Op vakantie naar de bergen……Blauwe Schimmel Tenenkaas kan ook lekker zijn!

Het is Olympische komkommertijd, want op de televisie is er ook al geen bal aan en…. de buren zijn ook al weken op vakantie!

Dat een mens (homo sapiens) op latere leeftijd last kan hebben van kalknagels, dat weten we en kijken met verbazing naar de wit uitgeslagen en veelal al afgebrokkelde verkleuring, als de eigenaar zijn rechter, dan wel linkerbeen over de ander tilt en wij, net het schuim van een koel glas  0,5 liter bier, op een Duits terras, met onze lippen willen beroeren, deze aftakeling in het oog krijgen.

“Getverderrie, getverderrie“… je kijkt snel een ander kant op en neem een ferme slok bier, maar  het beeld van die kalknagels verdwijnt niet.

Maar dat jeuk tussen de tenen ook uitnodigt om te gaan wrijven en krabben met het resultaat dicht bij de ogen te houden en onder geroep van “Ik zei het je toch, dat is v o e t e n schimmel, hier kijk maar..” Getverderrie, getverderrie! smeerlap… het stinkt ook nog! dat doe je toch niet hier, je weet maar nooit of er Nederlanders zijn“ Kan me geen reet schelen, schat en daar heb ik ook al jeuk”  Als je het maar laat…..!

De blauwe schimmel tenenkaas is echter bij de fervente tenenkluiver (die zijn zo lenig dat ze hun voeten naar de eigen mond kunnen brengen) zeer populair en wordt in menig fondue restaurant in bergen van Oostenrijk maar vooral Zwitserland als ritueel culinair zomers festijn beleefd. Zo is er jaarlijks een festijn van jewelste “Festival des Fromage”, dat vooral door Hollanders wordt bezocht omdat het gratis is!

Het ritueel gaat als volgt;

Op het dorpsplein van menig dorp (ja, hé, hé anders zou het geen “dorpsplein” heten, maar dit ook weer  terzijde) wordt op 2 juli van elk jaar (sinds 1542) een gigantische traditionele koperen ton gehesen, waar de witte wijn, opgewarmd door de zon, een temperatuur moet bereiken dat de deelnemers vervolgens ook kunnen zien op de klok aan de muur van het stadhuis.

Er klink een luid  gejoel, applaus, koeienbellen luiden door het dal en het geklap op de korte lederen broeken en gejodel  is oorverdovend. De klok geeft naast de tijd ook de tempartuur aan: 17.5 graden celcius! Jawohl, jawohl, es geht los!

Zodra het dus exact 17.5 C. graden is in de gigantische traditionele koperen ton ( hmm of heb ik dit al eerder geschreen), mogen de deelnemers hun schimmelvoeten (en kalknagels) in de ton zetten om het weekproces in gang te zetten. Er is ruimte voor zo’n 1226  volwassen deelnemers

Rondom de ton staan de bankjes in en cirkel en de toeschouwers kunnen vanaf een hogere stellage hun foto moment beleven.   “Mammi, koek mal dort.. dort schwimmt etwas!”Vati, vati….. Nein, Vati ist auch ein Teilnemher, schatz”. Na afloop staat er dan Bier, Wein, Bratwurst und Kuchen op lange tafels gereed om te worden gegeten.

En dan?

Aan het einde van een week, wordt de inhoud aangedikt met maïzena en kan het festival beginnen. Men neemt een stuk brood ( bij voorkeur  een stokbrood van minimal 1 meter van de lokale Konditorei “Frau Brötchen” , steekt daar een  lange fondue pen van 1. 25m  doorheen en sopt door de blauw schimmel tenenkaas.  “Jawohl, es schmeckt gut , es ist besser wie damals in 1969 oder war es 1989!” en de er worden draden  gelikt van eigen en andermans vingers.

Soms drijft een stuk kalknagel aan de oppervlakte, dat wordt dan aan der Bürgermeister
op een zilveren schaaltje aangeboden.  Danke, danke Sie seit so Nett, danke”. In 1976 kwam een lichaam naar boven, het bleek de pedicure te zijn van een ander dorp die al maanden “teen en been” klaagde over de vals concurrentie. Nou ja, toen werd het festival tot grote teleurstelling van de mond en voet beoefenaars  (m.u.v. van afdeling naturisten) uit Nederland helaas  direct afgelast.

Een lijk, nou dat kan echt niet, zelfs niet in 1976. De dader bleek later Herr Dr. Zum Nagel te zijn, die bekend stond als haar minnaar. Tja, een “crime passionel” zei de toenmalige Polizei Oberstürm  Unterhauptabteilungmeister Der Zweite Klasse!(oder Dritte, aber das weiss ich nicht)

Tja, als u op vakantie gaat naar een land waar het blauw schimmel tenenkaas festival aanstaande is, vergeet dan niet om mee te doen. In 2010 zijn zelfs chinezen waargenomen die giegelend hun voeten mee lieten weken (achteraf, na het festival, kwam het commitee snel tot de conclusie dat de Chinese invloed niet meer wordt getolereerd. De smaak deed verdacht veel lijken aan gerecht 24 (met bami of Nasi) uit het lokale restaurant “Nein Bah!” ) Sindsdien zijn de Chinezen verdwenen uit menig dorp, waar het Tenenkaas Festival alle bezoekers en deelnemers bijna tenenkrommend de geest doet benemen.

Blauwe Tenen Kaas!, wie is er niet groot mee geworden? De smaakt wordt nog aangenamer als u wat afgeknipte gefrituurde vingernagels door gesmolten blauwe schimmel tenenkaas roert! (Tip van Barry de Hijker, de bekende Nederlandse televisie kok en zelf verrijkende restaurant interieur sloper (vergoeding minimaal 10.000 euro en dat inclusief kost en inwoning) voor eigenaars die het even (nou ja, al jaren) niet meer zien zitten omdat hun horeca gelegenheid op een eiland in de stille Zuidzee (om maar een tropisch gebied te noemen) zo weing door Hollanders wordt bezocht!, maar dit even terzijde.

Enfin, u zult verbaasd staan hoe uw voeten, tenen en nagels er dan uitzien. Daar, kan geen pedicure tegenop!

Waarvan akte!