.[/quote]
Heerlijk. Ik ga ’s morgens om een uur of 6 wel eens buiten staan om de stilte en de fluitende vogels te horen.
Het Bali-gevoel in Nederland, zeg maar.
Mooie column.

Raindog · 17 maart 2005 op 21:37

Weer een nieuw plekje, of een nieuw aspect van een zeker plekje ontdekt. Dank Wayan. Je columns blijven ontzettend de moeite waard. En deze keer vooral vanwege de manier waarop je van de nood een deugd weet te maken.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder