Pikken 2

Het grote werk! Geen Prittstift, ballpoint of zelfs een nietapparaat, nee het echte spul. Ik beperk me tot twee voorbeelden waar ik zelf wat van af weet, immers wat heb je nu aan fictie bij een onderwerp als dit.

Mijn vriend was berger. U weet wel, zo iemand die pas gaat varen op het moment dat u een haven zoekt omdat de golven anderhalve meter hoog zijn op het Markermeer. Hij heet Geert, is nu zeventig, hij heeft het gehaald! Tankers met twee duizend ton benzine heeft hij van de stenen gepeuterd terwijl de rijkspolitie te water wegvluchtte omdat de benzine langs de klinknagels van het schip stroomde. Geert werd in zijn carrière en tijdens een storm, opgeroepen een piratenschip te bergen dat van zijn ankers was geslagen, water maakte en tegen een zandbank lag op de Noordzee, waar het langzaam kantelde. De zee was hij nog nooit op geweest voor zo’n zwaar karwei en de golven sloegen over zijn bergingsvaartuig, hij moest zich vastgespen achter zijn roer. Na een dag en een nacht slaagde hij erin het schip leeg te pompen en vlot te trekken . Uren later lag de Mi-Amigo in een vluchthaven aangemeerd en stortte Geert zich in zijn kooi, overmand door slaap. Toen hij wakker werd was het geborgen schip weg, gestolen door de Nederlandse staat en doorgespeeld naar een sloper. Volgens internationale bergingswetten echter is de restwaarde van de geborgen waarde onderpand bij de afrekening van de berger, volgens vaststaande procedures. De Nederlandse staat echter activeerde haar landsadvocaat en die wendde twee miljoen euro belastinggeld aan in 15 jaar om Geert kapot te procederen. En dat uiteindelijk allemaal omdat hij geen genoegen nam met Fl. 6000,–‘sleeploon’.( Hij heeft er boeken over geschreven, google Geert Theunisse)

De verhalen worden wat meer gecompliceerd als het om de grote jongens gaat. Elke dag een beetje pikken lijkt onschuldig maar als je naar het resultaat kijkt over een tijdsperiode, dan zie je pas waarover het gaat.

Elke dag ontvingen wij wel tien kiepauto’s met suiker, die vervuild was met stof en regenwater door een beschadigde suikersilo. De weegbrug bediende, die de afgeleverde hoeveelheid moest wegen, deed dit door van de bruto gewichten het tarragewicht van de vrachtauto af te trekken. De expediteur had twee kiepauto’s van een verschillend merk. De zwaarste woog bijna 600kg zwaarder dan de lichtste. Voor de tarrabepaling die maar een keer per dag werd uitgevoerd, verscheen altijd de lichtste vrachtauto op het toneel, zodat in werkelijkheid minder suiker werd geleverd als op papier, wanneer de zware kiepauto zijn vracht afleverde. De weegbrugbediende mocht zijn caravan gratis stallen bij de expediteur. Suiker was in die tijd een gewild artikel, met al die illegale alcoholstokerijen in de buurt. Per jaar betaalde ons bedrijf ca 150.000 euro voor suiker, die nooit was geleverd.
Fraude met weeg toestellen en weegprocedures zijn gemakkelijk te realiseren. We delibreren eindeloos over de benzineprijs. Maar wie weet dat je op heel veel plaatsen niet de hoeveelheid brandstof krijgt, die je moet afrekenen? En dat het toevallig altijd te weinig is? Laatst reed ik met de stress in mijn lijf het terrein van een tankstation op. De tank was leger dan leeg en ik was benieuwd of ik ver van de volle 70 liter tankinhoud zou blijven. De meter stopte bij 73,5 liter! Hoezo blij zijn met 6 cent korting!