Soms moet je echt eens goed door je huis heen met stofzuiger, reinigingsmiddelen en andere schoonmaakattributen. Doe je dat niet dan loop je de kans dat er zoveel ranzige beesten door je huis gaan kruipen dat je zelf door een overmacht je huis wordt uitgejaagd.
Schoonmaken doe ik bij voorkeur s’nachts omdat ik dan met een voldaan gevoel kan slapen.
Na drie uur dweilen met de kraan open, zie ik langzaam de originele kleur van mij keuken weer opdoemen waarna ik met een gerust hart mijn bed induik. De volgende ochtend wankel ik, ietwat kachel van de vorige nacht, naar beneden waardoor het mij niet direct opvalt dat er iets niet klopt. Na een paar keer met mijn hoofd te hebben geschud zie ik het pas: Er staat een paar schoenen op mijn aanrecht.
Mijn dochter die ook haar bed is uitgekropen ziet mijn blik en vraagt wat er aan de hand is.
‘Er staat een paar schoenen op de aanrecht’, wijs ik.
‘Ja’, zegt ze, ‘Die zijn van mij’.
‘Dat was me opgevallen’, antwoord ik. ‘Want zelf draag ik geen vrouwenschoenen’.
Waarom heb je die daar neergezet?, vraag ik belangstellend.
‘Tja, ik kwam vannacht wat laat thuis van het uitgaan en toen heb ik ze daar zeker neergezet. Ik weet het niet meer. Ben je boos?’
Daar denk ik even over na. Ben ik boos? Iemand zet twee schoenen op mijn recent schoongemaakte aanrecht. Schoenen waarmee in een kroeg is gestaan. Schoenen waaronder ik wat grassprietjes en andere ongeregeldheden zie uitsteken. Schoenen waarvan ik niet eens wil weten waar ze in hebben gelopen. Ben ik boos?
‘Nee’, zeg ik na enig nadenken. ‘Boos is niet het woord. Verbijsterd dekt meer de lading van emoties die door mij heengiert. En vergeet vooral niet de weerzin die ik voel.
Weerzin om het aanrecht weer te desinfecteren. Waar haal ik de chemische middelen vandaan om mijn aanrecht afdoende te ontdoen van het leger bacteriën dat daar rondmarcheert?’
Daar moet ze even over nadenken. ‘Ik zal even koffie zetten’, zegt ze.’Dat denkt makkelijker’.
‘Goed idee’, antwoord ik en laat vooral die schoenen daar staan.Ze mochten eens uit zichzelf weg wandelen.
Snel haalt ze de schoenen weg en begint koffie te zetten.
Even later vraagt ze of ik koffie wil. Ik bestudeer even het pruttelende koffiezetapparaat en zeg: ”Nee, laat maar. Die koffie stond net nog naast je dubbele tehuis voor ongedierte. Let wel even op de formulering, ja? Ik zei, je dubbele tehuis voor ongedierte. Ik zei dus niet, je schoenen!”
Ze kijk mij met een cynische blik aan. Zo’n blik die ik maar al te goed ken omdat die mijzelf ook altijd verweten wordt en dan komt er altijd wat achteraan. Bij haar ook: ‘Tja, pa, je moet je pak koffie ook niet op het aanrecht zetten als daar al een tehuis voor ongedierte staat…..Je zet je open pak melk toch ook niet in de hondenmand?………’
[img]http://62.197.135.69/columnx/pics/columnxfoto.jpg[/img]
10 reacties
pepe · 1 november 2003 op 15:05
Leuk zo’n goedgebekte dochter, toch lief ze koffie zet voor haar pappie!!
Enne uh, kan ik je bellen als mijn keuken van kleur is veranderd?
Dochters zijn net als moeders, je houdt van ze, maar ze willen allemaal wat jij niet wil 😉
Kees Schilder · 1 november 2003 op 15:47
je mag me zelfs bellen als je keuken NIET van kleur verandert, pepe. 😉
R@@F · 1 november 2003 op 17:00
Kees,
Zie jij wat in een Haagsche schoonzoon met veren?
Leuk!
R@@F
deZwarteRidder · 1 november 2003 op 18:18
Vrouwen…je zou ze af en toe….
als ze je maar niet zo aankekenmet die ogen he ??
knappe meid..
Als het aan mij lag is het haar nu al vergeven ;-0
Rich@rd
viking · 2 november 2003 op 09:01
Een grofgebekte Haagse schoonzoon? Pleur op R@@f, Kees ziet meer in een artistieke jongeling van bijna 40 met een zuidelijke zachte tongval als schoonzoon. Zeker te weten. Nondeju Kees. En jij bent daar echt de vader van? Volgende columnx meeting bij jou thuis? Help ik haar wel met de hapjes en koffie. Wellicht zinvol als ik al eens voorbij kom wippen en de planning voor die avond met haar doorneem.
Het leven kan toch zoooo mooi zijn he… 😮
Kees Schilder · 2 november 2003 op 10:31
Mijn dochter nam met belangstelling de fanmail in ontvangst en dankt de heren hartelijk.
Ik heb niet veel fraais tot stand gebracht in mijn leven en mijn kinderen zijn dan ook een uitzondering.Dat ligt uiteraard niet aan mij maar aan de dominante schoonheid van mijn ex.
Zoals je opde foto ziet loopt mijn dochter reeds naast haar schoenen 😀
pepe · 2 november 2003 op 11:15
Tring>>>>>tring>>>>>> ik ben zo toch weg voor een paar uurtjes, kan je mooi hier de keuken ffies soppen 😉 sleutel ligt onder de mat!! Dochterlief neem ik mee, voor het geval er een raaf of viking de weg vinden naar ons hutje!:-?
Allen een fijne zondag 😆
zon · 2 november 2003 op 20:51
Zeg uhhh Kees, is het goed als ik mijn schoenen even bij jou op het aanrecht stal? Kom ik ze morgen weer ophalen (wel goed poetsen hè!):-D
Merrey · 5 november 2003 op 18:41
Nou Zon, dat (aan)recht behoort alleen mij en mijn schoenen toe!!
Bij teveel schoenen stijgt Kees op van verbijstering!
Ab · 18 november 2003 op 23:32
Kees dat jij schoonmaakt, ik wist niet dat de deurtjes van je keukenkastjes blauw waren. Ik kom nou al heel wat jaar bij over de vloer, en ik wou het nooit zeggen, maar ik dacht altijd welke rand viool heeft zwarte kastjes. En wat M betreft met die schoenen, een aardje naar haar vaardje. AB