De vlinder gloeit onder de zon met haar betonnen vleugels. Het is zaterdag 28 juli 2012. Vandaag gaat het gebeuren de 4 x 100 meter vrije slag op Engels zeeniveau. Het moet chloorierijk uitpakken voor de Nederlandse equipe dat dit keer niet kan bogen op een hoog Normaal Amsterdams Peil. Het viertal zal vandaag oer Hollands Diep moeten gaan. Maar hoe dan ook, het goud chloort aan de horizon. Maar eerst even over dat wonderschone gebouw. De Iraakse architecte Zaha Hadid, die in 2004 als eerste vrouw de fameuze Pritzker-prize won, heeft in beton een mooi sensueel lijnenspel ontworpen. Een betonnen vlinderslag bij heldere hemel. Ze heeft haar opleiding genoten onder creatief leiderschap van een opgewonden Koolhaasje bij OMA. Laat haar maar lekker vlinderen, deconstructivistisch, verwarrend en onzeker. Gelukkig sprong schoonspringer Thomas Daley tijdens de opening van het mooie gebouw op 27 juli 2011 de plank niet mis. Met een strak gewervelde rug en een mooi gestreept sixpack boven zijn maag, torpedeerde hij als eerste zwemmer het blauwe water in het Aquatics Centre. Wat een oogverblindend lijnenspel.
Nu zijn we een jaar later. Vier breedgeschouderde dames staan geconcentreerd achter het startblok, allen gehuld in een snelle bikini met schildpadmotief. Met een verwoestende blik in de ogen dagen ze hun tegenstanders uit. De 4 x 100 meter vanaf blok 4, moet resulteren in 4 x goud. De druk ligt hoog.
Maar niet voor Inge. Met twee vingers in haar neus springt ze het water in. Gehurkt tot ieders verbazing. Ze blijft nog twee seconden watertrappelen alvorens ze haar inhaalrace inzet. “Kunnen we makkelijk hebben, onze tegenstanders mogen wel wat voorsprong krijgen!” is haar commentaar achteraf.
Al gauw ligt ze aan kop. Na 100 meter tikt ze aan. Nu is het de beurt aan Ranomi. Ze trekt haar bikini nog even in de juiste schildpadstand. Als een ware Nina Turtle duikt ze van het blok. Ze bouwt een mooie voorsprong op. Na het keerpunt ligt ze al 5 meter voor op alle tegenstanders. Femke en Marleen hoeven de overwinning alleen nog maar in te koppen. Consolideren heet dat in vaktaal. Het goud chloort op ieders netvlies.
Al gauw trekt Marleen haar laatste baantje. Bijna fluitend komt ze aan. Het Aquatics Centre explodeert en gaat volledig uit het dak. Een nieuw Wereldrecord en daarmee ook Olympisch record spat van het scorebord af, 3.30,30, wat een tijd. De 3 met zijn mooie lijnenspel komt maar liefst 3 keer voor in de nieuwe recordtijd. Fantastisch. Wat zullen ze vandaag juichen in Borne, Roelofarendsveen, Sauwerd, Assen en de rest van Nederland. Wat zeg ik, in de rest van de wereld. Ook Zaha juicht een beetje mee.
6 reacties
KingArthur · 28 juli 2012 op 11:42
Een erg chauvinistisch stuk en misschien wel wat voorbarig om de winst aan het Nederlandse 4-tal toe te schrijven. Maar natuurlijk wel zeer toepasselijk voor deze reeks. Wat een fantastische tijd :-).
De woordgrap had voor mij niet herhaald hoeven worden hoewel ik begrijp dat je in een tekst consistent wilt blijven.
Libelle · 28 juli 2012 op 15:14
3.37.76 is het voorlopig geworden. Niet slecht voor meisjes zonder kieuwen.
Harrie · 28 juli 2012 op 19:24
😆 😆 😆
sylvia1 · 29 juli 2012 op 09:30
De meeste dromen zijn bedrog…
Leuk dat je er wat achtergrondfeiten bij geeft. Je bent wel een echte sportfanaat hè Harrie.
Harrie · 29 juli 2012 op 11:03
Ahum, ahum … schrijven is zilver, zwijgen is goud. Als ik dat van te voren had geweten? Dan had ik gezwegen. Maar ja, evengoed een geweldige presatie toch?
Sagita · 30 juli 2012 op 10:08
Het is goed geschreven, maar ik haat sport!