Toen ik gisteren mijn stevige stappers weer eens had aangetrokken, kwam ik al na een paar honderd meter van ons huis, je raad het al, ‘zigeuners in nood’ tegen. Er zat een joekel van een gat in hun dak -hoe zomaar ineens? Het sneeuwde. Natuurlijk weet iedereen in Drávatamási dat wij een prachtige, nieuwe uitschuifladder in ons bezit hebben. Dus… Ik terug naar huis om het ding op te halen. Vervolgens toch nog een heerlijke wandeling gemaakt en onder meer bovenstaande gevederde vrienden gefotografeerd.* Op mijn weg terug kwam ik weer langs het huis met het gat, er was een heus oploopje ontstaan. Snel tegen Prem vertellen, wie weet levert het weer een magisch foto-momentje op.

Nou dat hebben we geweten!
Prem was al wel twee uur weg toen ik mijn naam hoorde gillen bij het hek, de zigeunerkinderen van het huis met het gat. Mijn echtgenoot had gevraagd of ik daarheen wilde komen. Oké, ik mee. Prem zat daar midden tussen alle kindertjes, mannen, meisjes, vrouwen katten en puppy’s, ladderzat! Hij dauwt me direct zijn glaasje Palinka in de hand en smeekt me om het voor hem op te drinken, hij kón niet meer. Enfin, het werd natuurlijk steeds gezelliger in de volgestouwde huiskamer.
Toen ik net voorzichtig aan mijn tweede glaasje Palinka nipte had Prem er echt zijn buik van vol en vertrok richting yurt.
Ik hád het kunnen zien aankomen; ik was helemaal niet meer verlegen en lulde Hongaars als de brugman zelf. Jammer genoeg was ik niet alert op deze uitzonderlijke verschijnselen en toen ik opstond om ook te vertrekken ging bij mij het licht uit. Ik heb nog niet de moed gehad om aan Prem te vragen hoe ze me thuis hebben gekregen. Als ik dat wel wist zou ik het jullie écht niet vertellen, het is vast geen fraai verhaal…

Wél heeft dit akkefietje een paar schitterende foto’s opgeleverd en heb ik een afspraak met vier (b)engeltjes om morgen dikke winterkleren voor ze te gaan kopen…
Natuurlijk is ook mijn ontzag voor het verschijnsel ‘Palinka’, aanzienlijk gestegen.
Beter afblijven in het vervolg!

Categorieën: Algemeen

6 reacties

DreamOn · 18 december 2010 op 22:53

[quote] Toen ik gisteren mijn stevige stappers weer eens had aangetrokken, kwam ik al na een paar honderd meter van ons huis, je raad het al, ‘zigeuners in nood’ tegen. [/quote]

Hoezo: Je raadt het al? Het ligt toch helemaal niet voor de hand om te raden dat jij ‘zigeuners in nood’ tegenkwam? (En: Het is niet ‘je raad’, maar ‘je raadt’)

Verder begrijp ik geen bal van dit verhaal. Echt niet. Wat heeft Prem met dit verhaal te maken? En ‘bovenstaande gevederde vrienden * ‘, wat betekent dat? :eh:

Achter een titel hoort geen . interpunctie.

Ik vind dit meer een verhaal voor op een weblog, waar mensen je kunnen volgen en inmiddels al weten hoe jouw leven eruit ziet. Ik vind het geen column.

pally · 19 december 2010 op 16:31

Ik vermoed, dat je een stukje weblog hierheen hebt getransporteerd zonder de vogelfoto’s waar je naar verwijst en met het idee van voorkennis van je lezers. Daardoor is de inhoud inderdaad niet goed te volgen. (zie DO) :eh:

Wellicht geschreven met iets teveel palinka? 😉

groet van Pally

Mien · 19 december 2010 op 18:36

[quote]Ik heb nog niet de moed gehad om aan Prem te vragen hoe ze me thuis hebben gekregen. [/quote]

Gewoon op die uitschuifladder, toch???

Mien (is ook van de palinka)

Harrie · 20 december 2010 op 11:15

Ha, palinka op de pusta, davon wird ich traume

Boukje · 20 december 2010 op 19:08

Tja , jullie hebben weer eens gelijk. Dank je wel voor de kritieken en ik ga weer van voor af aan beginnen. 😕
Groetjes,
Boukje.

DreamOn · 20 december 2010 op 22:21

Juist door kritiek leer je. Als ik het verschil zie tussen de columns die ik vier jaar geleden schreef, of nu, dan kan ik best stellen, dat ik een hoop geleerd heb van de schrijvers en lezers van columnx en door heel veel te schrijven.
Kom op, je volgende column wordt vast beter dan deze! 😉

(Tip: laat je column eerst door iemand anders lezen, voor je iets instuurt.)

Geef een reactie

Avatar plaatshouder