Papa’s kindje

Het kleine meisje met de grote donkere ogen en haar iets te kort geknipte pony zit bij haar papa op schoot.Haar mama en grote broer zijn juist vertrokken naar de bioscoop.Zij mag niet mee.Ze is nog te klein en kan niet lang genoeg blijven stilzitten.Bovendien geeft ze op alles luidop commentaar.Maar ze vindt dat helemaal niet erg want haar papa is beneden in de winkel,waar ze met hun vier wonen op een klein appartement,een mooie grote appel gaan kopen.Dit wordt een gezellige avond voor hen beiden. De appel wordt nu door papa heel zorgvuldig opgeblonken tot de schil glanst en de appel bloost zoals haar wangen.Wanneer ze de appel nadien mag opeten voelt ze zich als roodkapje uit het sprookje dat papa nu aan het vertellen is.Aleen is er geen boze wolf en er zit ook geen vergif in de appel.Ze voelt zich heel veilig bij haar sterke papa en geniet van zijn aandacht voor haar.

Dan gaan ze beiden een tekening maken.Papa heeft een beetje talent en tekent een jongen en een meisje in folkloristische kledij die samen aan het dansen zijn.Zij tekent een bos met veel paddestoelen want daar wonen toch de kabouters in,dat heeft hij haar verteld.Stilaan is het buiten donker aan het worden,het meisje is heel moe en kan haar oogjes amper openhouden.De zandman is langs geweest,tijd om naar bed te gaan.Zij gaat echter gelukkig slapen.Het was een heel leuke avond samen met haar papa,een avond die ze zich heel veel jaren later nog zal herrineren.

De volgende ochtend als ze wakker wordt hoort ze haar papa en mama ruzie maken.Nadat zij was gaan slapen was papa een pintje gaan drinken in het cafe verder in de straat.En dat waren er twee en meer geworden.mama was thuis gekomen met haar broertje en ze konden niet binnen, ze hadden geen sleutel bij zich.De kleine meid was diep in slaap en had hen niet gehoord.Ze hoort haar mama zeggen dat er iets ergs had kunnen gebeuren met haar alleen thuis en dat haar man geen greintje verantwoordelijkheidsgevoel heeft.De kleine meid snapt niet waarom haar moeder zo lelijk doet tegen hem.

Meer dan vijf decennia later heeft ze nog altijd het boekje waarin de tekening staat die haar papa toen gemaakt heeft.Voor haar is en blijft hij haar held en beste vriend voor altijd.