Een nieuw jaar… Vorig jaar is alweer vergeven maar nog niet vergeten. We kijken vooruit maar op gezette tijden is het goed om terug te kijken. Zeker voor reizigers. Tussentijds. Op gezette tijd. Aan de hand van je beginpunt en het gesternte waaronder je verkeert als referentie kijken of je nog op koers ligt. Soms gaat dat mis. Zo werd Columbus beroemd vanwege zijn ontdekking van Amerika terwijl hij een koers op Indië had uitgezet. Wat hij daar zelf aanvankelijk van vond weet ik niet maar per saldo heeft het niet slecht voor hem uitgepakt; onsterfelijkheid en eeuwige roem.

Het jargon van het water, de zee en de zeilen, is misschien wel de meest geschikte manier om uitdrukking te geven aan dat waar wij als mensen zoal mee bezig zijn. We maken plannen en zetten een koers uit. Eenmaal onderweg zijn we voor een zeker deel overgeleverd aan de omstandigheden. Voor een zeker deel want soms moet je bijsturen of de zeilen bijzetten en op andere momenten moet je ze juist weer laten vieren. Soms moet de koers bijgesteld worden omdat de bestemming misschien niet haalbaar is. Of nóg niet is op deze reis en er een tussenstop moet worden gemaakt. De verstandigste onder de schippers doen dat. Denk ik tenminste. De onfortuinlijkste, onhandigste of meest dwaze onder hen moeten bakzeil halen, raken aan lagerwal of gaan – in het allerergste geval – ten onder.

Begin van vorig jaar startte voor ons in Zeeland. Van daaruit hebben wij vorig jaar het ruime sop opgezocht. Tussentijds Vlieland nog bezocht, later terug naar Bergen aan Zee, in het huwelijksbootje gestapt, afgelopen zomer naar Newcastle gevaren en tenslotte naar Terschelling. Met oud en nieuw zijn we op Ameland even voor anker gegaan. Een zee van tijd had er gepasseerd. Teruggekeken naar Zeeland en omhoog naar de sterren, onze afgelegde route de kalender van 2006.

Hoe stom het ook mag klinken: ik weet niet precies meer wat onze bestemming was. Net alsof ik daar eerder meer aan hechtte; weten wat je bestemming was. In het gunstigste geval zou dat er op kunnen duiden dat je aangekomen bent maar dat klinkt mooier dan het is. Immers, eenmaal aangekomen is de reis ten einde.

En daarom zoeken wij ook dit jaar weer het ruime sop. We hebben een paar tussenstops die we graag willen maken. Daar zetten we dan ook een koers op uit en voor de rest zien we het wel. Eerst maar eens zien wat voor weer het wordt en waar wind en tij vandaan komen. Want wat destijds al voor Columbus gold, geldt vandaag nog steeds voor ons reizigers: ook als je een koers op Indië vaart kan er nog best iets goeds van komen wanneer je op een andere plek voet aan wal zet. Er is nog veel te ontdekken.

Categorieën: Algemeen

10 reacties

DriekOplopers · 14 januari 2007 op 11:44

Net als jij ben ik heel benieuwd waar jullie ontdekkingstocht zal uitkomen… Ik gun jullie een heel prachtig eindpunt, waar jullie nog heel lang mogen genieten.

Mooie overdenking.

Driek

Dees · 14 januari 2007 op 12:51

De kunst van leven eigenlijk. Mooi geschreven. Hoop dat je bij het ruime sop kiezen wel een laptop meeneemt.

SIMBA · 14 januari 2007 op 13:00

Klinkt als een heerlijk leven Siebe 🙂
Geniet ervan en laat ons af en toe meegenieten…

pally · 14 januari 2007 op 16:10

Ik wens je veel ‘aan de wind’, dan kun je ‘melkmeisje’ varen en ach af en toe ‘reven’ kan ook geen kwaad….
En bij echte storm alleen op het ‘fokje’ voor de stabiliteit!
Mooie column,

groet van Pally

pepe · 14 januari 2007 op 18:55

Een goede reis en ga je neus maar achterna, dan kom je nog eens ergens.

Ik hoop net als Dees dat je wel je schrijfsels hier af en toe zult plaatsen. Ik heb je wel gemist hier.

Li · 14 januari 2007 op 19:29

Goede vaart en houd vooral een logboek bij.
Ik hoop dat het jullie voor de wind gaat.:-)

Li

senahponex · 14 januari 2007 op 21:53

Leuk om weer een bladzijde van je logboek te kunnen lezen.
Het is heerlijk om af en toe een stukje mee te kunnen varen, ik wens jullie een behouden, veilige en zeer mooie vaart.

Groet
Senahponex

Ma3anne · 15 januari 2007 op 09:37

Beetje dobberen en driften op zijn tijd is ook lekker. Lees ik hier een nieuwe Siebe? 😉

Siebe · 15 januari 2007 op 22:47

Beetje treurig zit ik hier op de bank. Zei net tegen de stuurvrouw dat mijn column, gezien de reacties, kennelijk zo’n dagboekstukje blijkt te zijn geworden waar ik zelf nooit zo dol op ben.

“Wel” zei de stuurvrouw, “het is inderdaad een romantisch-achtig stukje. Meestal zit er wel iets scherps of zo in zo’n stukje maar is het nu juist niet leuk dat je, uuhm… verschillende stijlen kunt gebruiken zeg maar?”

Waarop ik de laptop van haar afpakte om jullie allen heel hartelijk te bedanken voor jullie zeer vriendelijke reacties om vervolgens maar even een poosje benedendeks te gaan…

😉

Siebe

KawaSutra · 17 januari 2007 op 17:17

Och kom Siebe, er is toch zeker geen man overboord? Wie sturen kan, zeilt bij elke wind.
Ging je nu benedendeks of gewoon onder zeil?
🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder