De aarde licht op, een mooi gezicht. Altijd leuk om rond de aardse jaarwisseling door de ruimte te vliegen. Voor mij een sport om dan het licht te volgen. Op de ene plek schijnt het feller dan op de andere. Gelukkig hoor ik in mijn TARDIS niet hoe hard het licht knalt. Ik zie ook nergens vingers en ogen vliegen. Het aardse leed blijft mij bespaard.
Voor miljarden is er weer vuurwerk de ruimte ingeschoten. Een verdubbeling van sterretjes. Hoewel? Zijn die niet ontelbaar? Net als al die voornemens? Ontelbare voornemens? Ja, ontelbare voornemens. Een vreemd fenomeen op moeder aarde. Mijn chef van de Andere Kant wil dat ik ze allemaal rapporteer. Geen beginnen aan. En voordat ik de eerste voornemens in kaart breng zijn de meesten alweer gestrand. Het is en blijft een raar volkje die aardlingen.
Ik pik er willekeurig toch een paar uit. Vijftig kilo afvallen. Minimaal twee uur per dag bewegen. Een boek schrijven en uitgeven bij een erkende uitgever. Minder vlug oordelen. Wat liever zijn voor mezelf en voor de ander. Minder frikadellen eten. Stoppen met roken. Minder drinken. Een kindje kopen. Een nieuw lief vinden. Vreemd hoor, heel vreemd. Het gaat allemaal over meer of minder. Haast niemand die een status quo aanhangt, alles bij het oude laat. Zijn de aardlingen dan zo ontevreden?
Wat vind ik er eigenlijk zelf van? Ik wil niets liever dan blijven zweven. Met of zonder opdrachten. Het is me om het even. Opgaan in momenta. In het heden. Pluk de ruimte. Mijn chef aan de Andere Kant begrijpt er ook niets van. Bestaan er echt wezens die een loterij willen winnen? Wat zeg je? Onder alle bevolkingsgroepen? Ook onder de voorname? Nee!
7 reacties
Meralixe · 18 januari 2016 op 12:17
kijk Mien, één van mijn voorwaarden om met een propere lei te beginnen wat betreft onze soms gespannen verhoudingen was het stoppen met die dubbele naam.
Hier dan ook nog wat onnozelheden richting op column x nog steeds hardwerkenden suggereren? Daar doe ik al helemaal niet aan mee. Punt.
Harrie · 18 januari 2016 op 13:05
Mien? Ik ben Harrie hoor.
troubadour · 18 januari 2016 op 13:37
Aardig, zojuist een frikandel op, anders twee..
Esther Suzanna · 18 januari 2016 op 16:48
Leuk! Ik heb ze bijna allemaal voor ogen, behalve die vijftig kilo en het kindje.. 😉
Esther Suzanna · 18 januari 2016 op 16:49
Oh, en die frikandellen natuurlijk…
Odette · 18 januari 2016 op 19:13
“Het gaat allemaal over meer of minder. ” Ai, dat is er een om over na te denken. Want daarin heb je wel gelijk.
Mooie beschouwing van een echte levensgenieter. 😉
Deze vind ik super: “Ik wil niets liever dan blijven zweven. Met of zonder opdrachten. Het is me om het even. Opgaan in momenta.” Dat opgaan in momenta is mijn voorn… ehh belofte. In 2016 spreek ik van beloften, niet van voornemens *grijns*
Mien · 19 januari 2016 op 08:07
Beste Meralixe, waarom moet je mij er weer bijhalen?
Mag ik even refereren aan jouw eerste column hier op ColumnX.
Waarin je spreekt over moddergooien. Die zegt voor mij genoeg.
Je bent sindsdien gelukkig steeds beter gaan schrijven. Ik zou zeggen, ga daar mee verder, i.p.v. Harrie telkens op zijn nek te zitten.
Sorry Harrie. Dit moest ik even kwijt. Je schuift regelmatig bij mij thuis aan tafel aan om te schrijven. Wat ik zeer waardeer. Ook deze column van jouw hand vind ik weer bijzonder. Een leuke invulling van de UvdM.