Je kent me niet
Eigenlijk weet je niets
Van mij
Want je keek me niet in mijn ogen
Voor jou zijn ze zo blauw
Dat het zeer doet
Aan mijn gevoel
Voor jou Is mijn nek onbetast gebleven
Zo gaaf dat het niet waar is
Ik zie
Dingen die jij nog nooit hebt gezien;
Moedervlekjes aan de oppervlakte
Zonder littekens
Geen inhoud
Het vuur in m’n ogen
Dan weer bruin
Maar geel
Als ze fonkelen
Omringd door sproetjes
Van ondeugd
Nee, geen tabula rasa
Geen propje rommel in de kroeg
Geen servet
om jouw behoeftige mond
Wild aan af te vegen
Maar een boodschap
Klaar om opgepakt te worden
En uit te vouwen;
Lees
Mijn gedachten
Pak
Mijn woorden
Eens een keer iets anders…..

Maar misschien is het beter zo;
Mijn toekomst ligt hier immers niet
Dit is een speeltuin
Een niemandsland zonder bewoners
Geen waardige basis voor liefde
Dit is een zoektocht, eindigend in de zandbak
Stikkend in de brokken
Die ik zelf mede mogelijk heb gemaakt

Daarom loop ik weg
Zoals ik altijd doe
Ik vlucht
Want daar ben ik zo goed in
Ik kijk nog even om en ben zo sterk
Dat ik m’n keel smeer
Met zoute tranen
En gladjes woorden produceer
Woorden uit onmacht
Woorden uit verdriet
Woorden uit boosheid
Geladen met stekeltjes frustratie

Het verleden
Boeit me niet meer
Ik spuug de woorden met stekels en al uit
Trap er maar op
Of in
Of passeer ze lafjes
Mij doet het geen pijn meer
Ga maar mooi
Platzak
Zak

Ik stap in mijn toekomst
Naar het land
Waar passie leeft
En liefde nog bestaat
Op alle gebieden:
Spanje!

Categorieën: Liefde

5 reacties

FatTree · 7 september 2007 op 13:19

Voor mij vallen gedichten niet echt onder columns, maar dat kan persoonlijk zijn.

Zelf heb ik niet zoveel met liefdesrijmen, maar ik ben dan ook een botte lul 🙂

[edit] overigens heb ik wel genoten van je vorige column http://examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=6736 [/edit]

nighthawk · 7 september 2007 op 15:32

Gedichten, daar kan ik inkomen, is een andere vorm van schrijven dan columns. Goede gedichten schrijven is niet gemakkelijk en daar is dit exemplaar jammer genoeg een voorbeeld van.

Stuk of wat alinea’s teveel heb ik het gevoel. Schrijven is schrappen is mij eertijds geleerd. Mijn basis is vaak één à anderhalf A4’tje om dan terug te komen tot 1/2de pagina. Hoe zit dat bij de anderen?

Siebe · 8 september 2007 op 10:55

[i]’Een lach… en je bent in Spanje.'[/i]

Korter, efficiënter en doeltreffender.

Op zich heeft de vasthoudendheid waarmee je dit soort dingen inzendt zeker iets, maar een column is het niet en als gedicht komt het duidelijk te kort – zeg ik hoewel ik geen verstand van poëzie heb. Het is in ieder geval ook te lang zoals Nighthawk stelt.

Voor de lezer verwordt een goed gedicht bij het lezen tot iets van zichzelf denk ik. Iets van iemand anders dat dan van jou wordt. Helemaal van jou. Iets dat zich onafwendbaar vermengt, een reactie aangaat met je voelen en denken. Om redenen die alleen jij kent of juist nog moet zien te ontdekken. Tegen wil en dank soms. Iets als een nooit eerder gedachte waarheid, als nooit eerder gehoorde woorden, iets als nooit eerder geziene beelden. Identificatie, personificatie, emotificatie: noem het verder zoals je zelf wilt.

Na lezing van jou gedicht kan ik – als lezer – niet anders dan vaststellen dan dat het van jou gebleven is.

Als je zelf zou willen ervaren wat ik bedoel, zou je bijvoorbeeld eens iets van Vasalis kunnen lezen.

In de tussentijd kun je overwegen een keuze te maken: of je kunt columns gaan schrijven (en dan ‘echte’) of je kunt proberen poëzie te schrijven (en dan ‘echte’).

Het is misschien een beetje [i]straight forward[/i] maar laat je daardoor niet ontmoedigen want ik hoop juist dat je hier iets aan hebt.

Gr.
S

Prlwytskovsky · 8 september 2007 op 16:46

Een gedicht als collumn? Nee, daar zou ik niet voor kiezen.

@Nighthawk: schrijven is schrappen, mee eens.
Als ik eenmaal de smaak te pakken heb dan vliegen de verfrommelde A4’tjes de kamer uit en als het verhaal er eenmaal staat dan ligt er (in gedachten) een kruiwagen vol papier in de gang.

Grüezi.

albert-197 · 9 september 2007 op 10:23

Gedichten schrijven is in mijn ogen een geheel andere categorie. Je moet rekening houden met rijmsoorten, ritmisch moet het kloppen (hierdoor moet je dan vormen van elisie gaan toepassen), en een goed gedicht onderscheidt zich door goede beeldspraken en stijlfiguren. Dit gedicht heeft geen vast rijmschema. Bij vlagen wel goede tekst gehanteerd.

Albert.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder