Het waren onlangs roerige tijden op ons erf. Terwijl de lente tot een ware uitbarsting kwam en mij voorspiegelde dat alles zomaar vanzelf tot leven komt, bleek dat in onze dagelijkse praktijk iets meer voeten in de aarde te hebben.
Als ik ’s morgens wakker word, schijnt de zon uitbundig de yurt in. Vier paar bruine en één paar amberkleurige ogen, kijken mij verwachtingsvol aan. Grrr, ik probeer nog even om net te doen alsof iedereen nog wat wil slapen. Dat lukt dus niet. Oké, ik begrijp het, jullie willen eruit, plassen en eten. Het is nog zo’n tien graden onder nul buiten, het zonnetje doet haar best maar het is nog te vroeg voor voelbare warmte.
De Hongaarse politiek veroorzaakt momenteel een behoorlijke crisis. Ik verneem dat vooral van mensen uit Nederland, hier heeft geen mens het erover. Politiek is niet mijn ding maar dat houdt nìet in dat ik onverschillig sta tegenover de mensen die getroffen worden door (nog meer) armoede en discriminatie!
Vorige week kregen wij een mail uit België met foto’s van een Reu van vier jaar oud, een prachtig mooie gezonde jongen en gróót!
Deze jongeman zocht een nieuw huis om te wonen. Zijn eigenaren moesten vanwege hun werk het buitenleven verruilen voor een appartement in de stad. Omdat dit een reu leek te zijn van een compleet andere afstamming als onze dames, zagen wij wel mogelijkheden. Als we zelf een goede reu hebben worden de dekkingen geografisch gezien, een stuk eenvoudiger.
Nader onderzoek wees uit dat deze meneer ‘Kansas’ heet en een rustige lieve lobbes is. In een prettig Skype-gesprek met de eigenaren zijn we overeen gekomen dat wij de tweede helft van zijn leven voor hem gaan zorgen.
Er was ons al enthousiast medegedeeld dat er zigeunermuziek zou komen in het ‘cultur-ház’. Aangezien er hier bijna nooit iets gebeurt, was dat nieuws op zich al bijzonder, een opwindend vooruitzicht. Ik wist dat er in Drávatamási een cultuur-huis is, maar ik had niet de indruk dat daar wel eens iets gebeurde. Nu dus wel en het is een prachtig feest geworden!
