Een van mijn beste vrienden heet Jan en ik vertel graag hoe Jan ongewild een pleefiguur werd.
Zoiets kan je overkomen!
Jan ziet er goed uit en heeft een leuke meid gevonden waarmee hij wel verder wil zoals dat heet.Na een keer of twintig samen te zijn gaan stappen komt natuurlijk het moment dat zij zegt,
ik zou het wel fijn vinden als je eens kennis komt maken met mijn ouders. Jan was niet direct enthousiast, hij wist inmiddels dat haar ouders nogalbehoudend waren en ook niet stonden te trappelen om hem te leren kennen. Pa had een hoge functie bij de belastingdienst en ma deed wat aan vrijwilligerswerk in een ziekenhuis.Maar ja, als
Angela het graag wil zeg je toch geen nee!

Zij woonde wat je noemt op stand en Jan kwam er
op de afgesproken avond enigszins verlegen aan de
deur.Eigenlijk helemaal niet nodig want ook Jan is goed afgestudeerd.De familie zat als een comité
van ontvangst klaar, Pa, Ma, een zusje en een broer, keurig rond de open haard en ook de mooie
Golden Retriever lag voor de haard.

Zoiets als op een oude Engelse ansichtkaart. Enfin, Jan krijgt een stoel naast Angela en toen werd het stil, héél stil, niemand durfde blijkbaar het gesprek te beginnen. De hond krabte eens achter zijn oor en dat was de enige beweging die Jan in de salon ontdekte. Om toch maar het ijs te breken zegt Jan, naar de hond kijkend, dat moesten wij óók kunnen, tegen haar vader. Pa kijkt naar de hond en laat deze nu nèt zijn potloodje schoon likken! Binnen 1 minuut stond Jan op straat. Ik weet niet of het nog goed komt!
Zo kun je dus geheel onverwacht een pleefiguur slaan. Om Jan te troosten heb ik hem uitgelegd dat een pleefiguur zo gek nog niet is en hoop dat hij nogeens een meisje tegenkomt met zo’n figuur.
Dunne enkels, slanke taille en vol van boven, zo
ziet mijn toiletpot er ook uit en die heeft ook nog een leuk dekseltje op haar kop.

Jan lacht alweer, ik ook nog steeds!

Categorieën: Gein & Ongein

13 reacties

Troy · 21 juli 2005 op 18:54

Tja, voor dat je het weet sla je een pleefiguur. Snel doorspoelen dan maar:-) Komische situatie en leuk beschreven. ps: was dat gedichtje in het midden onbedoeld uit je pen gerold? Dan mag jij mijn Sinterklaas gedichten gaan schrijven;-)

Grt Troy

bert · 21 juli 2005 op 19:19

[quote]Dunne enkels, slanke taille en vol van boven, zo[/quote]
[quote]ziet mijn toiletpot er ook uit en die heeft ook nog een leuk dekseltje op haar kop.[/quote]
Voordat je een column plaatst kun je ook eerst bekijken hoe die er op column x uit gaat zien.
Kies dan “Voorbeeld” in plaats van “Plaatsen”.
Dan had je kunnen zien dat je regeleinden hebt gebruikt midden in zinnen. Dat is gewoon jammer en niet nodig. Ook de vergeten spaties na leestekens zul je dan sneller herkennen. Het verhaal kan er dan wel beter uit gaan zien.

Dit gebruik van “Voorbeeld” kun je ook toepassen bij het plaatsen van reacties.

De column zelf vind ik gewoon leuk. 🙂

Stanislaus · 21 juli 2005 op 20:07

Bedankt, weer wat bijgeleerd!

Mosje · 21 juli 2005 op 20:57

Jan en Agela, die namen passen ook helemaal niet bij elkaar. Die hond deed het denk ik expres.
😉

KawaSutra · 21 juli 2005 op 20:59

[quote]Pa kijkt naar de hond en laat deze nu nèt zijn potloodje schoon likken![/quote]
:laugh:

Outsider · 21 juli 2005 op 21:29

Zeer komisch verhaal. Het doet mij denken aan een collega van jaren geleden. Hij was een zeer onbehouwen en tactloos persoon. Toen hij voor de eerste keer bij de ouders van zijn vriendin op bezoek was geweest, vroeg die vriendin aan hem: ‘Wat vind je van mijn vader?’ Had hij geantwoord: ‘Het lijkt me een beste kerel, maar als ik zo’n kop had, dan maakte ik er een kont van.’ Hoe het afgelopen is met deze verkering weet ik niet, maar het zal wel geen stand gehouden hebben.

melady · 21 juli 2005 op 23:25

Het gebeuren is erg komisch, zag het helemaal voor me. Je had inderdaad je stukje eerst even goed moeten checken op grammaticale foutjes,puntjes en komma’s.
Het leest niet helemaal lekker weg, zeg maar.

Wat zijn we ook een stel komma-neukers hier.:-D

En Mosje… foei.. ‘Agela’, waar zit jij met je hondse verstand…

emaessen · 21 juli 2005 op 23:51

Leuk stukje, kon zo van Dickens gepikt zijn.

Raindog · 22 juli 2005 op 00:38

Ten eerste: zie Bert.
Ten tweede: je eerste zin van de vierde alinea hoort eigenlijk nog bij de derde. Hij staat er verkeerd. Nog zoiets dat het lezen niet vergemakkelijkt.
Ten derde: uitgaande van de woorden dat er ‘op elk potje een dekseltje past’, had je je slot nog ietsjes ‘grappiger’ kunnen maken. Dit echter uiteraard naar eigen inzicht.
Ten vierde: je laatste zinnetje is misschien overbodig?
Ten vijfde: erg leuke column.

Dees · 22 juli 2005 op 11:35

Leuk, maar ook al een beetje moeizaam. Door de handmatige regeleindes, maar ook in taalgebruik, flow van het verhaal, het stokt en staccato’t.

Of ik ben vandaag met lezen niet in vorm, dat zou ook kunnen… 😕

Stanislaus · 22 juli 2005 op 20:21

Je hebt wel een beetje gelijk, vind ik zelf ook, wist ook nog niet dat ik eerst een voorbeeld kan bekijken voordat ik het laat plaatsen.
Er zijn nog een paar colomns onderweg, maar vanaf nu ga ik beter opletten.
Bedankt voor je reactie!

bert · 23 juli 2005 op 11:58

Naast het op het moment voor plaatsen op het scherm kijken doe je er zowiezo beter aan door de column in een tekstverwerker te schrijven zoals Word en dan de spellingscontrole toe te passen met F7 of menu Extra, Spellingscontrole. In Word kun je ook ‘Woorden tellen’ om een indruk te hebben hoeveel woorden je hebt gebruikt. Dit staat ook onder menu Extra, Woorden tellen.
Als het dan in Word naar je zin is kun je gewoon copieren met CTRL C en hier in cx in het schrijfvenster plakken met CTRL V. Daarna Voorbeeld gebruiken en dan heb je er alles aan gedaan om zo goed mogelijk voor de dag te komen met de tekst. 🙂

Stanislaus · 23 juli 2005 op 14:56

Bert, dit is een fijne reactie waar ik veel aan heb, bedankt!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder