Woede is geen goede schrijfinstructeur.

Het borrelt in mijn onderbuik, kruipt op langs de knoop in mijn maag, kleeft tegen de binnenkant van mijn borstkast en stormt met een enorme kracht naar boven. Ik zou het als een gecondenseerde bal van verwijten willen uitspugen. Maar woede kan je niet neerzetten in woorden of zinnen, want dat is te rationeel, te gestructureerd. Mijn woede kan niet om met systematiek, want die enorme brok emotie kan maar één ding zijn, een schreeuw of een klap, tegen iets, iemand, niets, niemand en alles tegelijkertijd. Wacht maar tot die woede zakt, dan zullen de woorden wel komen. Harde, vlijmscherpe betichtingen, en elke letter is een uitgestelde klap, elk woord een uitgestelde schreeuw, elke zin een dodelijke steek. Maar hoezeer ik ook geniet van het papier te pijnigen met mijn uitgestelde wraak, tegelijkertijd besef ik ook dat mijn wraak in het luchtledige hangt. Onzichtbaar voor het doelwit. Het wordt pas echt wraak als het aankomt waar het moet aankomen. Gedrukt en verspreid? Hoe heerlijk moet dat aanvoelen!? Vanop de eindelijk verworven afstand keihard kunnen terugslaan. “Ja rotzak, het gaat over jou en hoe je me behandelt hebt, hiërarchisch sexistisch stuk vuil!” Giechelend zak ik terug onderuit in mijn zetel. “Dat ze maar wachten tot ik groot ben” gniffel ik terwijl ik een groot stuk chocolade binnenwerk.

Categorieën: Algemeen

Namol

Ik schrijf me van verward en verloren, naar verwonderd en verbonden.

5 reacties

Arta · 16 mei 2018 op 22:42

Poeh!
Lekker heftig stuk! Chocolade verzacht elke pijn ?

Je schrijft zo fijn foutloos, daarom wijs ik je op het enige onvolkomheidje: Behandelt=behandeld.

Namol · 17 mei 2018 op 06:43

wat een schrijf-flater… dank om me erop te wijzen…

Nummer 22 · 17 mei 2018 op 07:11

Chocolade! Dat is de energie reep voor het schrijven! Toblerone is zo’ n zintuigelijke verwennerij!
Je schrjft zo mooi dat het mij bekoort.

Mien · 17 mei 2018 op 09:18

Mooischrijverij en van mij een Bounty of Milky Way, nee … Koetjesreep.

Robert · 18 mei 2018 op 13:17

Schrijven in opgekotste pure chocolade likt alle wonden van binnen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder