Ordinair

Al rijdend over de Julianabrug, worden mijn gedachten over de komende vergadering die ik bij ga wonen onderbroken door een knappe Antilliaan die luid claxonerend naast me blijft rijden. Hij steekt zijn duim in een goedkeurend gebaar op. Dan wijst hij helaas naar mijn auto, en wrijft vervolgens met zijn duim over zijn wijsvinger, het bekende geld gebaar. Ik lach, steek mijn duim terug op en geef vol gas. Kan het niet laten.

Waarschijnlijk denkt de beste man dat ik aardig in de slappe was zit, vanwege de auto onder mijn kont. Was genoeg. Witte, bonte, en vooral veel vieze op het moment, in en naast de mand gemikt door diverse gezinsleden. Zou hij me getroffen hebben in de supermarkt zou hij me geen blik waardig gekeurd hebben. Achter een volle kar in een oude spijkerminirok en een shirt vol chloorvlekken zou ik hem dat ook niet kwalijk nemen. Maar dat ziet hij nu niet.

De eerste indruk die je van iemand krijgt, wordt gebaseerd op het uiterlijk. Je uiterlijk is je visitekaartje. En mijn visitekaartje is gekreukeld. Met weinig interesse en gevoel voor mode, nodig toe aan een knipbeurt bij de kapper en een kunstklapper moet ik het niet van die eerste indruk hebben. Tel daar nog mijn onbegrepen kwaliteit van eerst praten, dan denken bij op. We rekenen even verder. Een tattoo of zes, een piercing of acht. Dan moet je wel heel moedig zijn om mijn visitekaartje aan te nemen.

Maar als getrouwde monogame carrièreloze huistrut met een vrijwilligersbaantje, twee kinderen en een hond kun je me toch niet anders dan conservatief noemen? Ik doe zelfs mijn best om aan het landelijke gestelde gemiddelde percentage seks per week te komen. Uiteraard heb ik twee hobby’s. En daar moet ik me voor verantwoorden? Voor het welzijn van mijn gezin? Sop het op! Ik heb deze keuzes bewust gemaakt, en ik doe het er met plezier mee. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg, hoor ik te veel om me heen. Hoe doodgewoon wil je me hebben? Ordinairder kan toch niet?

Dan neem ik de eerste afslag die ik tegenkom, om bij de eerste snèk die ik tegenkom een biertje te nemen, in de hoop dat die knappe Antilliaan hetzelfde idee heeft. Misschien herkent hij de auto.