Deze week heerst er een serene rust in huize Femke. Na een zware week waar in ik door emoties, pijn, weeën en hormonen een spannende kermis attractie heb bereden is de achtbaan langzaam tot stilstand gekomen en is het tijd om even bij te tanken.

Het resultaat: een nieuw leven met het daarbij behorende ritme. Gelukkig mag ik niet klagen want met een mannetje dat vanaf de eerste nacht doorslaapt tot in de vroege uurtjes en zich nauwelijks laat horen zal ik menig kersvers ouderpaar met de ogen doen knipperen. De kraamweek is aangebroken en daarbij hoort natuurlijk de zorg van een toegewijde kraamverzorgster.
Al snel blijkt dat ik het heb getroffen want de gezellige dame die mijn huishouden komt versterken, blijkt een groot dierenliefhebber die ons met een warme deken van zorg en liefde omhuld. Een heerlijke fruit-cocktail, schone was, een badje voor de baby, klein gesneden boterhammen en een vers bed staan er dagelijks op het menu en al snel went de luxe. Dat deze luxe gepaard gaat met het gezelschap van een dame die regelmatig op haar praatstoel zit kan mij niet storen. Het dagelijkse gezellige gekwebbel om mij heen geven het huis een gezellig sfeertje en al snel is ook mijn meisje behoorlijk aan haar verknocht.

Met een boek vol aantekeningen voor mijn neus zit ik sinds vanmiddag weer alleen thuis totdat de rest van het gezin zich bij ons voegt en even moet ik wennen aan de stilte. De kraamverzorgster heeft haar laatste cocktailtje gemaakt en het laatste wasje opgevouwen. Het bed van mijn dochter is nog even van verse lakens voorzien en vanaf nu is het aan ons om goed voor het nieuwe leven te zorgen. Vanaf nu is het stil in huis en klinkt er geen gekwebbel meer boven het geluid van de stofzuiger uit maar luister ik naar het zachte gekreun van mijn baby.

Het is niet alleen de luxe waar je snel aan gewend raakt, maar ook de gezelligheid en de warme liefdevolle zorg is iets wat al heel snel vanzelfsprekend lijkt te worden.

Vanaf nu moeten we het helemaal zelf doen en sinds vanmiddag zit ik alleen, te genieten van de rust. geleidelijk begint de stilte te wennen en laat ik alles langzaam tot me doordringen.
Nu is het onze rust, heel voorzichtig pak ik mijn nieuwe leven op en koester het met mijn eigen zorg en liefde.

Categorieën: Diversen

Fem

"Today is a gift, that is why it is called the present"

8 reacties

SIMBA · 17 juli 2008 op 10:24

Mooi geschreven Fem!

arta · 17 juli 2008 op 20:13

Leuk om te lezen, maar…om eerlijk te zijn: Dat is vnl omdat ik meegelezen heb met jouw zwangerschap.
Niet echt sprankelend, verrassend, hier en daar zelfs (sorry) een beetje cliché, de vaart daarentegen waarmee je schrijft is wél altijd lekker…

axelle · 17 juli 2008 op 21:02

*Zwijmel zwijmel zwijmel** Echt lief geschreven enzo, het lijkt me ook een superlief baby’tje, toch mis ik hier en daar wat ‘vonken’ in het verhaal (mbt op taal natuurlijk) Groet, Axelle (en kusje aan de baby!!)

Dees · 17 juli 2008 op 21:10

Ach ja, die hormonen… Niet dat ik ook maar een flauw idee heb, maar goed 😀

Teunis · 17 juli 2008 op 21:16

Het is inderdaad een beetje als een soap. Vroeger keek ik met mijn moeder naar santa barbara. Daarna nog een tijdje Dynasty gevolgd. Toch veel plezier aan beleefd, al kan ik me geen enkele aflevering meer voor de geest halen.

Fem · 17 juli 2008 op 21:45

Tsja…. die vonken… hopelijk ben ik snel aan het nieuwe ritme gewend en daalt mijn hormoonspiegel gelijk met het stijgen van mijn libido :hammer:

joseph · 17 juli 2008 op 22:39

leuke vlotte manier van schrijven.

axelle · 18 juli 2008 op 10:01

Hahaha. 😉 Taalwonders bedoelde ik. 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder