Soms kom je iets tegen waarvan je denkt . “Goh wie had dat verwacht op deze plek”
Midden in het havengebied van Antwerpen omgeven door grote fabrieken , opslagplaatsen en de R2 . Twee  kleine natuurgebieden. Steenland polder en Haasop. Ik had er nog nooit van gehoord . Op een reeds vergeeld en half rot info bord, lees ik dat deze natuurgebieden zogenaamde compensatiegebieden zijn . Ingekapseld in de haven gelegen op de linkeroever van Antwerpen. Deze zijn ontstaan tijden het bouwen van het Deurganck dok en waren oorspronkelijk bedoeld om een deel van de verloren gegane leefgebieden van allerlei dieren en planten in de polder te behouden.

Althans dat was het idee in 2003. Helaas is van die compensatiegebieden nu vandaag de dag al bijna niets meer van over. Ik heb nog even mogen genieten van een blauwborstje , een broedende zwaan, een paar prachtige eenden zoals ik ze nog nooit gezien had, en een heuse lepelaar .
Het dier lijkt op een witte reiger waarvan het topje van de snavel onder een pletwals gelegen heeft. Niet eens zo n slechte analogie want wie deze prachtige vogels daar nog wil aantreffen, moet zich haasten.
De werken aan de spoorwegtunnels na de Liefkenshoek tunnel  zullen van deze pareltjes der natuur niet veel meer over laten vrees ik. Het vreemde is dat je er ook niets over hoort. En dat is jammer.

Google eens naar natuurpunt.be , Haasop en Steeland polder te Kallo . Mocht  je ze nog  willen bezoeken … tja, dat is door de afgebakende werfzones  praktisch onmogelijk geworden. Zonde want ondanks de graafwerken eromheen kun je toch nog hier en daar iets heel moois tegenkomen .Of je moet er zoals ik per ongeluk terechtkomen.

Categorieën: Overig

Grumpy-old

"wie ben ik nu eigenlijk" Ben ik mijn baan, ben ik deze auto , ben ik dit huis , ben ik deze blog . Of is er meer aan mij. Iets wat mij anders maakt dan al die anderen, bijzonder. ( want iedereen wil toch bijzonder zijn) Het gaat eigenlijk niet eens om het antwoord op deze vraag . Het gaat er alleen om dat je de vraag af en toe eens stelt. Alleen het stellen van die vraag heeft de potentie de rotsvaste aanname dat de wereld is zoals hij is, met alles erop en eraan, in twijfel te trekken. Het is een aanrader om het antwoord niet met mijn persoonlijkheid te gaan zoeken of intelectueel te gaan benaderen . Dus stel je open voor een antwoord in welke vorm dan ook. Dat hoeft toch geen keurig netjes antwoord te zijn in de vorm van een stukje tekst op mijn blog? Het kan ook een beeld zijn dat je vormt na een gesprek, een situatie die zich voordoet. Stukjes van een puzzel, die na verloop van tijd een steeds duidelijker wordend beeld van " ikke" zullen vormen. Er zijn meer van dit soort vragen die hetzelfde effect teweegbrengen , zoals " waarom ben ik hier" of "wat doe ik hier" Daarvoor geld eigenlijk hetzelfde, het stellen van de vraag is belangrijker dan de vraag zelf, of het antwoord daarop. Met andere woorden: vraag me wie ik ben en ik zal je vertellen wat ik doe . Leer mij kennen en je zult weten wie ik ben .

6 reacties

Mien · 25 april 2016 op 13:22

Een mooie handreiking aan de schone natuur rondom (H)Antwerpen. Daar zal ook de KMDA content over zijn. Gelukkig (of moet ik zeggen ‘helaas’) kunnen we nog altijd naar de ZOO.

Snarf · 25 april 2016 op 17:28

Bedankt voor de tip, Grumpy.
Ik heb een oudere column van jou gelezen en hardop gelachen. Graag meer van dat spul.
‘Hey lekker ding …’ van 5 oktober 2011.

Meralixe · 25 april 2016 op 19:31

Ik raak er niet uit. Zit er als je de titel leest een verschil in betekenis tussen ‘onverwachte’ schone plekskes en ‘onverwacht’ schone plekskes?
Als Vlaming durf ik nauwelijks iets te schrijven over het havenbeleid aldaar. Jaren geleden heb ik de story rond Doel een beetje gevold. Ik ben er vorig jaar nog eens door gefietst. Nu, nu is men tot het besluit gekomen dat Doel terug woongebied is.
Dan heb ik het al lang niet meer over dieren en natuur maar over mensen.

    Snarf · 26 april 2016 op 16:27

    Waarde Meralixe,

    ‘Onverwachte, schone plekskes’ (dus met een komma) zijn mooie plekjes, waarvan je niet had verwacht ze ooit te zien.

    ‘Onverwacht schone plekskes’ (dus zonder e en zonder komma) zijn mooie plekjes, waarvan je niet verwacht had dat ze zó mooi konden zijn.

    Leuk hè, dat het plaatsen van een komma en/of het weglaten van een letter de zin een andere betekenis geeft.

    Hollandse groet

Mosje · 25 april 2016 op 20:39

Til midden in een stad een stoeptegel op, en het krioelt er van de “natuur”. Geen pure natuur, want die tegel is door mensen neergelegd. We kunnen dus maar beter spreken van cultuur.
Gisteren nog heb ik fraaie cultuur gesnoven.

arta · 29 april 2016 op 00:23

Mooi bevlogen stuk, Snarf!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder