Mw T:

‘En het moest vanuit een vrouw?
En dan ga 
je dit insturen?
Dat meen je niet.
Dit is zo’n beetje het slapste stukje dat ik ooit van je gelezen heb.
Die soort bestaat helemaal niet meer.
Als het woord cliche nog niet uitgevonden was …

Jij weet toch ook bedroevend weinig van vrouwen.
Straks gaan ze nog denken dat …
Nee hoor, als jij afgebrand wil worden, be my guest!’

 

Op Bezoek

Welke zal ik doen, vind jij.
Deze?
Of toch deze?
Wacht ik draai me even om.
Ja natuurlijk vind jij die leuker, jij kijkt alleen maar naar mijn kont.
Kijk nou eens wat een achterlijke kont ik hierin heb.
Daar kan ik absoluut niet mee aankomen
Ja, jij vindt het wel meevallen, maar ik moet er in lopen.
Geen gezicht als ik buk.
Natuurlijk moet ik af en toe bukken.
Ik hoor je familie al.
Ja, zo zijn ze toch.
Of niet dan.
Vooral je moeder, ik zie haar gezicht al.
Nou MIJN moeder heeft tenminste geen kapsones.
Daar zouden we het NIET meer over hebben.

Deze dan.
Wat vind je daarvan.
Nee, ik hou hem alleen maar even voor.
Maar dat groen, vind je dat niet veel te … groen?
Oh … ik zie het al, te kort, die doe ik dus ook niet meer aan.
Ja, als het aan jou lag liep ik in mijn slip.
Je wil er alleen maar vanaf zijn.
Nou je denkt maar even mee.
Wat doe jij trouwens aan.
Omdat we wel een beetje bij elkaar moeten passen.
We zijn een wel een stel, toevallig. Of zal dat je ook
aan je reet roesten.
Hoezo twee kasten vol.
Ja vol met ouwe troep die ik al tig keer aan gehad heb.
Daar kan ik me niet meer in vertonen.
Nee natuurlijk snap jij dat niet.

Oh ja … hier, dat wordt hem.
En dan deze blouse.
Ja hè … echt leuk?
Nee hou maar op, daar heb ik weer geen schoenen bij.
Ga maar, laat me!
Nee naar beneden, weg!
Je gaat maar alleen.
Het gaat ze toch alleen om hun zoontje!
Weet ik veel, je verzint maar wat.
Ik- heb- gewoon- NIKS- om-aan- te- trekken!

 


13 reacties

Mien · 17 augustus 2015 op 07:16

Uit het leven gegrepen. Scherp. Messcherp, deze. Vilein zelfs. Trek het niet aan. 🙂 :yes:

Esther Suzanna · 17 augustus 2015 op 07:54

Haha…wat een slap stuk! Er staat ook een een teveel..

Had nou maar geluisterd naar Mw. T., vrouwen weten dat soort dingen… 😉

Frans · 17 augustus 2015 op 08:59

Weer een hele mooie Trawant. En met het commentaar heb je je mooi ingedekt. Dat geeft het dilemma van de opdracht ook een beetje aan. Immers; als mannen en vrouwen verschillend schrijven vanwege hun sekse, dan is het onmogelijk om aan de opdracht te voldoen. Als de ene sekse best vanuit de ander kan schrijven, is er geen wezenlijk verschil en slaat de opdracht nergens op.
Beetje kort door de bocht, maar subtieler kan ik het niet brengen. Vraag blijft natuurlijk of het verschil in schrijven bestaat en zo ja of het in de aard van het beestje zit of is aangeleerd. Kon ik dat maar in een column vangen. Voorlopig blijf ik wat langs de zijkant roepen.

    Mien · 17 augustus 2015 op 09:08

    Het grappige vind ik Frans, dat jouw conclusie sekseloos is.
    Schrijven is en blijft mensenwerk. Deze schrijfopdracht vind ik een van de betere. Juist door veronderstelde dilemma’s. Probeer dan maar eens cliché’s te vermijden? Een interessante doch moeilijke oefening. Uitvergroten, minimaliseren, emotionaliseren, rationaliseren, bevestigen, ontkennen, het is allemaal al uitgeprobeerd. Brand je vingers er eens aan. 😉

      Frans · 17 augustus 2015 op 10:13

      De vraag is of je aan een column over de perikelen met het persoon gebonden budget kan zien of het door een man of een vrouw is geschreven. Zo ja, dan heeft de opdracht zin omdat er kennelijk een mannelijke en een vrouwelijke manier van schrijven is. Maar het uitvoeren van de opdracht is dan natuurlijk onmogelijk. Als het daarentegen niks uitmaakt of een vrouw of een man over bijvoorbeeld een volleybalwedstrijd schrijft dan is de opdracht zinloos. Een verhaal schrijven met een vrouwelijk personage kan een man natuurlijk net zo goed als een vrouw kan schrijven over een man. Het gaat er om dat ik aan het taalgebruik, de structuur, de zinsbouw of wat dan ook kan zien of de schrijver een man of vrouw is.
      Trawant heeft een verhaal geschreven waarbij een vrouw het moeilijk vindt om een kledingstuk uit te zoeken. Herkenbaar van talloze sketches, scenes in films en cabaret. Maar zou een vrouw dat verhaal ook zo schrijven of is het toch duidelijk het verhaal van een man over al of niet clichématig vrouwengedrag? Dat, Mien, is de opdracht.

        Mien · 17 augustus 2015 op 10:27

        Mee eens. Je bevestigt mijn reactie. Uitgezonderd de zin van de opdracht.

Yfs · 17 augustus 2015 op 11:03

‘Maar dat groen, vind je dat niet veel te … groen?’
:rotfl:

Een pareltje weer Trawant! Wat zeg ik? Deze uitdaging verdient een prachtige robijn. En dan maar hopen dat ‘ie matcht met je handtasje en pumps. 😉

Het schuilen achter Mw T’s rokken was wat mij betreft echt niet nodig!

:yes: :rose:

Spencer · 17 augustus 2015 op 11:31

:yes:

Meralixe · 17 augustus 2015 op 11:42

Uiteraard bedankt Trawant voor het al dan niet goed invullen van de schrijfopdracht die zowel hier als in ’t café enige discussie heeft los geweekt. Meer en meer komt de onmogelijkheid van de opdracht boven water en wordt in een verder stadium zelfs de vraag gesteld waar het verschillend schrijven en denken eventueel vandaan komt. Met andere woorden, zit het in de genen of heeft de maatschappij in de loop der jaren voor de nodige verschillen gezorgd?
Ik stem alvast op ‘genen.’ Ik zeg maar wat, zo ’n rolwagentje waarmee de handige garagist onder de wagen doorschuift om een reparatie uit te voeren, daar zie je toch geen vrouw met opengesperde benen op liggen? Jij wel? OK dan… :inlove:

Pierken · 17 augustus 2015 op 12:08

Deze heb je vast met een jurk aan geschreven. Zo’n iets te groene. Om er in te komen. Mw. T heeft wel gelijk v.w.b. de clichés, maar dat maakt het juist een sterk staaltje slap stukje. :yes: Waar ze dan weer geen gelijk in heeft is dat die ‘soort’ niet meer bestaat. Je ziet ze alleen nog maar weinig in het wild.

Ferrara · 17 augustus 2015 op 14:39

Ha gelukkig, toch nog een Trawant. Ook nog eens uitgedaagd door Mw. T. dat laat je natuurlijk niet op je zitten.

Kim U. · 17 augustus 2015 op 19:39

Whahaha wat heerlijk herkenbaar… schaam… 😉

Nachtzuster · 21 augustus 2015 op 17:38

:rotfl: :rotfl: Die inleiding; Geweldig. dat maakt voor mij al de opdracht geslaagd! En die puntjes … :yes: 😎

Geef een reactie

Avatar plaatshouder