Poedersuikermist

Helemaal gepoedersuikerd is de wereld om mij heen door de ramen, als ik opsta, vandaag.
Alsof ik door een beslagen fotolens kijk. Het is vreemd dat door dat wazige alles ook veel stiller lijkt. Hoewel lijkt: het ìs ook zo. Als er wind stond zou die poedersuiker natuurlijk allang weggewaaid zijn.

Een echte nadenkdag is dit, over wat gepasseerd is en wat misschien gaat komen. Al is dat wel erg oliebollig gezever. Maar als ik vandaag de soort dag qua weer had mogen kiezen, zou het exact dit geworden zijn.
Soms is het gewoon zo heerlijk je daar even uitgebreid in te wentelen. Zoals sommige mensen met genoegen hun oliebol langzaam aan alle kanten door het schaaltje poedersuiker wentelen, voor ze er omzichtig een hap uit nemen. Niet alleen voor het zoete, maar vooral ook voor het zoete gevoel van dat ritueel.

Bij een grote supermarkt, en nu denkt u vast: Aha, ik weet welke dat is, zag ik vandaag voor ruim 5 euro van die grote aluminium strooiers, bedoeld voor poedersuiker, prominent te koop staan naast de pakken oliebollenmix. Dezelfde strooiers zijn het, die ze in snackbars gebruiken om de frieten te zouten, om ze elegant en vervolgens geroutineerd en quasi nonchalant een paar keer omhoog te gooien voor ze in een bakje of grote zak worden geschut. Heerlijk geluidje is dat, het springen van die hete frieten in de ronde bak, nadat ze net uit het vet zijn gehesen.
Wellicht zijn die zoutstrooiers niet eens gevuld en is het alleen dat tovergebaar, dat er helemaal bij hoort.

Nou ja, voor de oliebollen zou ik zo’n strooier echt niet willen hebben. Ze horen gewoon bij de friettent en moeten niet vreemd gaan, vind ik. Zout en zoet moet je in de wereld duidelijk uit elkaar zien te houden.
Geen gezicht toch ook, op tafel naast de elegante champagneglazen? Veel te plomp.
Intussen is het donker geworden en is de natuurpoedersuiker jammer genoeg alleen nog onder de lantaarnpalen te zien.

Morgen gaan we alvast veel oliebollen bakken en proeven, maar zonder die strooier. Gewoon de net gebakken bollen in een bakje suiker vleien, er genietend van de geur een hap uit nemen en dan lekker nog eens indopen …mmm