Omrijden is oplichting

Ja hoor, mij overkwam het een poosje geleden ook. Bij het Amsterdamse Centraal Station wilde ik een taxi. Naar de Nieuwe Bickersstraat. Het was miezerig regenweer, vandaar. Maar de sjofele taxichauffeur die tegen zijn morsige auto stond aan te leunen, en overduidelijk alleen maar in was voor lange ritten, vond dat ik beter kon gaan lopen. “Want het is maar een klein stukje.” Nou, ik verzeker u, het was een pesteind: doornat en met een humeur ver beneden het vriespunt geraakte ik op mijn bestemming. Ik ben erg blij met het strenge toegangsbeleid dat is ingevoerd voor de taxistandplaats bij het CS. Nette auto’s en vriendelijke chauffeurs zijn daar nu weer de norm geworden. Zoals het hoort.

Toch is het taxiprobleem hiermee nog niet opgelost. Want allerlei uitschot gooit als taxichauffeur nog steeds de reputatie van onze stad te grabbel. Nog immer worden toeristen de halve stad rondgereden, in plaats van dat ze via een snelle en korte -en dus goedkope- route naar hun bestemming worden gebracht. Opeens herinner ik mij de verhalen uit mijn jeugd. Als je toen op een opgevoerde brommer reed en je werd aangehouden, zo hoorde je steeds vertellen, dan kreeg je je brommer weer aan huis bezorgd in een iets andere vorm. Als een vierkant pakketje schroot. Dát lijkt me een perfecte oplossing voor het taxigebeuren. Ga door met het inzetten van mystery-guests, en wanneer een chauffeur een klant besodemietert door een eind met hem om te rijden, dan dienen er drie dingen te gebeuren. Ten eerste wordt de chauffeur levenslang zijn licentie ontnomen, ten tweede gaat zijn auto rechtstreeks naar de sloperij, en ten derde moet hij zich bij de strafrechter verantwoorden wegens oplichting. Want dat is het natuurlijk wel. Gewoon oplichting. Een misdrijf dus.

Maar hoe zit het eigenlijk met de OV-chipkaart? Die rekent straks in Amsterdam ook af per kilometer, net als de taxi. Maar ook in de tram en de bus worden passagiers soms tegen hun zin in met allerlei omtrekkende bewegingen geconfronteerd. Soms is dat onontkoombaar: een ritje met tram 3 van het Frederik Hendrikplantsoen naar de Van Woustraat valt best wat prijzig uit, maar ja, de Constantijn Huygensstraat, de Van Baerlestraat, de Roefof Hartstraat en de Ceintuurbaan vormen nu eenmaal een halve cirkel. Daar kan het GVB ook niets aan doen. Maar allerlei tram- en buslijnen die omrijden omdat dat in de exploitatie handiger uit zou komen: daar hoeft de reiziger naar mijn mening niet extra voor te betalen. Dit probleem is nog onvoldoende opgelost. Want wat was ook alweer verkoopargument nummer 1 voor de OV-chipkaart? Juist: we gingen eerlijker afrekenen. Vooralsnog is daarvan in Amsterdam nog geen sprake, en dat vind ik een regelrechte schande.